فطر، پیمودن راهی که با فطرت آغاز شد
ماه قدم نهادن در راه کمال و طلب صبغه الهی، ماه گسستن از عادت‌های محدودکننده و چشم گشودن به افق‌های متعالی، ماه میدان‌داری عقل و به کنترل درآمدن هوی و هوس، فرصت بارانی شب‌های قدر و جلایافتن زلال فطرت تا نور حقیقت را بازتاباند.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، ماه مبارک رمضان با همه خوبی‌هایش روبه پایان است. ماهی که با بازگشت به فطرت آغاز شد و با زدودن کدورت گناه از آئینه دل استمرار یافت و اینک به سوی فطر و شکوفایی می‌رود.
ماه قدم نهادن در راه کمال و طلب صبغه الهی، ماه گسستن از عادت‌های محدودکننده و چشم گشودن به افق‌های متعالی، ماه میدان‌داری عقل و به کنترل درآمدن هوی و هوس، فرصت بارانی شب‌های قدر و جلایافتن زلال فطرت تا نور حقیقت را بازتاباند.
انسان برای اهداف بلندی آفریده شده و مجال تکرارنشدنی زندگی برای معنا یافتن فلسفه حیات است.
فلسفه حیات را می‌توان با چندین رویکرد تحلیل کرد. بی‌تردید یکی از ویژگی‌های متمایزکننده انسان و حیوان، تلاش بشری در جهت رشد و کمال و تعبیه حس کمال‌جویی در درون انسان است. بستر کمال‌جویی انسان نیز «تقوی» و آهنگ خدایی گرفتن همه ابعاد زندگی است. «تقوی» یکی از دستاوردهای ماه مبارک رمضان است که با اتکا به داشته‌های درون به زندگی رنگ معنوی می‌بخشد.
تقوی تأثیر قابل توجهی در شکوفایی استعدادهای فطری انسان داشته و نگرشی منطقی به زندگی می‌بخشد.
تقوی به گاه سختی‌ها انسان را در مسیر حق و حقیقت نگه می‌دارد و با القای اعتماد به نفس اجازه نمی‌دهد ترس و تیرگی و یأس بر زندگی سایه افکند.
همچنین تقوی با مهار احساسات زندگی را مطیع منطق و عقل می‌سازد.
انسان به دلیل درگیری متوالی با مشکلات به تدریج از آرمان‌های متعالی دست می‌کشد و چه بسا به مرزهای پوچی هم نزدیک شود. تقوی به انسان انگیزه می‌دهد تا در لغزشگاه‌های تردید پاپس نکشد و با واقع‌بینی و با تکیه بر داشته‌های فطری خویش همواره افقی روشن را جست‌وجو کند و به سوی آن حرکت نماید.
همراهی با ماه رمضان موجب تقویت روحیه امیدواری و کسب ملکه تقوی است. تقوی می‌تواند برنامه زندگی را براساس ایمان و عمل صالح تنظیم کند و لازمه چنین امری انگیزه‌های متعالی است.
در انسان ظرفیتی وجود دارد که با استعانت از آن می‌توان حجاب‌ها را کنار زد. یکی از این ظرفیت‌ها وجدان است. وجدان در درون هر انسانی به ودیعه سپرده شده است تا انسان، خوبی و بدی را در باطن و درون خود بدون تعلیم کسی دریابد و با این شاخص نسبت خود را با حق و حقیقت بازیابد. قرآن کریم به این معنا تصریح داشته و می‌فرماید: «خداوند ایمان را برای شما محبوب ساخت و آن را در دل‌هایتان بیاراست و کفر و نافرمانی و گناه را منفور گردانید» (حجرات آیه7)
سرشت انسان با سجایای اخلاقی درآمیخته و روح بشر بطور ناخودآگاه به سوی آن‌ها کشیده می‌شود. این سجایا با قلم آفرینش بر صحیفه فطرت هر انسانی نوشته شده است.
ماه مبارک رمضان فرصتی به دست داد تا دل و جان در پرتو وجدان خداجو رنگ معنوی بگیرند و پس از سی روز، اینک در جشن پیروزی ایمان – عید فطر – بر حفظ و استمرار دستاوردهای این ماه عزیز تأکید شود.
ماه قدم نهادن در راه کمال و طلب صبغه الهی، ماه گسستن از عادت‌های محدودکننده و چشم گشودن به افق‌های متعالی، ماه میدان‌داری عقل و به کنترل درآمدن هوی و هوس، فرصت بارانی شب‌های قدر و جلایافتن زلال فطرت تا نور حقیقت را بازتاباند.
انسان برای اهداف بلندی آفریده شده و مجال تکرارنشدنی زندگی برای معنا یافتن فلسفه حیات است.
فلسفه حیات را می‌توان با چندین رویکرد تحلیل کرد. بی‌تردید یکی از ویژگی‌های متمایزکننده انسان و حیوان، تلاش بشری در جهت رشد و کمال و تعبیه حس کمال‌جویی در درون انسان است. بستر کمال‌جویی انسان نیز «تقوی» و آهنگ خدایی گرفتن همه ابعاد زندگی است. «تقوی» یکی از دستاوردهای ماه مبارک رمضان است که با اتکا به داشته‌های درون به زندگی رنگ معنوی می‌بخشد.
تقوی تأثیر قابل توجهی در شکوفایی استعدادهای فطری انسان داشته و نگرشی منطقی به زندگی می‌بخشد.
تقوی به گاه سختی‌ها انسان را در مسیر حق و حقیقت نگه می‌دارد و با القای اعتماد به نفس اجازه نمی‌دهد ترس و تیرگی و یأس بر زندگی سایه افکند.
همچنین تقوی با مهار احساسات زندگی را مطیع منطق و عقل می‌سازد.
انسان به دلیل درگیری متوالی با مشکلات به تدریج از آرمان‌های متعالی دست می‌کشد و چه بسا به مرزهای پوچی هم نزدیک شود. تقوی به انسان انگیزه می‌دهد تا در لغزشگاه‌های تردید پاپس نکشد و با واقع‌بینی و با تکیه بر داشته‌های فطری خویش همواره افقی روشن را جست‌وجو کند و به سوی آن حرکت نماید.
همراهی با ماه رمضان موجب تقویت روحیه امیدواری و کسب ملکه تقوی است. تقوی می‌تواند برنامه زندگی را براساس ایمان و عمل صالح تنظیم کند و لازمه چنین امری انگیزه‌های متعالی است.
در انسان ظرفیتی وجود دارد که با استعانت از آن می‌توان حجاب‌ها را کنار زد. یکی از این ظرفیت‌ها وجدان است. وجدان در درون هر انسانی به ودیعه سپرده شده است تا انسان، خوبی و بدی را در باطن و درون خود بدون تعلیم کسی دریابد و با این شاخص نسبت خود را با حق و حقیقت بازیابد. قرآن کریم به این معنا تصریح داشته و می‌فرماید: «خداوند ایمان را برای شما محبوب ساخت و آن را در دل‌هایتان بیاراست و کفر و نافرمانی و گناه را منفور گردانید» (حجرات آیه7)
سرشت انسان با سجایای اخلاقی درآمیخته و روح بشر بطور ناخودآگاه به سوی آن‌ها کشیده می‌شود. این سجایا با قلم آفرینش بر صحیفه فطرت هر انسانی نوشته شده است.
ماه مبارک رمضان فرصتی به دست داد تا دل و جان در پرتو وجدان خداجو رنگ معنوی بگیرند و پس از سی روز، اینک در جشن پیروزی ایمان – عید فطر – بر حفظ و استمرار دستاوردهای این ماه عزیز تأکید شود.
