چرا روز قیامت را یوم «فزع اکبر» می نامند؟
به حقیقت، علی و پیروانش در روز قیامت بر تپه ای از مشک که بوی خوشش فضا را عطرآگین میکند قرار دارند. مردم فزع می‌کنند و آنها هراسی ندارند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران،نامهای زیادی به علل گوناگون و مختلف برای قیامت ذکر کرده اند و علت نام گذاری هر یک هم متفاوت است.
یکی از نامهای روز قیامت یوم الفزع است. چرا قیامت را فزع اکبر نامیده اند.
فزع یعنی روزی که هر کس در آسمانها و زمین است به هراس می افتد: «و یوم یُنفَخُ فی الصّور فَفزِع من فی السَّموات و مَن فی الأرض إلّا من شاء الله و کلٌّ أتوه داخِرین»[1]
[و روزی که در صور دمیده شود، پس هر که در آسمانها و زمین است به هراس
افتد مگر کسی که خدا بخواهد و جملگی با زبونی رو به سوی او آورند].
اما بهترین دلیل برای نام گذاری قیامت به این اسم (فزع اکبر) که همان وحشت بزرگ در روز قیامت است، آیات سوره تکویر می باشد که در احوالات و وقایع روز قیامت آمده. البته آیاتی که در مورد روز قیامت بیان شده بسیار است که فقط به فرمایشات خداوند تبارک و تعالی در سوره تکویر بسنده می کنیم:
در آن هنگام که خورشید در هم پیچیده شود، (1)
و در آن هنگام که ستارگان بیفروغ شوند، (2)
و در آن هنگام که کوهها به حرکت درآیند، (3)
و در آن هنگام که با ارزشترین اموال به دست فراموشی سپرده شود، (4)
و در آن هنگام که وحوش جمع شوند، (5)
و در آن هنگام که دریاها برافروخته شوند، (6)
و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرین گردد، (7)
و در آن هنگام که از دختران زنده به گور شده سؤال شود: (8)
به کدامین گناه کشته شدند؟! (9)
و در آن هنگام که نامه های اعمال گشوده شود، (10)
و در آن هنگام که پرده از روی آسمان برگرفته شود، (11)
و در آن هنگام که دوزخ شعله ور گردد، (12)
این وقایع و اتفاقاتی که در روز قیامت رخ می دهد همه باعث وحشت و فزع
انسانها می گردد و این وحشت و فزع است که باعث شده روز قیامت را به فزع
اکبر نام گذاری کنند.
در این میان انسانهای کامل، هراس و اندوهی ندارند: «لا یحزنهم الفزع الأکبر»[2] [دلهرة بزرگ، آنان را غمگین نمیکند].
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «إنّ علیّاً و شیعته یوم القیامة علی کثبان المسک الأوفر، یفزع النّاس و لا یفزعون و یحزن النّاس و لا یحزنون و هو قول الله عزّوجلّ: «لا یحزنهم الفزع الأکبر» [3] [به حقیقت، علی و پیروانش در روز قیامت بر تپه ای از مشک که بوی خوشش فضا را عطرآگین میکند قرار دارند. مردم فزع می‌کنند و آنها هراسی ندارند. مردم اندوهگین اند و آنان اندوهی ندارند و این معنای قول پروردگار عزّوجلّ است که فرمود: «لا یحزنهم»[4].
[1] . نمل/ 87.
[2] . انبیاء/ 103.
[3] . تفسیر برهان 3/ 74.
[4] . برگرفته از سایت پاسخگو وابسته به نهاد مقام معظم رهبری.
