به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران قم، حجت الاسلام والمسلمین عباسی خراسانی با تسلیت فرا رسیدن سالروز رحلت ام المومنین حضرت خدیجه کبری(س)، گفت: دهمين روز از ماه مبارك رمضان سال دهم بعثت، هنگامي كه مسلمانان در شعب ابي‌طالب در محاصره بودند، پيامبر گرامی اسلام(ص) يار ديرينه و همسر محبوب خويش، حضرت خديجه كبري(س) را از دست دادند.

وی افزود: حضرت خديجه(س) بانوي فداكار و همسر مهرباني بودند كه براي حمايت از اسلام و نبی مکرم(ص) از جان و مال خود گذشتند. حزن درگذشت اين بانوي بزرگوار چنان پيامبر(ص) را محزون ساخت كه حضرت سال درگذشت خديجه(س) را عام الحزن (سال غم و اندوه) ناميدند.

فضائل ام المومنین

استاد حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: حضرت خديجه(س) زني صاحب نام و اصيل بود كه در زمان جاهليت، با اخلاق، بزرگ‌منشي و ثروت فراوان در ميان قريش جايگاهي والا پيدا كرد، به گونه‌اي كه او را ملكة عرب و سيده بطحاء لقب دادند؛ زني انديشمند و فهيم كه لياقت همسري برترين مخلوق عالم، وجود مقدس پيامبر(ص) و مادري سرور زنان عالم، حضرت فاطمه(س) را دارا بود. همسري فداكار و عفيف بود كه در راه محبت به همسر خويش از همه كس و همه چيز خود گذشت و تمام ثروتش را وقف پيامبر(ص) و اسلام كرد، به طوري كه حتي به اندازة كفني هم براي خود مالي باقي نگذاشت.

یکی از بهترین زنان بهشت

وی افزود: حضرت خديجه(س) مادر سرور زنان عالم، فاطمة زهرا(س) است و تنها زني است كه هنگام تولد فرزندش، 4 زن بهشتي از بهترين زنان عالم به بالينش آمدند و در خدمت او قرار گرفتند؛ او أم المؤمنين و جزء چهار زني است كه بهشت مشتاق او است. حضرت رسول اکرم صلی‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله فرمودند:«اَفْضَلُ نِساءِ اَهْلِ الْجَنَّهِ خَدیجهُ بِنْتُ خُوَیْلَدٍ وَ فاطِمهُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ وَ مَرْیَمُ ابْنَهُ عِمْرانَ وَ آسِیَهُ بِنْتُ مُزاحِمٍ اِمْرَأهُ فِرْعَوْنَ؛( استیعاب، ج۴، ص۱۸۲۱) بهترین زنان بهشت اینانند: خدیجه دختر خویلد، فاطمه دختر محمد و مریم دختر عمران و آسیه دختر مزاحم، همسر فرعون.

اولين زن مسلمان

حجت الاسلام والمسلمین عباسی خراسانی خاطرنشان کرد: هنگامي كه پيامبر(ص) در ماه مبارك رمضان، در غار حراء معتكف بودند و سورة علق بر ايشان نازل شد، خديجه کبری(س)، پس از حضرت علي(ع) اولين كسي بود كه به پيامبر(ص) ايمان آورد و اولين زن مسلمان شد.

منزلت حضرت خديجه(س) نزد پيامبراعظم(ص)

استاد حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: پيامبر(ص) به قدري خديجه(س) را دوست داشت كه تا آخر عمر ايشان را فراموش نكرد و همواره از او تقدير و تمجيد مي‌كرد؛ عایشه گفته است: «رسول خدا(ص) از خانه بیرون نمی رفت مگر این که به نوعی از خدیجه یاد می کرد و از وی به نیکی ستایش می نمود؛ روزی او را به یاد آورد؛ رشک و حسد وجودم را فرا گرفت. گفتم آیا او بیش از یک پیرزن بود؟ خداوند زن بهتری به تو عطا فرموده است پیغمبر خشمگین شد، آن گاه فرمود: سوگند به خدا، پروردگار بهتر از او را به من نداد؛ او به من ایمان آورد در هنگامی که مردمان به من کفر می ورزیدند و از او به من فرزندانی عطا کرد در حالی که مرا از فرزندانِ دیگر زنان محروم نمود»؛ عایشه گفت: «با خود گفتم دیگر هرگز خدیجه را به بدی یاد نخواهم کرد».

هدیه پیامبر(ص) به ام المومنین