فارن افرز مدعی شد:
تاثیر احتمالی بحران غزه بر مذاکرات هسته‌ای ایران
پایگاه اینترنتی فارن افرز در گزارشی به قلم "دالیا داساکی" کارشناس اندیشکده رندنوشت: نوامبر 2013 که مذاکره کنندگان گروه 1+5 به توافقنامه موقت دست یافتند، بنیامین نتانیاهو، از این توافقنامه انتقاد کرد. مذاکره کنندگان هفته پیش مذاکرات ایران را تا چهار ماه دیگر تمدید کردند اما این بار نتانیاهو سکوت کرد.
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از با توجه به انتقادهای شدید و علنی قبلی نتانیاهو از مذاکرات، شاید سکوت وی در برابر تمدید مذاکرات عجیب به نظر برسد. شاید برخی بگویند تشدید درگیری ها در غزه توجه نخست وزیر اسرائیل را از مذاکرات منحرف کرده است. حتی یکی از رسانه های اسرائیل در تیتری درشت نوشت: "نتانیاهو می خواست از ایران انتقاد کند، اما درگیر موضوع غزه شد."
نتانیاهو به صراحت اعلام کرده است که اسرائیل دست نیافتن به توافق را به دستیابی به یک توافقنامه بد ترجیح می دهد. شاید همین رویکرد، به توضیح واکنش نسبتاً آرام وی به تمدید مذاکرات کمک کند. با این همه، هنوز در دیدگاه نتانیاهو جایگزین ایران به عنوان بزرگترین چالش امنیتی پیش روی اسرائیل نشده است. اما درگیری غزه ممکن است موجب تشدید نگرانی های نتانیاهو از ایران شود و مذاکرات فعلی هسته ای ایران را برای دستیابی به توافق حتی دشوارتر از قبل سازد.
مذاکره کنندگان آمریکایی تلاش کرده اند برای مثال با خودداری از پرداختن به مسائل دیگر، مسائل منطقه ای مربوط به ایران را در مذاکرات هسته ای تقسیم بندی کنند. مذاکره کنندگان ایرانی نیز به صراحت اعلام کرده اند که تعهدی برای بحث درباره مسائل منطقه ای گسترده تر از جمله سوریه و عراق با آمریکایی ها ندارند ، و علاقه‌مند هستند مذاکرات هسته ای همچنان جدا از مسائل دیگر ادامه یابد. منطق اتخاذ چنین رویکردی این است که بدین طریق چشم انداز دستیابی به توافق هسته ای نهایی روشن تر خواهد بود، بویژه با توجه به اینکه بحث های هسته ای در حال حاضر نیز به اندازه کافی دشوار و پیچیده است.
فارن افرز مدعی شد: با وجود این، عملاً جدا کردن موضوع هسته ای ایران از مسائل دیگر تقریباً غیرممکن است. بحران هایی مانند بحران غزه محاسبات و ارزیابی های همه طرف های شرکت کننده در مذاکرات هسته ای، و همچنین موضع کشورهایی همچون اسرائیل را که در مذاکرات شرکت نمی کنند ، اما سهم قابل توجهی در نتیجه مذاکرات دارند، تحت تاثیر قرار می دهد. در واقع، نگرانی بیشتر کشورهای عربی و اسرائیل درباره ایران همواره بسیار فراتر از برنامه هسته ای این کشور بوده است.
در عین حال، ممکن است شرکای مذاکره کننده آمریکا - بویژه فرانسه- درباره جدیت ایران در اجرای هر گونه توافقنامه هسته ای نهایی بیش از پیش مشکوک شوند.
به طور قطع، هم آمریکا و هم ایران دلایل قانع کننده ای برای دستیابی به یک توافقنامه هسته ای موفقیت آمیز دارند؛ دلایلی که با وجود تحولات موجود در غزه، هر یک از طرفین را وادار به ادامه تلاش برای دستیابی به چنین توافقنامه ای می کند. حل و فصل موضوع هسته ای ایران از طریق دیپلماسی برای دولت باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا یک دستاورد بزرگ در زمینه سیاست خارجی خواهد بود و یکی از مشکلات منطقه ای را برطرف خواهد کرد.
فارن افرز در پایان نوشت: هنوز معلوم نیست آیا توافقنامه ای حاصل خواهد شد که هم خواسته ایران را برای اجرای یک برنامه هسته ای غیرنظامی فراهم سازد ، و هم به اندازه ای محدودکننده باشد که آمریکا و شرکایش را راضی سازد. اما هر چه درگیری های غزه طولانی تر شود، مجزا کردن موضوع مذاکرات هسته ای ایران از مسائل گسترده تر منطقه ای دشواتر خواهد شد.
انتهای پیام/
