به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران؛زیرآب یکی از چهار شهر شهرستان سواد کوه در استان مازندران ایران است. شهر زیرآب از جنوب به شهر پل سفید و از شمال به شهر شیرگاه راه دارد.

جادهٔ ارتباطی تهران-شمال از میان این شهر زیبا می‌گذرد. همچنین راه‌آهن تهران – شمال از این شهر می‌گذرد.


قدیمی ترین اسمی که از زیراب بجا مانده زو و دشت یا زیور و دشت است که زو یا زیو به معنی روشن یا آب روشن می باشد و عده ای معتقدند نام اولیه زیراب امارت سر بوده سپس به رباط سر تغییر یافته و بعداز آن به عبدالحق معروف شده و پس از احداث ایستگاه راه آهن در این شهر به زیراب تغییر یافته است.


 زیراب می تواند به عنوان یکی از قطبهای گردشگری کشور مطرح باشد زیرا نخستین نگاه از بیرون منطقه را منطقه ای کوهستانی و سرسبز و پر طراوت می نمایاند.

منطقه ای بکر و دست نخورده که در بدو امر بیننده را مدهوش و سرگشته از دیدار تابلویی زیبا می نماید که دست طبیعت بر پهنه کوهستانی اش ترسیم نموده است.


این شهر سرشار از منابع زیرزمینی و سطحی مانند زغال سنگ ،سیلیس، فلورین، کوارتز ، و نظایر آن می باشد.
 
شهر زیرآب به علت پتانسیل بسیار قوی که در زمینهٔ گردشگری دارد می‌تواند به یکی از قطب‌های گردشگری ایران تبدیل شود. این شهر یکی از مناطق محروم استان مازندران به شمار می‌آید.


عوامل بوجود آمدن شهر زیراب را می توان ، وجود بقعه مبارکه امامزاده عبدالحق که به عنوان یکی از اماکن متبرکه استان بشمار می رود و عامل جذب و توجه مردم به این منطقه گردیدو وجود رودخانه تالار که بعنوان یک پدیده طبیعی عامل ثبات جمیعت و نیز تامین معشیت مردم بر پایه کشاورزی و دامداری بوده که پس از جذب و سکونت مردم در اطراف امامزاده عبدالحق و دیگر مناطق بر اساس تقسیمات کشوری در سال 1335 با تشکیل شهرداری در زیراب به عنوان یک شهر قلمداد گردید.

 
زیراب از نظر آب و هوا دارای شرایط بسیار عالی است که دور تا دور آن محصور گردیده از جنگلهای سرسبز خدادادی و نیز عبور رودخانه تالار از وسط شهر و تقسیم آن به دو قسمت جنوبی و شمالی و عبور جاده ترانزیتی تهران- شمال از وسط شهر نظر هر بیننده ای را به خود جلب می نماید.

 
انتهای پیام/