به گزارش حوزه احزاب باشگاه خبرنگاران، آیت الله محمدی گیلانی که چندی پیش به علت بیماری ریوی در یکی از بیمارستان های تهران بستری شده بود، پس از یک دوره بیماری دار فانی را وداع گفت.

محمدی گیلانی در سال ۱۳۰۷ در روستای دعوی سرا از توابع شهرستان رودسر در استان گیلان در میان خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. پدرش محمدجعفر در همان روستا زندگی می‌کرد. محمدی گیلانی با به پایان بردن دوره دبستان و شروع جنگ جهانی دوم در سال ۱۳۲۰ مجبور به ترک مدرسه شده، به کمک پدر رفت و چند سال به کشاورزی مشغول شد.

در سال ۱۳۲۳ همزمان با تأسیس حوزه علمیه رودسر توسط سید محمد هادی روحانی به حوزه علمیه رودسر رفت و جامع المقدمات را فرا گرفت. آنگاه در سال ۱۳۲۵ به حوزه علمیه قم رفت و به تکمیل دروس ادبیات و فراگیری دروس دوره سطح پرداخت.

با پایان یافتن دوره سطح، به درس خارج بروجردی راه یافت و در مدت دوازده سال کتاب صلوه را اتمام رساند. به موازات آن در درس اصول حضرت امام خمینی(ره) رهبر کبیر انقلاب اسلامی نیز حضور پیدا کرد. در طول این مدت در درس اسفار و شفای علامه سید محمدحسین طباطبایی نیز به شرکت نمود. او بسیاری از کتب دوره سطح در فقه و اصول و حکمت و تفسیر را بارها تدریس کرده بود. همچنین وی از اساتید دانشکده الهیات دانشگاه تهران و دانشگاه امام صادق(ع) بود.

آیت‌الله محمدی گیلانی پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی امام خمینی(ره) به عنوان حاکم شرع تعیین شد و پس از آن به ریاست دادگاه‌های انقلاب اسلامی رسید.

هیئت وزیران در جلسه نهم فروردین ۱۳۸۸ با پیشنهاد وزیر دادگستری در خصوص اعطای نشان درجه یک عدالت به آیت‌الله محمدی گیلانی که به تایید کمیسیون اعطای نشانهای دولتی و موافقت رئیس جمهور رسیده بود، موافقت کرد.
 
برخی از مسئولیت‌های وی پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران به شرح زیر هستند:

حاکم شرع و ریاست دادگاههای انقلاب اسلامی به دستور امام خمینی(ره).
عضو فقها و دبیر شورای نگهبان.
نماینده حضرت امام خمینی(ره) در دانشگاه‌ها و ریاست شورای مرکزی نمایندگان رهبر در دانشگاهها.
رئیس هیأت عفو حضرت امام خمینی(ره).
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام.
عضو شورای بازنگری قانون اساسی.
نماینده مردم تهران در چهار دوره مجلس خبرگان.
رئیس دیوان عالی کشور

همچنین، قضا و قضاوت در اسلام، حقوق کیفری در اسلام، شرح زیارت اربعین، شرح مناجات شعبانیه، المعاد فی الکتاب و السنه،‌ الامامه و الخلافه فی الکتاب و السنه،‌ شرح زیارت امین الله، تکملة شوارق الالهام، حدیث الطلب و الاراده، قرآن و سنن الهی در اجتماع بشر، درس‌های اخلاق اسلامی، امام راحل و فقه سنتی، خلق جدید پایان‌ناپذیر (ترجمه رساله «قوه و فعل» علامه طباطبائی)، ترجمه کتاب شفاء، اسم مستأثر در وصیت امام و زعیم اکبر، سروش قلم (مجموعه مقالات)، شرح زیارت وارث، در سایه حکمت (ترجمه و شرح گزیده‌ای از سخنان علی) از جمله آثار وی بوده است.


انتهای پیام/