به گزارش گروه بازار باشگاه خبرنگاران، بانک ها به عنوان رگ های حیاتی جریان اقتصاد کشورها از عملکرد وساختار پیچیده ای دارند در این گزارش سعی می کنیم به برخی از روش های در آمد زایی آنها اشاره کنیم.
 
در مؤسسات خدماتي، وجوه حاصل از انجام خدمات قابل ارائه به مشتريان که سبب افزايش دارايي و حقوق صاحبان سهام مي‌شود، "درآمد" ناميده مي‌شود.
 
منابع اصلي درآمد بانک‌ها
 
1- درآمد عملياتي

اين نوع درآمد از مابه‌التفاوت نرخ سود پرداختي به سپرده‌گذاران و نرخ سود دريافتي از پرداخت تسهيلات به‌دست مي‌آيد، با توجه به وظيفه مهم بانک‌ها (جمع‌آوري وجوه و توزيع آن در قالب تسهيلات)، درآمد حاصل از مابه‌التفاوت نرخ سود از منابع اصلي درآمدي آنها محسوب مي‌شود.

اين نوع درآمد از فعاليت اصلي و اساسي بانک که همان واسطه‌گري وجوه است، نشأت مي‌گيرد. 
 
2- درآمد حاصل از کارمزد

در سطح بين‌المللي همراه با افزايش رقابت، جهت‌گيري مديران بانک‌ها نيز به سمتي ديگر يعني کسب حداکثر درآمد از محل ارائه خدمات، معطوف شده است.

از طرف ديگر مقررات "کميته بال" و تاکيد شديد آن بر رعايت نسبت کفايت سرمايه، سبب شده تا بانک‌ها رغبت زيادي به افزايش ناگهاني دارايي‌هاي ريسک‌پذير مانند تسهيلات نداشته باشند. لذا اخذ کارمزد از راه‌هاي گوناگون با لحاظ کردن انواع ريسک، مورد توجه قرار مي‌گيرد.
 
در يک طبقه بندي کلي، افزايش کارمزدهاي بانکي از سه بخش امکان پذير است:
 
الف) درآمد ناشي از کارمزدهاي زماني:

اخذ اين‌گونه کارمزدها با توجه به مدت آن تعيين مي‌شود، از جمله اين موارد مي‌توان به کارمزد اعتبارات اسنادي ريالي که به ازاي 3 ماهه اول، 2 در هزار به نسبت کل مبلغ اعتبار کارمزد اخذ مي‌شود، اشاره کرد.

با توجه به قرار گرفتن اعتبارات اسنادي داخلي و بين‌المللي در اين گروه، بخش زیادی از کارمزدهاي بانکي از اين محل ناشي مي‌شود. زمان و مبلغ از متغيرهاي اصلي در اين روش محسوب مي‌شوند. به عبارتي ديگر، هر اندازه مبلغ و زمان ارائه خدمات بانکي بيشتر باشد، کارمزد بيشتري اخذ مي‌شود.
 
ب) کارمزدهاي ناشي از نتيجه تبديلات ارزي:

اين کارمزد از مابه التفاوت نرخ خريد و فروش ارزهاي بيگانه به دست مي‌آيد. در سطح بين‌المللي، نرخ خريد و فروش انواع ارز با توجه به سياست هر بانک تعيين و اعلام مي‌شود. بديهي است چنانچه سياست يک بانک بر جمع‌آوري يک ارز متمرکز شود، ممکن است نرخ اعلامي براي خريد ارز شناخته شده (3) مورد نظر، بالاتر از نرخ رقبا باشد.

از طرف ديگر نرخ فروش ارز شناخته شده (4) نيز به عواملي همچون حاشيه سود مورد نظر و مازاد ذخاير ارزي هر بانک بستگي دارد. بسياري از بانک‌هاي پيشرفته دنيا با داير کردن اداره خزانه‌داري و تشکيل اتاق معاملات پولي ضمن پوشش ريسک‌هاي موجود از جمله ريسک نوسانات نرخ ارز، نسبت به خريد و فروش انواع ارز در سطح بين‌المللي اقدام و درآمد قابل توجهی کسب مي‌کنند.
 
ج) ساير کارمزدها
 
از جمله اين کارمزدها مي‌توان به کارمزد انواع خدمات ريالي مانند صدور حوالجات و بروات اشاره کرد. به هر حال ارائه خدمات بانکي مطلوب مي‌تواند ضمن کسب کارمزد، عاملي موثر در افزايش منابع بانک نيز باشد.
 
د)فعالیت های درآمد محور
 
اخیرا بانک ها به کسب درآمد از طریق فعالیت های درآمد محور پرداخته اند وکسب درآمد از طریق راه های سود محور را ترک کرده اند.
 
به عنوان مثال:
 
جدای از سپرده‌ها و تسهیلات بانک‌ها خدمات بیمه‌ای، خدمات بانکی سرمایه گذاری، کارگزاری سهام، صندوق متقابل، مدیریت دارایی‌ها و انواع خدمات مالی را به مشتریان خود پیشنهاد می‌دهند. بانک‌ها این مزیت را دارند که این خدمات را برای حجم وسیع مشتریان خود توسعه دهند. بانک‌ها همچنین توسعه محصولات خود را به منظور افزایش سود آوری خود انجام می‌دهند.

بانک‌ها از بازار مشتقات به عنوان معامله ارز، نقدینگی و کاهش ریسک سود استفاده کرده یا با استفاده از این بازارها با عملیات بورس بازی و تبادلات، سود خود را بهبود می‌بخشند. بازار مشتقات نیاز به سرمایه زیادی نداشته و در یک تاریخ در آینده تسویه شده و ارزش آن به ارزش کالای مشتق شده از آن بستگی دارد.
 
تعدادی از بانک‌ها همانند بانک‌های سرمایه گذاری به سمت فعالیت‌های تخصصی رفته‌اند، برخی دیگر از بانک‌ها ضمن حفظ فعالیت‌های سنتی جذب منابع و تخصیص منابع، به سمت بازارهای جدید نیز رفته‌اند و با این دیدگاه ساختارهای ایجاد درآمد آنها متنوع و توسعه پیدا نموده است.

انتهای پیام/