یزد/
آیینهای رمضان در فرهنگ مردم دارالعباده یزد/بهره گیری از ستارگان اذان گو در کویر یزد
یزد با توجه به پیشینه تاریخی اش، اصیل ترین آداب و رسوم محلی را بویژه در ماه مبارک رمضان دارد به گونه ای که مردم این دیار در طول زمان، آنچنان به این اصول بومی پایبند شده اند که این مناسبت های دینی جزو لاینفک رسم و سنتهایشان شده است
به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مرکز یزد
استان یزد از دیر باز در خود علمای صاحب نامی همچون آیت الله طباطبایی صاحب عروه الوثقی ،حائری یزدی موسس حوزه علمیه قم ،آیت الله صدوقی و اعرافی و ... جای داده است که از علمای بزرگ تشیع هستند و با این توجه یزد در ماههای مهم مذهبی همچون رمضان و محرم آیین های مختلفی دارند که هنوز در بین مردم محترم و به نسلهای جدید منتقل شده است
هلال ماه نو
مردم یزد برای رؤیت هلال اول ماه رمضان، غروب روز آخر ماه شعبان به بالای پشت بام
و مناره های مساجد می روند و با نگاه به آسمان، ماه را جست وجو می کنند و در صورت
مشاهده آن، اعمال مخصوص این ماه را به جا می آورند.
اگر بدلیل ابری بودن آسمان، رؤیت هلال اول ماه ممکن نباشد، یزدیها مجبور می شوند
به اصطلاح قاصد در کنند یعنی افرادی را به آبادیها و شهرهای نزدیک بفرستند که افق
شان با شهر آنها یکی است.
اگر قاصد در کردن جواب نداد و تا سحرگاهان، امکان دیدن ماه میسر نشد، مردم سحری را
خورده و روزه می گیرند تا در صورت آغاز ماه رمضان از تکالیف دینی خود غافل نمانده
باشند.
یزدیها به محض رؤیت ماه، چشمانشان را می بندند و صلوات می فرستند تا از برکت ماه
نو، حاجاتشان برآورده شود.
ستارگان اذان گو در کویر زیبای یزد
با توجه به کویری بودن آسمان یزد و وجود ستارگان زیبا که با چشم غیر مسلح هم دیده میشوند ،مردم قدیمی یزد با دیدن ستاره ها جهت یابی می کردندمردم این دیار به برکت سرزمین کویریشان، همیشه امکان تماشای ستاره ها و جهت یابی با استفاده از ستاره ها را داشته اند.
در گذشته، در ماه رمضان همین ستاره های روشن و نورانی، نقش موذن را برای یزدیها ایفا می کردند، مثلاً حرکت ستاره پرویز، نشانه هنگامه سحر بوده است.
در سالهایی که مردم از ستاره بینی فاصله گرفتند اما هنوز وسایل ارتباط جمعی آنقدر گسترده نبوده تا کفاف جمعیت را بدهد، خادمان مساجد یکی، دو ساعت به سحر مانده چراغهایی را روشن می کردند و در نقاط مرتفع شهر و گلدسته مسجدها می گذاشتند تا مردم با دیدن نور چراغ به نزدیک شدن سحر پی ببرند و وقت اذان، چراغها را خاموش می کردند تا مردم بدانند باید سفره سحری را ببندند و نماز صبح را به جا آورند.
یکی از مشهورترین چراغها، ˈچراغ ملاکاظمˈ خادم مسجد جامع کبیر یزد بود؛ او هر شب چراغی را روشن و در یکی از گلدسته های مسجد می گذاشت و هنگام اذان صبح آن را خاموش می کرد یااینکه در شهر نقاره می زدند و وقت سحر را اعلام می کردند.
در قدیم مردم برای تشخیص غروب آفتاب به دیوار کاهگلی نگاه می کردند و عقیده داشتند هر وقت کاه های داخل کاهگل دیوار دیده نشد، موقع اذان مغرب فرا رسیده است.
نماز جماعت مغرب و عشا مانند سایر نمازهای یومیه در تمام مساجد برگزار می شود و چون مردم بر این باورند که افطاری دادن و سیر کردن روزه داران از ثواب بسیاری برخوردار است، بر این امر همت گمارده و در بیشتر مساجد یزد افطاری می دهند./س
