بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم.

مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
سوره 63. منافقون آیه 9  
یآ أَیهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لَاتُلْهِکمْ أَمْوَالُکمْ وَلَا  أَوْلاَدُکمْ عِن ذِکرِ اللَّهِ وَمَن یفْعَلْ ذَ لِک فَأُوْلَئِک هُمُ الْخَاسِرُونَ
ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! اموال و اولادتان شما را از یاد خدا غافل نسازد و کسانی که چنین کنند، آنان همان زیانکارانند.


چون یکی از عوامل نفاق، علاقه زیاد به دنیاست، این آیه به مؤمنان هشدار می‌دهد که اموال و اولاد، شما را غافل نکند.( تفسیر نمونه)


عوامل غفلت از یاد خدا
عوامل بازدارنده از یاد خدا بسیار است، ولی مهم‌ترین آنها، اموال و اولاد است که این آیه به آنها اشاره نموده است. «لاتلهکم اموالکم و اولادکم عن ذکر اللّه»
شراب و قمار نیز مانع یاد خداست. «یصدّکم عن ذکر اللّه»( مائده، 91)
تجارت و داد و ستد نیز می‌تواند از موانع باشد. لذا قرآن از کسانی‌که داد و ستد، آنان را از یاد خدا باز نداشته ستایش کرده است. «رجال لاتلهیهم تجارة و لابیع عن ذکر اللّه»( نور، 37)
تکاثر و فزون‌طلبی از عوامل بازدارنده است. «الهاکم التکاثر»( تکاثر، 1)
آرزوهای طولانی نیز مانع یاد خداست. «یلههم الامل»( حجر، 3)
رفاه‌زدگی از عوامل دیگر غفلت است. «متّعتهم و آبائهم حتی نسوا الذّکر»( فرقان، 18)
البتّه علاقه به دنیا آنگاه خطرناک است که انسان، دنیا را مقدمه آخرت نبینید و هدفش در تمام کارها، دنیا باشد. «فاعرض عن من تولّی عن ذکرنا و لم یرد الاّ الحیاة الدنیا»( نجم، 29) از کسی که از یاد ما اعراض کرده و جز زندگی دنیا اراده‌ای ندارد، دوری کن.
روشن است که غفلت از یاد خدا، سبب هم‌نشینی با شیطان شده: «و من یعشُ عن ذکر الرّحمن نقیض له شیطانا فهو له قرین»( زخرف، 36) و انسان را به عذاب شدید و فزاینده‌ای گرفتار می‌سازد. «و من یعرض عن ذکر ربّه یسلکه عذاباً صَعَداً»( جنّ، 17)
آنچه خطرناک است غفلت از یاد خداست، نام بردن از اموال و اولاد، به خاطر آن است که این دو قوی‌ترین عامل غفلت هستند.
«ذکر اللّه» شامل همه‌گونه ذکر و یاد خدا می‌شود، امّا بارزترین ذکر خدا، نماز است که باید مراقب بود رسیدگی به اموال و اولاد انسان را از نماز بازندارد.
شاید دلیل مانع بودن مال و فرزند، جلوه‌های ظاهری آنهاست که انسان را از خدا غافل می‌سازد. «المال و البنون زینة الحیاة الدنیا»( کهف، 46)

قرآن، مال و فرزند را مایه فتنه و آزمایش دانسته: «واعلموا انّما اموالکم و اولادکم فتنة»( انفال، 28) و می‌فرماید: «و ما اموالکم و لا اولادکم بالّتی تقرّبکم عندنا زلفی»( سبأ، 37) مال و فرزند، عامل قرب شما به خداوند نیستند.
 
* برای آن که مؤمنان را موعظه کنید و آنان بپذیرند، به آنان شخصیت دهید. «یا ایها الّذین آمنوا...»
* لازمه ایمان، برتری دادن یاد خدا بر مال و فرزند است. «یا ایها الّذین آمنوا لاتلهکم اموالکم...»
* مال و فرزند، کم یا زیادش، می‌تواند مانع یاد خدا باشد. «اموالکم... اولادکم»
*خسارت واقعی، غفلت از یاد خدا است. «فاولئک هم الخاسرون» (از دست دادن مال و فرزند، خسارت جزئی است، ولی غفلت از خالق خسارت کلی است.)
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.