تاکنون حدود ۵۰۰ عدد از این دستگاه ها در نقاط مختلف دهلی نو نصب شده و شهروندان می توانند با وارد کردن کارت اعتباری خود داخل دستگاه به میزان مورد نیاز آب آشامیدنی سالم دریافت کنند.
 
این شیوه علاوه بر کنترل و کاهش مصرف آب، می تواند آب آشامیدنی به مراتب با قیمت کمتری در مقایسه با بطری های آب معدنی در اختیار مصرف کنندگان قرار دهد.
 
هندی ها برای استفاده از این دستگاه ها، کارت های اعتباری خریداری می کنند و با وارد کردن آن به دستگاه و کم شدن مبلغ ازآن، در مقابل آب دریافت می کنند.
 
با استفاده از این دستگاه ها، مردم هند دیگر مجبور نخواهند بود درمیان شلوغی و بی نظمی از کامیون های تانکر دوره گرد محلی آب دریافت کنند.
 
در برخی محله های دهلی هنوز مردم آب را از تانکرهایی که هفته ای یکبار به محله ها مراجعه می کنند، دریافت می کنند.
 
درشیوه جدید آب های زیر زمینی در موتورخانه های محلی تصفیه می شود و به دستگاه های توزیع خودکار می رسد که با انرژی خورشیدی کار می کنند و بیست و چهار ساعته باز هستند.
 
با استفاده از این شیوه و توزیع آب آشامیدنی سالم، ابتلا به بیماری های میکروبی و عفونی نیز کاهش می یابد و کارشناسان معتقدند با تغییر عادت و ذهنیت مردم و استفاده بیشتر از دستگاه های توزیع آب سالم، هزینه های درمانی شهروندان نیز کاهش خواهد یافت.
 
کارشناسان هندی می گویند باید این دستگاه ها علاوه بر دهلی نو در دیگر مناطق هند نیز نصب شود.
 
درپی خشکسالی های پی در پی در سالهای اخیر، کمبود آب در کلان شهر دهلی نو با حدود ۱۸ میلیون نفر جمعیت به یک مساله جدی تبدیل شده است.
 
بررسی ها نشان می دهد هندوستان تا سال ۲۰۲۰ میلادی به کشوری کم آب تبدیل خواهد شد.
 
همچنین بررسی ها نشان می دهد درزمان حاضر تقریبا ۵۰ درصد ازمناطق روستایی در هندوستان از دسترسی به آب آشامیدنی سالم محروم هستند.
 
درهمین حال افزایش سریع جمعیت، صنعتی شدن، تلاش برای گسترش کشاورزی و سرعت در روند شهرنشینی منجر به افزایش رقابت جهت دسترسی به منابع آب آشامیدنی در هند شده است.
 
کارشناسان معتقدند هم اکنون هند در آغاز مواجه با بحران آب است و انتظار می رود تا پایان سال ۲۰۳۰ میزان تقاضای آب در این کشور پر جمعیت در مقابل عرضه آن بیش از ۵۰ درصد افزایش یابد