"ناسا" در جستجوی کربن ناپدید شده
آژانس فضایی آمریکا، ناسا، روز چهارشنبه ماهواره‌ای را برای نظارت بر دی اکسید کربن زمین راهی مدار کرد.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ آژانس فضایی آمریکا، ناسا، روز چهارشنبه ماهواره‌ای را برای نظارت بر دی اکسید کربن زمین راهی مدار کرد.
تلاش قبلی ناسا برای پرتاب ماهواره‌ای مشابه در سال ۲۰۰۹ به خاطر ایراد فنی ناکام ماند و ماهواره به دریا افتاد.
دانشمندان و مهندسان ناسا از آن زمان ماهواره‌ای تقریبا عین نمونه قبلی ساخته‌اند که از پایگاه هوایی وندنبرگ در کالیفرنیا پرتاب شد.
دانشمندان شاید به جز شمار معدودی از آنها اطمینان دارند که روند سریع گرمایش زمین ناشی از فعالیت انسانی است. مهم تر از هر چیز ۴۰ میلیارد تن دی اکسید کربنی است که هر ساله بشر وارد جو زمین می‌کند.
حدود نیمی از این مقدار در اتمسفر می‌ماند که به گرمایش دامن می‌زند اما نیم دیگر جذب زمین می شود.
اما اینکه دقیقا چطور این میزان جذب می‌شود یک معماست و همین معماست که ناسا امیدوار است با کمک ماهواره تازه موسوم به رصدخانه مداری کربن (او سی او ۲) آن را بگشاید.
آنماری الدرینگ از تیم علمی پروژه می‌گوید: "ماموریت این رصدخانه مداری ناسا اندازه گیری دی اکسید کربن است. ما قصد داریم میزان دی اکسید کربن در همه اطراف زمین را به طور خیلی دقیق با این ماهواره اندازه گیری کنیم.
ما با سوزاندن سوخت‌های فسیلی دی اکسید کربن را به هوا اضافه می‌کنیم. بخشی از آن جذب دریاها می‌شود و بخشی دیگر وارد خشکی اما نمی‌دانیم این جذب در کدام نقاط اتفاق می‌افتد.
به گفته دانشمندان کربن جذب بخش‌هایی از جنگل‌ها و مراتع می‌شود اما نحوه جذب کربن در هر منطقه سال به سال تغییر می‌کند.
این رصدخانه حامل یک ابزار واحد است. یک طیف سنج که نور منعکس شده از سطح زمین را به نورهای متشکل تجزیه می‌کند.
رلف باسیلیو مدیر پروژه می‌گوید: گیاهان رشد می‌کنند و نوری از خود پس می‌دهند که ابزارهای ماهواره ما قادر به رؤیت این امواج نور هستند. درختان نور آبی را جذب می کنند و زرد و آبی را بازمی تابنند.
دیوید کریسپ مدیر تیم علمی ماهواره گفت: اندازه گیری‌هایی که قراره توسط رصدخانه کربنی ناسا انجام بشه اهمیت زیادی در درک این مساله داره که دی اکسید کربن چطور با آنچه به چرخه کربنی معروفه تراکنش داره. اگر می‌خواهیم از تراکم دی اکسید کربن در اتمسفر جلوگیری کنیم ابتدا باید به این سوالات پاسخ دهیم.
دیوید کریسپ می گوید: برای پاسخ دادن به این سوال که ۵۰ سال دیگر دی اکسید کربن چه تاثیری بر آب و هوا خواهد داشت ابتدا باید بتوانیم تخمین بزنیم که ۵۰ سال دیگر چقدر دی اکسید کربن در جو زمین خواهد بود.
پیش از این ژاپن در سال ۲۰۰۹ ماهواره موسوم به گوست را برای ردیابی دی اکسید کربن به مدار فرستاده بود، ماهواره ۴۶۸ میلیون دلاری ناسا با موشک دلتای ۲ راهی مدار شد و انتظار می رود برای دو سال فعال باشد.
انتهای پیام/
