گیاهان اراضی گچی سمنان در انتظار انقراض؛
شاید فرصتی دیگر برای احیای اراضی گچی
رویشگاه‌های گچی سمنان دارای گونه های گیاهی ارزشمندی است که به طور انحصاری در سمنان رویش دارند و متأسفانه در فهرست گیاهان در معرض تهدید قرار دارند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ، رویشگاه‌های گچی سمنان دارای گونه‌های گیاهی منحصر به فردی است که نه تنها در سایر نقاط کشور بلکه در دنیا نیز بی‌نظیر است. گیاه گون گچی که گیاهی گچ دوست انحصاری و فقط در سمنان رویش دارد در فهرست گیاهان در معرض خطر انقراض دارد.
همچنین سه گونه گیاهی دیگر شامل گون سمنانی، فرفیون گچ دوست و گل گندم پاپنبه‌ای که هر سه آن ها گچ دوست انحصاری هستند، فقط در ایران رویش داشته و در فهرست گیاهان در معرض تهدید هستند.
طاهره افتخاری معاون دفتر موزه تاریخ طبیعی ذخایر ژنتیک سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به اهمیت حفاظت از رویشگاه‌های گچی منحصر به فرد غرب سمنان گفت: رویشگاه‌های گچی غرب سمنان دارای گیاهان منحصر به فردی است ، این مهم به طور رسمی توسط دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیک سازمان حفاظت محیط زیست از سال 1380 برای حفاظت از این ذخایر ژنتیکی ارزشمند اعلام شده و مکاتبات متعددی به منظور حفاظت از محدوده‌هایی از رویشگاه‌های ارزشمند صورت گرفته است.
وی افزود: رویشگاه‌های گچی دوستی است که تعدادی از آن‌ها بطور انحصاری بر روی اراضی گچی قابل رویش هستند ، به طور کلی بر اساس ویژگی‌های خاک شناسی، توپوگرافی و آب و هوایی، هر رویشگاهی دارای فلور خاص خود است. از این میان با توجه به شرایط دشوار حاصل از درصد بالای گچ موجود در این نوع خاک، گیاهان اندکی قادر به رشد در این اراضی بوده و فقط گیاهانی در این مکان‌ها رویش دارند که دارای توانایی‌های خاص از نظر مقاومت و تعدیل این شرایط باشند.
وی با بیان این‌که گیاهان گچ دوست انحصاری چون گون گچی، گون سمنانی، فرفیون گچ دوست و گل گندم پاپنبه‌ای فقط در ایران رویش داشته و در فهرست گیاهان معرض تهدید قرار دارند، تصریح کرد: یکی از وظایف اصلی سازمان حفاظت محیط زیست در چهار چوب اهداف معاون محیط طبیعی، شناسایی، مطالعه، پایش و حفاظت از رویشگاه‌های منحصر به فرد است. به همین منظور با توجه به مأموریت‌های چند سال اخیر و پیگیری‌های صورت گرفته توسط گروه گیاهی دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی و هماهنگی‌های انجام شده با اداره کل سمنان، محدوده‌های بلامعارض برای حفاظت از رویشگاه‌های گچی سمنان و معرض آن‌ها به عنوان مناطق چهارگانه حفاظت محیط زیست صورت پذیرد.
افتخاری ادامه داد: با توجه به اهمیت اقتصادی این منطقه درگذشته و هم‌اکنون، تعداد کثیری معدن گچ و کارخانجات وابسته به آن در اراضی گچی سمنان مشغول به کار هستند. این فعالیت ها منجر به کاهش شدید سطح رویشگاه‌های گچی این منطقه و از بین رفتن بخش مهمی از گیاهان منحصر بفرد این اراضی شده است.
خوشبختانه پس از سال‌ها پیگیری تلاش دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی، با مساعدت و اداره کل سمنان بویژه معاون محیط طبیعی ، کارشناس مسئول محیط طبیعی و محیط بانان زحمت کش سرمحیط بانی چهارطاق ، دو منطقه یکی در داخل منطقه شکار ممنوع خنار و دیگری در جوار این منطقه انتخاب شد.
وی با اشاره به پتانسیل بسیار خوب اراضی گچی سمنان، گفت: متأسفانه تاکنون فقط حدود 7 هکتار از اراضی منطقه افتر با کمک اداره منابع طبیعی استان و با تلاش‌های اداره سمنان، تحت عنوان ذخیره گاه مرتعی تحت حمایت قرار گرفته است.
معاون دفتر موزه تاریخ طبیعی ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست خاطرنشان کرد: امیدواریم پس از 13 سال تلاش، امور مربوط به اخذ مجوزهای لازم و تعیین جهات اربعه دو منطقه مهم مورد اشاره توسط اداره کل سمنان و با همکاری دفتر زیستگاه‌ها وامور مناطق سازمان، صورت پذیرفته و این مناطق تحت مدیریت سازمان قرار گیرند تا بدین ترتیب از انقراض حداقل چهار گونه گیاهی جلوگیری شود.
به امید روزی که مسئولین کشور به ویژه مسئولین سازمان حفاظت محیط زیست به گیاهان هم مانند جانوران توجه نموده و حفاظت از گیاهان در معرض خطر انقراض را نیز در اولویت کاری خود قرار دهند.
گزارش از هراتیان
انتهای پیام/
همچنین سه گونه گیاهی دیگر شامل گون سمنانی، فرفیون گچ دوست و گل گندم پاپنبه‌ای که هر سه آن ها گچ دوست انحصاری هستند، فقط در ایران رویش داشته و در فهرست گیاهان در معرض تهدید هستند.
طاهره افتخاری معاون دفتر موزه تاریخ طبیعی ذخایر ژنتیک سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به اهمیت حفاظت از رویشگاه‌های گچی منحصر به فرد غرب سمنان گفت: رویشگاه‌های گچی غرب سمنان دارای گیاهان منحصر به فردی است ، این مهم به طور رسمی توسط دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیک سازمان حفاظت محیط زیست از سال 1380 برای حفاظت از این ذخایر ژنتیکی ارزشمند اعلام شده و مکاتبات متعددی به منظور حفاظت از محدوده‌هایی از رویشگاه‌های ارزشمند صورت گرفته است.
وی افزود: رویشگاه‌های گچی دوستی است که تعدادی از آن‌ها بطور انحصاری بر روی اراضی گچی قابل رویش هستند ، به طور کلی بر اساس ویژگی‌های خاک شناسی، توپوگرافی و آب و هوایی، هر رویشگاهی دارای فلور خاص خود است. از این میان با توجه به شرایط دشوار حاصل از درصد بالای گچ موجود در این نوع خاک، گیاهان اندکی قادر به رشد در این اراضی بوده و فقط گیاهانی در این مکان‌ها رویش دارند که دارای توانایی‌های خاص از نظر مقاومت و تعدیل این شرایط باشند.
وی با بیان این‌که گیاهان گچ دوست انحصاری چون گون گچی، گون سمنانی، فرفیون گچ دوست و گل گندم پاپنبه‌ای فقط در ایران رویش داشته و در فهرست گیاهان معرض تهدید قرار دارند، تصریح کرد: یکی از وظایف اصلی سازمان حفاظت محیط زیست در چهار چوب اهداف معاون محیط طبیعی، شناسایی، مطالعه، پایش و حفاظت از رویشگاه‌های منحصر به فرد است. به همین منظور با توجه به مأموریت‌های چند سال اخیر و پیگیری‌های صورت گرفته توسط گروه گیاهی دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی و هماهنگی‌های انجام شده با اداره کل سمنان، محدوده‌های بلامعارض برای حفاظت از رویشگاه‌های گچی سمنان و معرض آن‌ها به عنوان مناطق چهارگانه حفاظت محیط زیست صورت پذیرد.
افتخاری ادامه داد: با توجه به اهمیت اقتصادی این منطقه درگذشته و هم‌اکنون، تعداد کثیری معدن گچ و کارخانجات وابسته به آن در اراضی گچی سمنان مشغول به کار هستند. این فعالیت ها منجر به کاهش شدید سطح رویشگاه‌های گچی این منطقه و از بین رفتن بخش مهمی از گیاهان منحصر بفرد این اراضی شده است.
خوشبختانه پس از سال‌ها پیگیری تلاش دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی، با مساعدت و اداره کل سمنان بویژه معاون محیط طبیعی ، کارشناس مسئول محیط طبیعی و محیط بانان زحمت کش سرمحیط بانی چهارطاق ، دو منطقه یکی در داخل منطقه شکار ممنوع خنار و دیگری در جوار این منطقه انتخاب شد.
وی با اشاره به پتانسیل بسیار خوب اراضی گچی سمنان، گفت: متأسفانه تاکنون فقط حدود 7 هکتار از اراضی منطقه افتر با کمک اداره منابع طبیعی استان و با تلاش‌های اداره سمنان، تحت عنوان ذخیره گاه مرتعی تحت حمایت قرار گرفته است.
معاون دفتر موزه تاریخ طبیعی ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست خاطرنشان کرد: امیدواریم پس از 13 سال تلاش، امور مربوط به اخذ مجوزهای لازم و تعیین جهات اربعه دو منطقه مهم مورد اشاره توسط اداره کل سمنان و با همکاری دفتر زیستگاه‌ها وامور مناطق سازمان، صورت پذیرفته و این مناطق تحت مدیریت سازمان قرار گیرند تا بدین ترتیب از انقراض حداقل چهار گونه گیاهی جلوگیری شود.
به امید روزی که مسئولین کشور به ویژه مسئولین سازمان حفاظت محیط زیست به گیاهان هم مانند جانوران توجه نموده و حفاظت از گیاهان در معرض خطر انقراض را نیز در اولویت کاری خود قرار دهند.
گزارش از هراتیان
انتهای پیام/
