سرویس جامعه «فردا»؛‌ طبق تحقیقی که اخیراً انجام شده است، تمام سیستم ایمنی بدن انسان می‌تواند با روزه‌داری تنها به مدت سه روز احیا و بازسازی شود. این احیا بدین دلیل است که بدن بعد از روزه شروع به تولید سلول‌های جدید سفید خون می‌کند.

به گزارش تلگراف، دانشمندان در تحقیقی که نتایج آن را «شگفت انگیز» خوانده‌اند، دریافتند که روزه‌داری به مدت تنها سه روز حتی در افراد مسن موجب بازسازی و احیای تمام سیستم بدن می‌شود.

با اینکه رژیم‌هایی که همراه با روزه‌داری بوده است توسط متخصصین تغزیه مورد نقد قرار می‌گرفت و ناسالم خوانده می‌شد، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که روزه و گرسنگی کشیدن بدن موجب می‌شود سلول‌های بنیادی شروع به تولید سلول‌های جدید سفید خون کنند که با عفونت مبارزه می‌کنند.

دانشمندان در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی می‌گویند که این کشف جدید می‌تواند به خصوص به سود انسان‌هایی شود که سیستم ایمنی‌شان آسیب دیده است، مانند بیماران سرطانی که در حال شیمی درمانی هستند. شیمی درمانی به سیستم ایمنی بدن آسیب می‌زند.

هم‌چنین این کشف می‌تواند به افراد مسنی که به خاطر اثرات افزایش سن سیستم ایمنی بدن‌شان ناکارآمد می‌شود و مبارزه با حتی بیماری‌های متعارف را مشکل می‌کند، کمک کند.

محققین می‌گویند که روزه کلید احیاسازی را فعال می‌کند و به سلول‌های بنیادین پیام می‌دهد تا گلبول‌های سفید خون جدید بسازند که در نهایت موجب احیا و بازسازی کامل سیستم ایمنی بدن می‌شود.

پرفسور والتر لونگو، استاد پیری‌شناسی و علوم زیستی دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید که روزه به سلول‌های بنیادین پیام می‌دهد تا شروع به تکثیر و بازسازی کامل سیستم کنند.

وی می‌افزاید که خبر خوب این است که بدن بر اثر روزه از قسمت‌هایی از این سیستم که ممکن است آسیب دیده یا پیر شده باشند و ناکارآمد باشند، خود را رها می‌سازد.

پرفسور لانگو هم‌چنین خاطرنشان می‌کند که اگر کسی که سیستم ایمنی‌اش بوسیله شیمی درمانی یا پیری بسیار آسیب دیده باشد، می تواند با استفاده از سیکل‌های روزه در حقیقت یک سیستم ایمنی کاملاً جدید تولید کند.

روزه طولانی بدن را مجبور می‌کند که گلوکوز و چربی انباشته شده را استفاده کند و هم‌چنین مقدار قابل توجهی از گلبول‌های سفید خون را کاهش می‌دهد.

در هر سیکل روزه‌داری، این کاهش گلبول‌های سفید خون تغییراتی ایجاد می‌کند که به سلول‌های بنیادین پیام می‌دهد تا یک سیستم ایمنی جدید تولید کند.

در آزمایشات، از انسان‌های مورد آزمایش قرار گرفته خواسته شده بود که برای دو تا چهار روز در طول زمان شش ماهه روزه بگیرند. دانشمندان دریافتند که روزه‌های طولانی مدت همچنین آنزیم PKA را کاهش می‌دهد. این آنزیم مرتبط با پیر شدن و هورمونی است که ریسک سرطان و رشد تومور را افزایش می‌دهد.

پرفسور لانگو می‌گوید ما نمی‌توانستیم پیش‌بینی کنیم که روزه‌های طولانی چنین اثر شگفت انگیزی در تشویق سلول‌های بنیادی در احیا و بازسازی سیستم خون ساز بدن داشته باشد.

او می‌افزاید که موقعی که گرسنگی می‌کشید، سیستم بدن سعی می‌کند که انرژی خود را حفظ کند و یکی از کارهایی که می‌تواند برای حفظ انرژی انجام دهد این است که مقدار زیادی از سلول‌های ایمنی بدن را که مورد نیاز نیستند، مخصوصاً سلول‌هایی که ممکن است آسیب دیده باشند را بازسازی کند.

لانگو هم‌چنین می‌گوید چیزی که ما هم در انسان‌ها و حیوانات مورد آزمایش شروع به دیدن کردیم این بود که گلبول‌های سفید خون با روزه طولانی کاهش می‌یابد. سپس زمانی که شروع به خوردن می‌کردند، سلول‌های خون برمی گشتند. برای همین ما فکر کردیم که این سلول‌ها از کجا آمده‌اند؟

روزه به مدت 72 ساعت هم‌چنین بیماران سرطانی را در مقابل اثرات سمی شیمی درمانی محافظت می‌کند.

تانیا دورف استادیار پزشکی بالینی در مرکز و بیمارستان جامع سرطان نوریس در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی می‌گوید با اینکه شیمی درمانی موجب نجات زندگی می‌شود، باعث ایجاد آسیب‌های ناخواسته بسیاری در سیستم ایمنی بدن می‌شود. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که روزه می‌تواند برخی از این اثرات زیان‌بار شیمی درمانی را تخفیف دهد.

لانگو می‌گوید که تحقیقات بالینی بیشتری نیاز است و چنین دخالت‌های غذایی باید تحت نظر پزشکان انجام گیرد. وی می‌افزاید که ما در حال تحقیق در مورد احتمال اثر این آزمایشات در سیستم‌ها و اعضای دیگر بدن نه فقط سیستم ایمنی بدن می‌باشیم.

کریس میسون استاد پزشکی احیایی در دانشگاه کالج لندن می‌گوید که در اینجا داده‌های جالبی وجود دارد. نشان می‌دهد که روزه داری موجب کاهش تعداد و اندازه سلول‌ها می‌شود و سپس بعد از خوردن باعث بازگشت آن‌ها می‎شود. این می‌تواند سودمند باشد چرا که این زمان زیادی نیست و نمی‌تواند به بیمار سرطانی آسیب جدی بزند. ولی وی فکر می کند که بهتر است که این آثار را با استفاده از دارو ترکیب کنیم و راهی وسط را طی کنیم.

پرفسور لانگو گفت هیچ شاهدی و نشانه ای وجود ندارد که نشان دهد روزه خطرناک است در حالی که شواهد قوی و مستحکمی وجود دارد که نشان می دهد روزه سودمند خواهد بود.