به گزارش سرويس بينالملل باشگاه خبرنگاران؛ "جان کری" وزیر امور خارجه آمریکا در مقاله ای که در سایت اینترنتی "طلوع نیوز" افغانستان منتشر شد گفت دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری افغانستان باید برای فراهم کردن آینده ای بهتر برای مردم خود، منافع دراز مدت کشور را بر منافع خود مقدم بدانند.
کری در این مقاله نوشت: من بارها در طول سفرهایم به کشور شما با حقیقت تکان دهندهای مواجه شده ام: افغانها خواهان و سزاوار یک آینده بهترند. شما میخواهید بدون هراس زندگی کنید، بهترین آموزش ممکن را برای فرزندان خود و نیز نظام بهداشتی داشته باشید که در شان و منزلت شما باشد و مشاغل و فرصت هایی دیگر که ملازم یک اقتصاد باثبات است.
وی ادامه داد: حقیقت دیگری برای من روشن شده است: دموکراسی مسیری است که افغان ها برای دستیابی به این زندگی بهتر انتخاب کردهاند
برای بیش از یک دهه ، "حامد کرزای رئیس" جمهور افغانستان هدایت کشور را در میان پیروزی و ناکامی بر عهده داشته است. من از نزدیک با او کار کرده ام و می دانم که یکی از ماندگارترین میراث های او این خواهد بود که افغانستان چگونه می تواند مسیر دموکراتیک و مسالمت آمیز انتقال قدرت را طی کند.
افغان ها ماه آوریل و ماه ژوئن هنگامی که میلیون ها نفر برای انتخاب رئیس جمهور بعدی خود به پای صندوق های رای رفتند در مسیر حرکت به سوی دموکراسی قوی تر گام بزرگی برداشتند. هر رای به منزله تایید شجاعانه دموکراسی و بیانگر امید به آینده بود.
آمریکا با نگاهی به تاریخ خود آموخته است که مسیر دموکراسی پر از دست انداز است و این سفر یک شبه به پایان نمی رسد. دموکراسی مستلزم ساختن نهادهای معتبر ، فائق آمدن بر اختلافات ، ایجاد اعتماد و کار گروهی برای یک آینده بهتر است.
امروز افغانستان و دو نامزد ریاست جمهوری آن با یکی از این دست اندازها مواجه اند - لحظه تصمیم گیری. توانایی آنها برای فائق آمدن بر موانع و همکاری به منظور احترام گذاشتن به آراء میلیون ها نفر از شهروندان خود تعیین کننده آینده افغانستان و روابط آن با جامعه بین المللی خواهد بود.
آمریکا ، سازمان ملل متحد و جامعه بین المللی صرفا با این انگیزه خود را درگیر روند پس از انتخابات کرده اند تا به نهادهای انتخاباتی افغانستان برای بازگرداندن اعتماد به رای گیری کمک کنند.
کارشناسان به من می گویند بازشماری کنونی در کابل بزرگترین و پیچیده ترین بازشماری آراء انتخابات است که تاکنون در جایی انجام گرفته است.کمتر کشورهایی می توانند به تنهایی از پس از این چالش برآیند.
کارشناسان سازمان ملل متحد در کنار همکاران افغان خود کار می کنند تا اطمینان حاصل شود که بازشماری طبق قوانین افغانستان و در عالی ترین سطح استانداردهای بین المللی و ، مهم تر از همه، مطابق با انتظارات افغانها انجام می گیرد. این روند ، که پرزحمت و کند بوده است ، با پایان عید فطر سرعت بیشتری خواهد گرفت. اما در کار دموکراسی نباید تعجیل کرد و هر رای مشروعی باید شمارش و به آن احترام گذاشته شود. کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان ، سازمان ملل متحد و دهها ناظر بین المللی شب و روز برای به پایان رساندن روند بازشماری در تلاش هستند.
این بازشماری فقط بخشی از چالشی است که دموکراسی در افغانستان امروز با آن مواجه است. اقدامات دو نامزد ، یعنی دکتر "اشرف غنی" و دکتر "عبدالله عبدالله" و گروههای سیاسی آنها نیز به همین اندازه اهمیت دارد.
در 12 ژوئیه دو نامزد با یکدیگر دست دادند و توافق کردند که به نتایج بازشماری آراء احترام بگذارند. آنها همچنین موافقت کردند یک دولت وحدت تشکیل دهند که افغانستان را به سوی آینده ای بهتر ببرد . این توافق سیاسی واکنشی به اوضاع چالش برانگیزی است که مستلزم همکاری میان دو رهبر و طیف وسیع حامیان آنهاست.
دکتر عبدالله و دکتر غنی در رسیدن به این توافق کیاست باورنکردنی خود را به نمایش گذاشتند. در هر دموکراسی ، پس از یک رقابت فشرده و سخت به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری بسیار دشوار است که به لحظه ای برسیم که در آن شما باید آمال و آرزوهای شخصی خود و هوادارانتان را در برابر منافع دراز مدت بزرگتر کشورتان در درجه دوم اهمیت قرار دهید. آنها همان کیاستی را که ما از آنها انتظار داشتیم نشان دادند.
چالش کنونی آنها تبدیل کردن این توافق به یک رابطه کاری محکم در دولت جدید است که هر کس برنده شد تشکیل خواهد داد. زمان رقابت پایان یافته است. زمان همکاری فرا رسیده است. وقت را نباید تلف کرد و من تیم هر دو نامزد را تشویق می کنم در مسائل حساس و حیاتی که کشورشان با آن مواجه است و حتی زمانی که روند بازشماری آراء ادامه دارد با یکدیگر همکاری کنند.
بیرونی ها نمی توانند محتویات چارچوبی سیاسی را که دو نامزد چند روز قبل پذیرفتند تشریح کنند. اما من آنجا در اتاق بودم و می توانم از چیزی به شما بگویم که در آن سند یک صفحه ای به چشم نمی خورد.
این سند قانون اساسی افغانستان را نقض نمی کند بلکه به نهادهای افغان و نقش رئیس جمهور به عنوان رئیس دولت احترام می گذارد. این سند یک نظام پارلمانی به وجود نمی آورد، بلکه سمت جدیدی را به عنوان رئیس اجرایی خلق می کند. این رئیس اجرایی نیز تا زمانی که رئیس جمهور یک لویه جرگه تشکیل دهد که در آن مشخص شود آیا ایجاد یک تغییر دائمی در راستای بهترین منافع کشور است یا خیر ، به او گزارش خواهد داد.
این توافق فرصتی حیاتی برای هر دو نامزد فراهم کرده است تا فراتر از رقابتهای سیاسی به عنوان سیاستمدارانی واقعی عمل کنند. این فرصتی برای آنهاست تا در کنار هم برای تشکیل یک دولت فراگیر تلاش کنند که نماینده همه بخش های جامعه افغان،پشتون ها ، تاجیک ها ، ازبک ها و هزاره ها و مردان و زنان ، باشد.
آری ، دموکراسی یک روند تکاملی است. کار آسان نیست. اما هر دموکراسی به لحظه تعیین کننده
ای میرسد که در آن منافع کشور بر منافع سیاستمداران تقدم می یابد. افغانستان امروز در چنین برهه حساسی قرار گرفته است. رهبران آن نباید فرصت برای آوردن زندگی بهتر برای مردمی را که خواهان و سزاوار آنند از دست بدهند. این چالشی است که هر دو سیاستمدار که هر دو نیز به افغانستان عشق می ورزند ، با آن مواجه اند.
انتهای پیام/