به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران ؛ عصر امروز "دکتر سیدمحمودرضا آقامیری" استاد دانشکده مهندسی هسته ای دانشگاه شهید بهشتی با حضور در برنامه" نگاه دو" گفت: بحث انرژی هسته‌ای از سال 1896 آغاز شد و چند هفته بعد اولین کاربردهای آن در عرصه پزشکی انجام شد.

وی تصریح کرد: وقتی که فردی نمونه‌ای از اورانیوم را به یک سمینار برده بود، دید بر روی ناحیه‌ای از پوست، سرخی ایجاد کرده و بلافاصله بحث درمان سرطان مطرح شد.

این کارشناس مسائل هسته‌ای افزود: دراوایل سال 1910 مصرف اورانیوم بسیار فراوان شد و نقش خود را در مواد دستشویی، خمیردندان، صابون و مانند آن نشان داد و علیرغم آنکه سعی می شد در مصارف پزشکی استفاده شود به خطرات آن آشنا نبودند و از ابتدا بزرگترین بحث آن استفاده در امور پزشکی بود.

آقامیری یادآور شد: در سال 1945 از این انرژی در بمب استفاده کردند و متوجه شدند که می‌تواند یک انرژی بسیار وحشتناک و خطرناکی را آزاد کند.

وی در ادامه گفت: در سال 1952 از سوی رئیس جمهور آمریکا بحث شد که اتم را برای استفاده صلح آمیز مصرف کنند و این اقدامی بود تا خدشه‌ایی که به ذهن مردم به خاطر هیروشیما وارد شده بود پاک شود.

وی با بیان اینکه یکی از مهمترین بحث هایی که بسیار کاربرد دارد بحث پودر انرژی است اظهار داشت: پودر انرژی در بحث پزشکی جایگاه ویژه‌ای دارد و برخی از کشورها 80 درصد انرژی خود را از این انرژی تامین می کنند و از این قبیل می توان کشورهای اروپا و خود ایالات متحده امریکا را نام برد.

وی کاربردهای مختلف انرژی هسته ای را در صنعت، کشاورزی، تغییرات ژنتیکی و جهش های ژنی برشمرد.

آقامیری تاکید کرد: مهمترین بخشی که مورد توجه است بخش تولید انرژی است و ما با توجه به راکتور بوشهر در حال حاضر هم در انرژی و از سالها پیش هم در پزشکی استفاده کرده‌ایم.

وی افزود: در تصویربرداری‌های پزشکی که کارهای تشخیص را انجام می‌دهند از انرژی هسته‌ای استفاده می‌شود و همه اینها لازمه اش بهره‌گیری از رآکتور برای تولید رادیوایزوتوپ است.

این کارشناس مسائل هسته‌ای با اشاره به اینکه مهمترین بخش برای تولید انرژی بخش تحقیق است تاکید کرد: اگر بخواهیم مانند سایر علوم دست برتری پیدا کنیم این همان علمی است که در همه زمینه‌های زندگی امروز حضور فعال پیدا کرده است.

آقامیری در ادامه در خصوص روند چرخه سوخت هسته‌ای گفت: این چرخه از ابتدا با استخراج از معدن شروع می‌شود، که البته به خاطر بحث حفاظتی با سایر استخراجات معدنی متفاوت است، و وقتی که این محصول را از معدن خارج می کنیم وارد مرحله پودرسازی یا همان کیک زرد می‌کنیم، در مرحله سوم تغییر فرم آن را داریم که به شکل گاز در می آید و از اینجا به بعد وارد مرحله غنی سازی می شود.

وی افزود: غنی سازی، درصد اورانیوم شکاف‌پذیر در معدن را به غلظت بالایی تبدیل می کند که بر اساس نوع نیاز درصد این غنی‌سازی مشخص می شود.

این کارشناس مسائل هسته‌ای در ادامه گفت: بعد از غنی سازی بحث بازگرداندن اورانیوم به سوخت هسته‌ای است که به صورت قرص‌های هسته‌ای در می‌آید و در نهایت هم در رآکتور استفاده شده و بعد از آن هم پسماندداری انجام می شود که در این مرحله دفن تفاله های هسته ای در محل‌های مورد نظر صورت می شود، این چرخه‌ی استخراج از معدن تا بازگرداندن به درون زمین را چرخه سوخت هسته ای می نامند.

وی با اشاره به اینکه مراحل غنی سازی در داخل کشور در حال انجام است تصریح کرد: در حال حاضر استخراج از معدن و غنی سازی در کشور ما به همین صورت در حال انجام است و تولید سانتریفیوژها نیز در داخل کشور انجام می‌شود.

وی در ادامه با تشریح اصطلاح "سو" گفت : "سو" واحد اندازه گیری جداسازی غنی‌سازی هسته‌ای است و واحدی است که به ازای یک کیلوگرم در سال بتوانیم غنی‌سازی را انجام دهیم .

وی تصریح کرد: وقتی می گوییم 190 هزار سو باید داشته باشیم در اصل منظور این است که بتوانیم نزدیک به 30 تن اورانیوم 4 درصد را غنی سازی کنیم .

وی اظهار داشت: آن چیزی که مهم است، یک محصولی است که به دستگاه تزریق می‌شود و دیگری تفاله آن ماده‌ای است که به عبارتی فقیر شده است و این مواردی است که می تواند عملکرد سو را تامین کند و نوع سانتریفیوژ فقط سرعت دهی دارد.

آقامیری خاطرنشان کرد: چون کشورهای دارای این تکنولوژی مسائل مربوط به آن را به اشتراک دیگران نمی گذارند نوع سانتریفیوژها در کشورهای مختلف از نظر سو، حجم و ارتفاع با یکدیگر متفاوت هستند و در کشور ما هم با توجه به تحقیقاتی که سازمان انرژی اتمی انجام داده است در زمینه ساخت سانتریفیوژ پیشرفت های خوبی انجام شده است.

وی در ادامه درباره محدودیت های کشورهای دارای تکنولوژی هسته‌ای گفت: شاید در تاریخ شکل‌گیری سازمان انرژی اتمی، ایران اولین کشوری است که مورد فشار قرار گرفته است البته قوانین NPT به غرب اجازه این فشارها را نمی دهد زیرا NPT استفاده صلح آمیز از انرژی هسته‌ای را برای همه تاکید کرده و کشورهای دارای این صنعت را موظف به کمک سایر کشورها کرده است.

وی اظهار داشت: الان 12 کشور مانند نیجریه و روسیه فقط در مورد اورانیوم کار می کنند و کشورهایی مانند قزاقستان هم فقط تولید کننده هستند و برخی کشورها هم هستند که کار غنی سازی را انجام می دهند.

آقامیری با اشاره به اینکه اولین کشوری که همه‌ی مراحل غنی‌سازی را خودش انجام می‌دهد کشور ماست، یا‌دآور شد: پاکستان و هند را که به صراحت به سمت سلاح هسته‌ای رفته‌اند مانند ما محدود نکرده‌اند، بالاخص رژیم صهیونیستی که فعالیت می‌کند و می‌گوید که سلاح هسته‌ای هم دارم، اما کشور ما که می خواهد به سمت فعالیت صلح آمیز حرکت کند با محدودیت رو به رو می شود!

وی گفت: آنها به عبارتی بین خودشان تقسیم کرده‌اند که هر کس بخواهد بدون هماهنگی آنها به این تکنولوژی دست یابد برایش مشکل درست کنند و هیچ منطقی حاکم نیست.

این کارشناس مسائل هسته‌ای با اشاره به اینکه کشور ما یک مرز طولانی آبی در جنوب دارد اظهار داشت: ما می‌توانیم مسائل مربوط به آب‌شیرین را از این طریق حل کنیم تا مسئله شیرین سازی آب را انجام دهیم، زیرا هر واحد این راکتور ها می تواند تا 100 هزار متر مکعب به ما آب شیرین بدهد.

وی در خصوص اصرار غربی ها بر تعطیلی تاسیسات فردو گفت: فردو هم یک مرکز، مانند سایر مراکز هسته‌ای است و براساس پارامترهای جغرافیایی این اقلیم انتخاب شده است، اما غربی‌ها می‌گویند چون ما نمی توانیم حمله کنیم این تاسیسات باید تعطیل شود، البته هیچ منطقی این حرف را برای ما قابل پذیرش نمی کند.

وی افزود: در فردو هم مانند نطنز سرمایه گذاری شده و قرار است آنجا کار غنی سازی انجام شود که بخشی از غنی سازی ایران برای تامین 190 هزار سو است و طبیعی است که اگر تعطیل شود در روند و برنامه ریزی که برای این کار انجام شده است خلل ایجاد می کند و قطعاً کم کردن سانتریفیوژها و یا تعطیلی فردو در برنامه ما خلل جدی ایجاد می کند.

آقامیری تاکید کرد: ما هیچ تضمینی نداریم که اگر 5 سال آینده به سوخت احتیاج پیدا کردیم آن را به ما بدهند و طبیعی است که از امروز باید سوخت را تهیه کرده و تست کنیم، و فردو بخشی از این پروژه است.

وی در خصوص تاسیسات آب سنگین اراک و جایگاه آن در برنامه هسته ای ایران گفت: غربی ها بحثی را در این مورد می‌کنند که خیلی هم قابل قبول نیست و می‌گویند شما می خواهید در آنجا پلوتونیوم استخراج کنید و ممکن است در آینده کارهای دیگری هم بکنید.

اگر چه این حرف ممکن است به ظاهر علمی مورد قبول باشد، اما به صورت منطقی امروزه کسی این کار را نمی کند و خودشان هم می دانند که سلاح پلوتونیومی دیگر کاربردی ندارد.

انتهای پیام/