به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، مارتین هایدگر فیلسوف آلمانی در سال آخر عمرش و درست زمانی که عمیقا به تقدیر نیست‌انگارانه غرب در عصر جدید می‌اندیشید، و در این مسیر گام‌های آخر تفکرش - یا به عبارتی شاعری‌اش - را بر می‌داشت، کاری عجیب کرد: «مصاحبه».

هایدگر که بیش از 30 سال، رویکرد سیاسی‌اش را در هاله‌ای از ابهام نگه داشته بود و هیچ جا از پذیرش عضویت حزب نازی و ریاست دانشگاه در دوره تسلط هیتلر در آلمان سخنی نگفته بود، در آخرین سال عمرش با نشریه اشپیگل مصاحبه کرد و حرفهایی نو زد. در این مصاحبه هایدگر جمله‌ای می‌گوید که در منظومه فکری - شعری او بسیار حائز اهمیت است: «تنها خدایی می‌تواند ما را نجات دهد».

او صراحتا به روزنامه‌نگار اشپیگل گفت: «فلسفه نخواهد توانست تغییری بی‌واسطه در وضع کنونی جهان بدهد. این حکم نه فقط در مورد فلسفه، بلکه خصوصاً در مورد همه آرزوها و اغراض آدمیان هم صادق است. ما را فقط خدایی می‌تواند نجات دهد. تنها مفر ما این است که در تفکر و شاعری آمادگی را برای پدیدار شدن خدا یا برای غیاب خدا در [دوره] افول برانگیزیم.»

این تنها راه حلی است که بزرگترین فیلسوف هزاره سوم فلسفه برای انسان عصر جدید پپیشنهاد می‌کند و به او هشدار می‌دهد که پیشروی در مسیر کنونی یعنی«رشد فزاینده نیست‌انگاری و فراموشی هستی»، هیچ راه گریزی باقی نمی‌گذارد، مگر اینکه «خدایی ما را نجات دهد!»

درست 3 روز پیش هنگامی که رسانه‌ها به سرعت اخبار حمله غیر انسانی رژیم صهیونیستی به غزه را منتشر می‌کردند با یکی از دوستان عکاسم در فلسطین تماسی برقرار کردم و از او درباره اوضاع غزه و فلسطین پرسیدم؛ «احمد مصلح» (Ahmad Mesleh) که خود را «چشم فلسطین» (Eye On Palestine) می‌خواند و در فضای مجازی در راه آزادی فلسطین مبارزه می‌کند، به من جمله‌ای گفت که مرا به یاد مصاحبه‌ اشپیگل با فیلسوف آلمانی انداخت. پرسش‌های من از احمد مصلح اصلا به نیت نقل آنها در رسانه صورت نگرفت ولی بعد از این پرسشم که «چطور می‌توان کاری برای غزه کرد» و این پاسخ که «تنها خدا می‌تواند به غزه کمک کند»، تصمیم به انتشار این گفت‌وگو گرفتم:

«احمد مصلح» عکاس مبارز فلسطینی چندی پیش در سایت شخصی‌اش نوشت: « من چشم فلسطین‌ام تا مردم سراسر دنیا بوسیله دوربین‌ام آنچه را که در زندگی هر روزه ما در فلسطین می‌گذرد ببینند و احساس کنند. انجام چنین کاری بسیار دشوار است اما غیر ممکن نیست. ما برای حقیقت می‌جنگیم تا آنچه را در سرزمین‌مان در حال وقوع است و چیزی را که در اینجا در حال رشد کردن است نشان دهیم. ما برای دیده شدن نیازمند پشتیبانی و حمایت‌ایم تا تلاش‌های خود را به همگان نشان دهیم. از زمانی که کودک بودم رویایی را در سر می‌پروراندم؛ اینکه روزی فرارسد که از پیدایش یک آغاز با شکوه سخن بگوییم. هیچ چیز ما را در راه آگاه ساختن مردم از وقایع فلسطین متوقف نمی‌کند.»

احمد در رام‌الله زندگی می‌کند. او این روزها به همراه برخی از دوستانش تلاش می‌کند در فضای مجازی صدای مردم غزه را به جهان برساند و وقایع غزه را به شکل درست و واقعی انعکاس دهد. وقتی از او پرسیدم که توانسته‌ای عکس جدیدی از وقایع غزه بگیری؟ با ابراز تاسف گفت:  «نه، امکان دسترسی به غزه برای ما وجود ندارد. اسرائیلیها نمی‌گذارند کسی به غزه نزدیک شود.»

مصلح در پاسخ به اینکه، پس چطور می‌توان به مردم بی‌دفاع غزه کمک کرد؟ گفت: «تنها خداوند می‌تواند به آنها کمک کند.»

مصلح توضیح داد: «مردم غزه تحت حمله راکتهای اسرائیلیها هستند و ساعت به ساعت بر تعداد کشته‌ها و زخمی‌ها افزوده می‌شود. البته نیروهای مقاومت هم در برابر آنها ایستاده‌اند. وی در پاسخ به این پرسش که  نبرد صهیونیستها با نیروهای مقاومت فلسطینی تا چه‌حد برابر است؟ گفت: این یک نبرد نابرابر است، در قبال راکتهای بزرگ و مخرب آنها نیروهای مقاومت از راکتهای خانگی و دست‌ساز (Homemade rockets) استفاده می‌کنند.»

او در پایان حمله اسرائیل به غزه را جنایتکارانه خواند و گفت: «هیچ دلیل دیگری نمی‌توان برای این حمله نظامی و تروریستی برشمرد، جز اینکه بگوییم اسرائیلیها جنایتکارند.»

نیست‌انگاری غربی که امروز بر همه چیز سایه‌ انداخته، بیش از هر جای دیگری در تمامیت‌خواهی  غیرانسانی صهیونیستی نمایان شده است؛ موقعیتی اسفناک که در آن عده‌ای با مظلوم‌نمایی و بلند کردن عَلَم مبارزه با نژادپرستی و یهودستیزی، بزرگترین جریان آپارتاید و نژادپرستی تاریخ را رقم زده‌ و نیهیلیسم تمامیت‌خواه خود را در جهان گسترش می‌دهد. شاید هایدگر پیش از هر کسی این جریان نیهیلیستی صیونیسم را تشخیص داده بود و خوشبین بود که نازیسم بتواند آن را متوقف کند! اما او  به خاطر نبود سویه‌های فرهنگی در نازیسم از آن هم ناامید شد و نوشت: «تنها خدایی می‌تواند ما را نجات دهد.»