به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران، "جان کری" در مقاله‌ای در پایگاه اینترنتی نشریه واشنگتن پست منتشر شد، نوشت خوشبینی کلی ایران درباره نتیجه بالقوه این مذاکرات، تا به امروز با مواضعی که آن‌ها پشت درهای بسته طرح کرده‌اند مطابقت نداشته است.

کری در این باره مدعی شد: این شکافها به واسطه خواسته‌های بیش از حد از طرف ما ایجاد نشده است.

وی افزود شش کشور قدرتمند جهان تا حد امکان، از خود انعطاف پذیری نشان داده‌اند.

این دیپلمات ارشد آمریکایی افزود ضرب‌الاجل بیستم ماه ژوئیه برای دستیابی به توافق، به سرعت در حال نزدیک شدن است.

وزیر امور خارجه آمریکا همچنین ادعا کرد: "تهران می‌تواند از این فرصت استفاده کند تا آنچه لازم است را برای کاهش نگرانی‌ها درباره برنامه هسته‌ای خود انجام دهد، یا آنکه آنها می توانند یک فرصت تاریخی را که با استفاده از آن می توان به انزوای اقتصادی و دیپلماتیک ایران پایان و سطح زندگی مردم را بهبود داد، از دست بدهند."

وی در ادامه نوشت: تا به امروز میان نیت اعلام شده ایران درباره برنامه هسته‌ای خود و محتوای واقعی این برنامه اختلاف وجود داشته است.

این مقاله اندکی پس از آن منتشر شد که گمانه زنی هایی در خصوص حضور "(بیل ویلیام برنز)" معاون وزیر امور خارجه آمریکا در گفتگوهای هفته کنونی در وین مطرح شد. این گفتگوها روز سه شنبه‌ پیگیری می شود.

واشنگتن پست مدعی شد: وارد آوردن فشار به هیات ایرانی به منظور تغییر دادن موضع مذاکره آن ممکن است یکی از اهداف برنز طی هفته کنونی باشد. مقامات کشورهای غربی که به این مذاکرات نزدیک هستند اعلام کردند تهران هنوز با محدودیت های کافی در مقیاس برنامه غنی سازی خود موافقت نکرده است، در حالی که این موضوع یکی از مهمترین مسائل مطرح شده در مذاکرات است.

برنز طی ماه گذشته دو بار با مقامات ایران دیدار کرد. نخستین دیدار مربوط به گفتگوهای دوجانبه ای است که در ژنو برگزار شد. دیدار دوم مربوط به وین می شود که گفتگوهای هسته ای جامع تر در آنجا برگزار می شود.

دیپلمات های کشورهای غربی به طور خصوصی اعلام کردند تنها در صورتی که احتمال دستیابی به یک موافقتنامه به وضوح قابل مشاهده باشد، تمایل دارند موضوع تمدید مهلت موافقتنامه موقت و ادامه گفتگوها را پس از ضرب الاجل بیستم ماه ژوئیه مد نظر قرار دهند.

در پایان مقاله کری آمده است : در این دنیای پردردسر ، فرصت برای رسیدن به توافق که مسالمت آمیز باشد ، خواست همه طرفها را در بر داشته باشد ،دنیا را امن تر سازد ،از تنش های منطقه ای بکاهد و موجب پیشرفت شود ، همیشه موجود نیست. ما الان چنین فرصتی داریم  و یک گشایش تاریخی امکان پذیر است.فقط باید اراده سیاسی وجود داشته باشد و مقاصد نه ظرفیت ها ثابت شود.الان مسئله گزینه ها اهمیت دارد.بیایید همگی عاقلانه انتخاب کنیم.

انتهای پیام/