مجید مسچی:
کار دیجیتال شدن سینماهای کشور به پایان رسید
مدیرعامل موسسه سینما شهر گفت: دیجیتالی شدن سینماهای شهرستان ها و تهران تقریبا به پایان رسیده است.
به گزارشحوزه سینما باشگاه خبرنگاران به نقل از سایت سازمان سینمایی درباره دیجیتالی شدن سالن های سینمایی و مسائل پیش روی این کار بزرگ، مهندس "مجید مسچی" توضیحاتی را ارائه کرد. آنچه در ادامه می آید صحبت های مهندس مجید مسچی در این‌باره است:
پایان دیجیتال شدن سینما های کشور
پایان دیجیتالی کردن سینماهابه صورت جدی و گسترده از جشنواره سی و سوم کار دیجیتالی کردن سینماها را آغاز کردیم و تقریبا دیجیتالی کردن سالن های سینمایی به اتمام رسیده است.
در این میان برخی سینماها نیز به دلیل مشکلاتی همچون اختلاف مالکین تاکنون دیجیتالی نشده است.
از منظر بیرون شاید برخی به این نکته توجه کنند که چرا سینما صحرا تاکنون دیجیتالی نشده است و یا اینکه برخی به دنبال دلیل دیجیتالی نشدن سینما مرکزی باشند حتا شورای صنفی هم هم موضوع را از ما جویا می شود؛ درصورتی که این سینماها نیز دچار چنین مشکلاتی بوده اند که اخیرا این مسائل در حال رفع شدن است.
بخش بزرگی از سالن های سینمایی استان ها دیجیتالی شده و تنها بخش اندکی از سالن های سینمایی در استان های مختلف نیازمند دیجیتالی شدن است. در استان تهران تعداد انگشت شماری از سالن های سینمایی هنوز دیجیتالی نشده است.
به جز دو سالن از اریکه و سینما صحرا و مرکزی که به ان اشاره شد تنها دیجیتالی کردن برخی سینماهای نیمه تعطیل ز جمله آرش، پیوند و سینماهایی از این دست باقی مانده است. بجز این سالن ها باید تجهیز برخی سالن های شهرداری ها نیز باقی مانده است.
دیجیتالی کردن سینماهای نیمه تعطیل
نمی توانیم سینماهای نیمه تعطیل را دیجیتالی نکنیم. ملاک ما اداره نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی است. می دانیم درصدی از دیجیتالی کردن سینماها با به اصطلاح پرت روبرو می شود
چند سینماهایی که ما در شش ماه اخیر دیجیتالی کردیم به دلیل برخی اختلافات مالکان تعطیل شده است؛ به عنوان نمونه سه سالن سینما پردیس دیجیتالی شد اما این سینما امروز تعطیل است.
سینمای انقلاب بابل نیز به شخص دیگری واگذار شده و در چنین شرایطی به سر می برد.
ما خیلی وارد پشت صحنه ماجرا نمی شویم البته قرارداد دیجیتالی شدن سینما را سفت و سخت منعقد کردیم و اگر سینمایی فعال نباشدبر اساس قرارداد تجهیزات آنرا بر می داریم.
بودجه دیجیتالی کردن فرهنگسراها و سینماهای حوزه هنری
خیلی از فرهنگسراها دارای سالن سینمایی به معنای حقیقی نیستند و از این سالن ها مدتی برای نمایش فیلم و سپس امر دیگر فرهنگی استفاده می شود. دیجیتالی شدن این سالن ها در دستور کار ما قرار دارد اما بخشی از بودجه این مهم را باید شهرداری ها تامین کنند.
100 درصد دیجیتالی کردن سینماها را وزارت ارشاد پرداخته است حتا لامپ مورد نیاز پروژکتورها نیز تا یکسال برای سینماها تامین شده است.
سینماهای حوزه هنری قرار بود 10 درصد را تامین کرده و 90 درصد را ارشاد پرداخت کند اما حوزه هنری هزینه ای تاکنون پرداخت نکرده و این 10 درصد به حساب بدهی های این نهاد محسوب شده است.
رایزنی های بسیاری از سوی حوزه هنری برای تامین این 10 درصد از سوی ارشاد انجام شد اما رییس سازمان سینمایی اصرار داشت این مبلغ از سوی حوزه پرداخت شود.
دیجیتالی کردن سینماها به عهده سینماداران
درباره سیستم های نصب شده در سینماها صحبت های بسیاری شد. برخی گفتند این سیستم ها هندی و غیر استاندارد است.
قضاوت در این باره بر اساس شنیده ها رخ می دهد. بسیاری از سینماداران اطلاعات فنی ندارند و کمی هم صداقتشان کم است.
پیش بینی می کردم که شاید خوانش های مختلفی در انتخاب دستگاه های دیجیتال وجود داشته باشد اینکار را به خود سینماداران وگذار کردیم.
بر اساس قرارداد انتخاب نوع دستگاه ها بر اساس سلیقه سینمادار است. بودجه مشخصی برای هر سینما درنظر گرفته شده و به سینمادار اعلام شده بر اساس بودجه که رقم مناسبی است دستگاه مناسب با گارانتی و ضمانت بیشتر و بهتر را انتخاب کنند؛به عبارتی مسئولیت انتخاب دستگاه ها با سینماداران است و سینماداران نمی توانند ادعا کنند که سینما شهر به ما پروژکتور غیر استاندارد تحویل داده است.
اعتراض سینمادارن به سیستم هایی که خودشان خریده اند
ما نه پروژکتور و سروری در سینمایی نصب نکردیم. سینمادار پس از نصب برای سینماشهر تاییدیه ارسال می کنند که چه سیستمی نصب شده و ما تامین مالی لازم را انجام می دهیم. با این وجود سینمادار اعتراض می کند که پروژکتورها خوب نیست درصورتی که این پروژکتورها را خودشان خریداری کردند.
به عنوان نمونه "محمد قاصد اشرفی" رییس انجمن سینماداران یکی از معترضان بود؛ درصورتی که وی خودش پروژکتور مورد نیاز را خریداری کرده است. با این حال ما اعلام کردیم که این پروژکتور را برای سینمای وی عوض می کنیم. با این حال این سینمادار در رسانه ها گفت وگو کرده و اعلام می کند که سینماشهر به ما پروژکتور چینی داده است.
در قراردادها اعلام کردیم وارد هیچ حوزه ای نمی شویم و هیچ توصیه ای را حتا در محاورات نداشتیم. فرض کنید اگر ما این پروژکتورها را وارد کرده و در سینماها نصب می کردیم چه اتفاقاتی رخ می داد.
تنها چیزی که ما به سینمادار اعلام کردیم این بوده که اگر پروژکتوری با هزینه ای بیشتر از بودجه موجود تهیه کردید الباقی این هزینه را خودشان باید پرداخت کنند؛در صورتی که سینمادار بخواهد ما می توانیم وی را به نمایندگی پاناسونیک برای تهیه دستگاه دیجیتالی معرفی کنیم تا به تناسب بودجه، دستگاه مورد نظر خود را تهیه کند.
پیش آمده که گاه برخی برای دستگاه های 30 میلیون تومانی فاکتور 40 میلیون تومانی صادر کرده است و ما سینمادار را راهنمایی کردیم که هزینه اضافی به جیب دلال نرود.
تفاوت نسخه دیجیتالی
سیستم دیجیتال متشکل از دو تکه است یک پروژکتور و سرور است که سرور کار پلیر را انجام می دهد. فیلم هایی که قرار است بصورت دیجیتالی اکران شود باید نسخه اش تهیه شود.
تهیه این نسخه بدین ترتیب است که فیلمی که کپی صفر است یک فایل فشرده نشده و آن کامپرس است که حجم ان 5 ترابایت (5000 گیگا بایت) است که امکان نقل و انتقال آن نیست.
پدیده ای در تلویزیون دیجیتال و دی وی دی بنام فشرده سازی به وجود آمده است. این فشرده سازی البته نباید موجب افت کیفی اثر شود که این علم وسیعی است.
اکنون دو سیستم فشرده سازی برای تصویر وجود دارد. نخست ام پگ (MPEG) که جز در وی سی دی و دی وی دی و پخش تلویزیونی کاربرد دارد و سیستم دوم جی پگ (GPEG) است که بیشتر در ابتدا برای عکس کاربرد داشت.
برای سینمای دیجیتال دی سی نما هم جی پک را نیاز دارد. در سیستم جی پیک اطلاعاتی که در یک پلان تکرار شده تبدیل به یک فریم فشرده می کند. در ام پیک فشرده سازی بیشتر است. به عنوان نمونه اگر ما 10 ثانیه فیلمبرداری کنیم در حقیقت 240 فریم عکاسی کرده ایم در این فریم ها بک گراند مثل میز و دیوار و... همه ثابت است بنابر این در این روش تنها تغییر ضبط شده و بک گراند ثابت تنها یکبار ضبط می شود.
در ام پگ با تعداد فریم سر و کار داریم در جی پیک با یک فریم. فایل هایی که جی پیگ فشرده می شود یک به 10 است و فایل یک ترابایتی فیلم تبدیل به فایلی با حجم 500 گیگ می شود که روی هارد جا می شود.
فایل های ام پیگ یک به 100 هم فشرده می شود و فایل 5000 هزار ترابایت تبدیل به فایل 50 تا 60 گیگ می شود که با فلش مموری هم قابل جابجایی است. این روش برای تلویزیون خیلی استفاده می شود.
این دو تفاوت موجب شده دو سیستم در دنیا وجود داشته باشد یکی دیی سینما که جی پیگ است و ایی سینماکه ام پیگ است.
ماجرای سیستم های هندی و قضاوت بر اساس شنیده ها
اینکه برخی اعلام می کنند سیستم دیجیتالی سینمای ایران هندی است به این دلیل است که عمده ایی سینمادر هند استفاده می شود؛ زیرا این سیستم ارزانقیمت است و کیفیت این سیستم برای پرده های 12 متر خیلی تفاوت ندارد.
اخیرا خبرنگاران سینمایی برای بازدید به پردیس سینمایی کوروش آمده بودند و پرسش هایی را درباره استاندارد نبودن سیستم سینماها مطرح کردند. آنها این پرسش را مطرح می کردند که چرا سیستم همه سینماها از جنس سیستم دیجیتالی سینما کوروش نیست؟
پس از پخش بخش هایی از یک فیلم، به آنان اعلام کردیم که در سینما کوروش نیز سیستم معروف به هندی نصب شده و تفاوتی ندارد. بسیاری بدون دیدن تصاویر خروجی این دستگاه ها درباره آن قضاوت می کنند.
در سیستم دیی سینما که استاندارد سینما است و در هالیوود استفاده می شود فایل ها بصورت جی پگ است و پروژکتورها بصورت توو کی بزرگ است و سرورهای آنها نیز مربوط به خودشان است.
در این سینمافایل ها ام پگ است و پروژکتورها اچ دی می تواند باشد و سرورها ساده تر است. از نظر امنیت این دو سیستم هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارد. فایل هایی که به سینما فرستاده می شود ان کد شده است. یک فایل کد و به سینماهای مختلف فرستاده می شود. این فایل در سرور سینماهای مختلف کپی شده اما این فایل قابل نمایش نیست.
با ایمیل فایل کی دی ام یا کلید فایل ها برای هر سینما جداگانه فرستاده می شود. سینما برای نمایش یک اثر باید دو فایل داشته باشد. نخست فایل اصلی که برای همه سینماها یکسان و دوم فایل کلید که برای هر سالن سینما متفاوت است.
در دیی سینما و ایی سینما این پروسه یکسان است. اگر فایل اصلی سرور را یکی کپی کند کاری نمی تواند انجام دهد زیرا کی دی ام آنرا ندارد.
سیستم دیی سینما هم سرورها و هم پروژکتورهایش به نسبت گران است. پروژکتورهای این سیستم یک کور اصلی دارد که در انحصار یک شرکت آمریکایی است که به سه شرکت پروژکتور ساز کریستی، بارکو و ان ایی سی اجازه استفاده از این کور را داده و دیگر کمپانی ها از جمله سونی، سامسونگ و... اجازه استفاده از این کور را ندارند.
هزینه 60 هزار دلاری دیی سینما
مجموعه پروژکتور و سرور دیی سینما حدود 60 هزار دلار است. در سیستم ایی سینما انتخاب ما زیاد است و پروژکتورهای مختلف با سایزهای مختلف را می توان از کمپانی های متفاوت با قیمت سه تا چهار هزار دلار به بالا تهیه کرد. سرور این سیستم ها نیز حدود 5 هزار دلار می شود و در نهایت با 10 تا 15 هزار دلار می توان یک سینما را دیجیتالی کرد. اگر سالن کوچک باشد می توان با 7 تا 8 هزار دلار اقدام به دیجیتالی کردن سالن کرد.
این یک انتخاب است که سیستم 60 هزار دلاری تهیه کنید یا 10 هزار دلاری؟ برای دیجیتالی کردن 300 سالن موجود 10 میلیارد تومان بودجه اختصاص داده شد و به عبارتی برای هر سالن 30 میلیون بودجه باید اختصاص داده می شد به عبارتی حدود 10 هزار دلار. از اینرو مجهز کردن سالن های سینمایی به دیی سینما منتفی بود.
البته ما به سینماها اعلام کردیم که می توانند سیستم دیی سینما تهیه کنند اما وزارت ارشاد 30 میلیون از هزینه آنرا پرداخت می کند.
البته در نهایت نقدینگی این پروژه بعد از صحبت با رییس سازمان سینمایی به 12 میلیارد تومان رسیدو هر سینما تا 40 میلیون تومان امکان هزینه پیدا کرد و انتخاب ما بر اساس بودجه بود.
لزوم استفاده از دیی سینما چه زمانی است؟
وقتی فیلمی از کمپانی وارنر خریداری کرده و کی دی ام آنرا بگیریم و بخواهیم آنرا اکران کنیم نیازمند سیستم دیی سینما هستیم. اما به چند دلیل این اتفاق نمی افتد. اگر ما قرار باشد از کمپانی وارنر فیلم بخریم باید بخش هایی از آنرا حذف کنیم از اینرو زمانی این مهم محقق می شود که ما فیلمی را از کمپانی خریداری و بدون هک و اصلاح و حتا زیرنویس و دوبله بخواهیم اکران کنیم.
اما اگر قرار باشد فایل را باز کرده و زیرنویس کنیم و دوباره دی سی پی کنیم می توانیم ایی سینماو یا دیی سینما پک کنیم بنابراین اگر اجازه هک و اصلاح را کمپانی بدهد می توان دی سی نما نیز پک کرد.
در هند نیز از دستگاه های ایی سینمابه دلیل هزینه ها استفاده می شود. سینماهای این کور توان پرداخت دیی سینما ندارند و از طرفی فیلم خودشان را نشان می دهند. ما نیز در ایران تقریبا چنین شرایطی را داریم.
اگر یک اثر سینمایی را از طریق دو سیستم ایی سینما و دیی سینما در پرده متوسط اکران کنیم قطعا کسی متوجه نمی شود که کدام فیلم با ایی سینما و کدام دیی سینما اکران شده است. البته برای پرده های 20 متری حتما باید از دستگاه های دیی سینما استفاده شود.
هزینه زیاد نگهداری دیی سینما
فرض کنیم بودجه خریداری سیستم دیی سینما وجود داشت و 60 میلیارد به این امر اختصاص داده می شد. واقعیت این است که هزینه نگهداری این سیستم خیلی بالاست. به عنوان نمونه لامپ دیی سینما 2000 هزار یورو است نزدیک به 10 میلیون و عمر آن 1000 ساعت است.
به عبارتی عمر این لامپ ها سه ماهه است و هر سالنی در ال نیازمند 4 لامپ است و باید فقط بای لامپ 40 میلیون تومان پرداخت شود؛به عبارتی هر سالنی باید حدود 100 میلیون بفروشد تا از سهم 40 درصدی، هزینه لامپ های هر دستگاه را تامین کند. اگر سینمایی چهار سالن دارد 400 میلیون از فروش آن به تامین هزینه لامپ اختصاص می یابد.
90 درصد سینماهای ما 100 میلیون فروش ندارد و بدون احتساب هزینه های جاری، سینماها در تامین هزینه لامپ موفق نخواهند بود در حالی که عمر لامپ ایی سینما2 هزار ساعت و قیمت آن نزدیک به یک میلیون و نیم است؛به عبارتی در یکسال هر دستگاه ایی سینما3 میلیون هزینه دارد از اینرو با توجه به این شرایط ایی سینمابرای ایران مناسب تر است.
کیفیت نامطلوب فیلم های ایرانی
90درصد کیفیت فیلم های ایرانی نیز خوب نیست و بسیاری از فیلم های امروز سینمای ایران از جمله آثار مسعود ده نمکی با دوربین عکاسی فایو دی فیلمبرداری می شود. به عبارتی فیلم اچ دی است و ما چگونه این فایل را تو کی یا فور کی کنیم که درسیستم دیی سینما قابلیت نمایش داشته باشد؟ این توضیحات به سینماداران داده شده اما توجه لازم نمی شود.
چرا به برنامه هفت نرفتم؟
به برنامه هفت به چند دلیل نرفتم؛ نخست آنکه تعطیلی و یا تخریب یک سینما برای این برنامه جذاب تر است. سوژه خرابی سینما برای آنان جذاب تر است. زمانی که این برنامه با اجرای فریدون جیرانی برگزار می شد نیز وی دستیارش را به موسسه سینماشهر فرستاد و از ما درخواست کرد فهرست سینماهای تعطیل شده را در اختیار این برنامه قرار دهیم و از ما فهرستی از سینماهای ساخته شده نخواستند؛البته خبر اصولا این شرایط را می طلبد و ما این را درک می کنیم.
از نظر کیفیت دیی سینما قطعا بهتر است اما با توجه به خروجی مورد نیاز ما و شرایط ایی سینمادر سالن های ما کاربرد دارد. البته تفاوت این دو دستگاه تنها 20 درصد است.
کدام سالن ها دیی سینما دارند؟
یکی از سالن های سینمایی سیستم پخش در همان اوایل دیی سینما بوده و بقیه سالن ها 35 بوده است. سرور دستگاه دی سی نمای آزادی آمریکایی و پروژکتور آن ایتالیایی است اما مجموعه آن دیی سینما است.
به دلیل همین هزینه ها در تجهیز سالن های سینمایی، در سالن اصلی سینما آزادی به درخواست رضا سعیدی پور مدیر این سینما، یک سیستم ایی سینمادر کنار دیی سینما نصب شد.
سالن یک سینما فرهنگ نیز سیستم دیی سینما دارد اما در کنار ان یک دستگاه ایی سینماقرار داده اند. در سینما هویزه مشهد که بازسای شد دو سالن مجهز به دیی سینما است. سالن بزرگ این سینما باید مجهز به دیی سینما می شد اما در سالن دو یک دستگاه ایی سینمانیز در کنار دستگاه دیی سینما قرار داده شده ؛زیرا استفاده صرف از دیی سینما اقتصادی نیست.
دیجیتالی شدن سینما در اواخر کار قرار دارد. شاید در دیجیتالی شدن آخرین سینمای دیجیتالی در مراسمی موضوع اتمام دیجیتالی شدن سینماها را اعلام کنیم.
انتهای پیام/
پایان دیجیتال شدن سینما های کشور
پایان دیجیتالی کردن سینماهابه صورت جدی و گسترده از جشنواره سی و سوم کار دیجیتالی کردن سینماها را آغاز کردیم و تقریبا دیجیتالی کردن سالن های سینمایی به اتمام رسیده است.
در این میان برخی سینماها نیز به دلیل مشکلاتی همچون اختلاف مالکین تاکنون دیجیتالی نشده است.
از منظر بیرون شاید برخی به این نکته توجه کنند که چرا سینما صحرا تاکنون دیجیتالی نشده است و یا اینکه برخی به دنبال دلیل دیجیتالی نشدن سینما مرکزی باشند حتا شورای صنفی هم هم موضوع را از ما جویا می شود؛ درصورتی که این سینماها نیز دچار چنین مشکلاتی بوده اند که اخیرا این مسائل در حال رفع شدن است.
بخش بزرگی از سالن های سینمایی استان ها دیجیتالی شده و تنها بخش اندکی از سالن های سینمایی در استان های مختلف نیازمند دیجیتالی شدن است. در استان تهران تعداد انگشت شماری از سالن های سینمایی هنوز دیجیتالی نشده است.
به جز دو سالن از اریکه و سینما صحرا و مرکزی که به ان اشاره شد تنها دیجیتالی کردن برخی سینماهای نیمه تعطیل ز جمله آرش، پیوند و سینماهایی از این دست باقی مانده است. بجز این سالن ها باید تجهیز برخی سالن های شهرداری ها نیز باقی مانده است.
دیجیتالی کردن سینماهای نیمه تعطیل
نمی توانیم سینماهای نیمه تعطیل را دیجیتالی نکنیم. ملاک ما اداره نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی است. می دانیم درصدی از دیجیتالی کردن سینماها با به اصطلاح پرت روبرو می شود
چند سینماهایی که ما در شش ماه اخیر دیجیتالی کردیم به دلیل برخی اختلافات مالکان تعطیل شده است؛ به عنوان نمونه سه سالن سینما پردیس دیجیتالی شد اما این سینما امروز تعطیل است.
سینمای انقلاب بابل نیز به شخص دیگری واگذار شده و در چنین شرایطی به سر می برد.
ما خیلی وارد پشت صحنه ماجرا نمی شویم البته قرارداد دیجیتالی شدن سینما را سفت و سخت منعقد کردیم و اگر سینمایی فعال نباشدبر اساس قرارداد تجهیزات آنرا بر می داریم.
بودجه دیجیتالی کردن فرهنگسراها و سینماهای حوزه هنری
خیلی از فرهنگسراها دارای سالن سینمایی به معنای حقیقی نیستند و از این سالن ها مدتی برای نمایش فیلم و سپس امر دیگر فرهنگی استفاده می شود. دیجیتالی شدن این سالن ها در دستور کار ما قرار دارد اما بخشی از بودجه این مهم را باید شهرداری ها تامین کنند.
100 درصد دیجیتالی کردن سینماها را وزارت ارشاد پرداخته است حتا لامپ مورد نیاز پروژکتورها نیز تا یکسال برای سینماها تامین شده است.
سینماهای حوزه هنری قرار بود 10 درصد را تامین کرده و 90 درصد را ارشاد پرداخت کند اما حوزه هنری هزینه ای تاکنون پرداخت نکرده و این 10 درصد به حساب بدهی های این نهاد محسوب شده است.
رایزنی های بسیاری از سوی حوزه هنری برای تامین این 10 درصد از سوی ارشاد انجام شد اما رییس سازمان سینمایی اصرار داشت این مبلغ از سوی حوزه پرداخت شود.
دیجیتالی کردن سینماها به عهده سینماداران
درباره سیستم های نصب شده در سینماها صحبت های بسیاری شد. برخی گفتند این سیستم ها هندی و غیر استاندارد است.
قضاوت در این باره بر اساس شنیده ها رخ می دهد. بسیاری از سینماداران اطلاعات فنی ندارند و کمی هم صداقتشان کم است.
پیش بینی می کردم که شاید خوانش های مختلفی در انتخاب دستگاه های دیجیتال وجود داشته باشد اینکار را به خود سینماداران وگذار کردیم.
بر اساس قرارداد انتخاب نوع دستگاه ها بر اساس سلیقه سینمادار است. بودجه مشخصی برای هر سینما درنظر گرفته شده و به سینمادار اعلام شده بر اساس بودجه که رقم مناسبی است دستگاه مناسب با گارانتی و ضمانت بیشتر و بهتر را انتخاب کنند؛به عبارتی مسئولیت انتخاب دستگاه ها با سینماداران است و سینماداران نمی توانند ادعا کنند که سینما شهر به ما پروژکتور غیر استاندارد تحویل داده است.
اعتراض سینمادارن به سیستم هایی که خودشان خریده اند
ما نه پروژکتور و سروری در سینمایی نصب نکردیم. سینمادار پس از نصب برای سینماشهر تاییدیه ارسال می کنند که چه سیستمی نصب شده و ما تامین مالی لازم را انجام می دهیم. با این وجود سینمادار اعتراض می کند که پروژکتورها خوب نیست درصورتی که این پروژکتورها را خودشان خریداری کردند.
به عنوان نمونه "محمد قاصد اشرفی" رییس انجمن سینماداران یکی از معترضان بود؛ درصورتی که وی خودش پروژکتور مورد نیاز را خریداری کرده است. با این حال ما اعلام کردیم که این پروژکتور را برای سینمای وی عوض می کنیم. با این حال این سینمادار در رسانه ها گفت وگو کرده و اعلام می کند که سینماشهر به ما پروژکتور چینی داده است.
در قراردادها اعلام کردیم وارد هیچ حوزه ای نمی شویم و هیچ توصیه ای را حتا در محاورات نداشتیم. فرض کنید اگر ما این پروژکتورها را وارد کرده و در سینماها نصب می کردیم چه اتفاقاتی رخ می داد.
تنها چیزی که ما به سینمادار اعلام کردیم این بوده که اگر پروژکتوری با هزینه ای بیشتر از بودجه موجود تهیه کردید الباقی این هزینه را خودشان باید پرداخت کنند؛در صورتی که سینمادار بخواهد ما می توانیم وی را به نمایندگی پاناسونیک برای تهیه دستگاه دیجیتالی معرفی کنیم تا به تناسب بودجه، دستگاه مورد نظر خود را تهیه کند.
پیش آمده که گاه برخی برای دستگاه های 30 میلیون تومانی فاکتور 40 میلیون تومانی صادر کرده است و ما سینمادار را راهنمایی کردیم که هزینه اضافی به جیب دلال نرود.
تفاوت نسخه دیجیتالی
سیستم دیجیتال متشکل از دو تکه است یک پروژکتور و سرور است که سرور کار پلیر را انجام می دهد. فیلم هایی که قرار است بصورت دیجیتالی اکران شود باید نسخه اش تهیه شود.
تهیه این نسخه بدین ترتیب است که فیلمی که کپی صفر است یک فایل فشرده نشده و آن کامپرس است که حجم ان 5 ترابایت (5000 گیگا بایت) است که امکان نقل و انتقال آن نیست.
پدیده ای در تلویزیون دیجیتال و دی وی دی بنام فشرده سازی به وجود آمده است. این فشرده سازی البته نباید موجب افت کیفی اثر شود که این علم وسیعی است.
اکنون دو سیستم فشرده سازی برای تصویر وجود دارد. نخست ام پگ (MPEG) که جز در وی سی دی و دی وی دی و پخش تلویزیونی کاربرد دارد و سیستم دوم جی پگ (GPEG) است که بیشتر در ابتدا برای عکس کاربرد داشت.
برای سینمای دیجیتال دی سی نما هم جی پک را نیاز دارد. در سیستم جی پیک اطلاعاتی که در یک پلان تکرار شده تبدیل به یک فریم فشرده می کند. در ام پیک فشرده سازی بیشتر است. به عنوان نمونه اگر ما 10 ثانیه فیلمبرداری کنیم در حقیقت 240 فریم عکاسی کرده ایم در این فریم ها بک گراند مثل میز و دیوار و... همه ثابت است بنابر این در این روش تنها تغییر ضبط شده و بک گراند ثابت تنها یکبار ضبط می شود.
در ام پگ با تعداد فریم سر و کار داریم در جی پیک با یک فریم. فایل هایی که جی پیگ فشرده می شود یک به 10 است و فایل یک ترابایتی فیلم تبدیل به فایلی با حجم 500 گیگ می شود که روی هارد جا می شود.
فایل های ام پیگ یک به 100 هم فشرده می شود و فایل 5000 هزار ترابایت تبدیل به فایل 50 تا 60 گیگ می شود که با فلش مموری هم قابل جابجایی است. این روش برای تلویزیون خیلی استفاده می شود.
این دو تفاوت موجب شده دو سیستم در دنیا وجود داشته باشد یکی دیی سینما که جی پیگ است و ایی سینماکه ام پیگ است.
ماجرای سیستم های هندی و قضاوت بر اساس شنیده ها
اینکه برخی اعلام می کنند سیستم دیجیتالی سینمای ایران هندی است به این دلیل است که عمده ایی سینمادر هند استفاده می شود؛ زیرا این سیستم ارزانقیمت است و کیفیت این سیستم برای پرده های 12 متر خیلی تفاوت ندارد.
اخیرا خبرنگاران سینمایی برای بازدید به پردیس سینمایی کوروش آمده بودند و پرسش هایی را درباره استاندارد نبودن سیستم سینماها مطرح کردند. آنها این پرسش را مطرح می کردند که چرا سیستم همه سینماها از جنس سیستم دیجیتالی سینما کوروش نیست؟
پس از پخش بخش هایی از یک فیلم، به آنان اعلام کردیم که در سینما کوروش نیز سیستم معروف به هندی نصب شده و تفاوتی ندارد. بسیاری بدون دیدن تصاویر خروجی این دستگاه ها درباره آن قضاوت می کنند.
در سیستم دیی سینما که استاندارد سینما است و در هالیوود استفاده می شود فایل ها بصورت جی پگ است و پروژکتورها بصورت توو کی بزرگ است و سرورهای آنها نیز مربوط به خودشان است.
در این سینمافایل ها ام پگ است و پروژکتورها اچ دی می تواند باشد و سرورها ساده تر است. از نظر امنیت این دو سیستم هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارد. فایل هایی که به سینما فرستاده می شود ان کد شده است. یک فایل کد و به سینماهای مختلف فرستاده می شود. این فایل در سرور سینماهای مختلف کپی شده اما این فایل قابل نمایش نیست.
با ایمیل فایل کی دی ام یا کلید فایل ها برای هر سینما جداگانه فرستاده می شود. سینما برای نمایش یک اثر باید دو فایل داشته باشد. نخست فایل اصلی که برای همه سینماها یکسان و دوم فایل کلید که برای هر سالن سینما متفاوت است.
در دیی سینما و ایی سینما این پروسه یکسان است. اگر فایل اصلی سرور را یکی کپی کند کاری نمی تواند انجام دهد زیرا کی دی ام آنرا ندارد.
سیستم دیی سینما هم سرورها و هم پروژکتورهایش به نسبت گران است. پروژکتورهای این سیستم یک کور اصلی دارد که در انحصار یک شرکت آمریکایی است که به سه شرکت پروژکتور ساز کریستی، بارکو و ان ایی سی اجازه استفاده از این کور را داده و دیگر کمپانی ها از جمله سونی، سامسونگ و... اجازه استفاده از این کور را ندارند.
هزینه 60 هزار دلاری دیی سینما
مجموعه پروژکتور و سرور دیی سینما حدود 60 هزار دلار است. در سیستم ایی سینما انتخاب ما زیاد است و پروژکتورهای مختلف با سایزهای مختلف را می توان از کمپانی های متفاوت با قیمت سه تا چهار هزار دلار به بالا تهیه کرد. سرور این سیستم ها نیز حدود 5 هزار دلار می شود و در نهایت با 10 تا 15 هزار دلار می توان یک سینما را دیجیتالی کرد. اگر سالن کوچک باشد می توان با 7 تا 8 هزار دلار اقدام به دیجیتالی کردن سالن کرد.
این یک انتخاب است که سیستم 60 هزار دلاری تهیه کنید یا 10 هزار دلاری؟ برای دیجیتالی کردن 300 سالن موجود 10 میلیارد تومان بودجه اختصاص داده شد و به عبارتی برای هر سالن 30 میلیون بودجه باید اختصاص داده می شد به عبارتی حدود 10 هزار دلار. از اینرو مجهز کردن سالن های سینمایی به دیی سینما منتفی بود.
البته ما به سینماها اعلام کردیم که می توانند سیستم دیی سینما تهیه کنند اما وزارت ارشاد 30 میلیون از هزینه آنرا پرداخت می کند.
البته در نهایت نقدینگی این پروژه بعد از صحبت با رییس سازمان سینمایی به 12 میلیارد تومان رسیدو هر سینما تا 40 میلیون تومان امکان هزینه پیدا کرد و انتخاب ما بر اساس بودجه بود.
لزوم استفاده از دیی سینما چه زمانی است؟
وقتی فیلمی از کمپانی وارنر خریداری کرده و کی دی ام آنرا بگیریم و بخواهیم آنرا اکران کنیم نیازمند سیستم دیی سینما هستیم. اما به چند دلیل این اتفاق نمی افتد. اگر ما قرار باشد از کمپانی وارنر فیلم بخریم باید بخش هایی از آنرا حذف کنیم از اینرو زمانی این مهم محقق می شود که ما فیلمی را از کمپانی خریداری و بدون هک و اصلاح و حتا زیرنویس و دوبله بخواهیم اکران کنیم.
اما اگر قرار باشد فایل را باز کرده و زیرنویس کنیم و دوباره دی سی پی کنیم می توانیم ایی سینماو یا دیی سینما پک کنیم بنابراین اگر اجازه هک و اصلاح را کمپانی بدهد می توان دی سی نما نیز پک کرد.
در هند نیز از دستگاه های ایی سینمابه دلیل هزینه ها استفاده می شود. سینماهای این کور توان پرداخت دیی سینما ندارند و از طرفی فیلم خودشان را نشان می دهند. ما نیز در ایران تقریبا چنین شرایطی را داریم.
اگر یک اثر سینمایی را از طریق دو سیستم ایی سینما و دیی سینما در پرده متوسط اکران کنیم قطعا کسی متوجه نمی شود که کدام فیلم با ایی سینما و کدام دیی سینما اکران شده است. البته برای پرده های 20 متری حتما باید از دستگاه های دیی سینما استفاده شود.
هزینه زیاد نگهداری دیی سینما
فرض کنیم بودجه خریداری سیستم دیی سینما وجود داشت و 60 میلیارد به این امر اختصاص داده می شد. واقعیت این است که هزینه نگهداری این سیستم خیلی بالاست. به عنوان نمونه لامپ دیی سینما 2000 هزار یورو است نزدیک به 10 میلیون و عمر آن 1000 ساعت است.
به عبارتی عمر این لامپ ها سه ماهه است و هر سالنی در ال نیازمند 4 لامپ است و باید فقط بای لامپ 40 میلیون تومان پرداخت شود؛به عبارتی هر سالنی باید حدود 100 میلیون بفروشد تا از سهم 40 درصدی، هزینه لامپ های هر دستگاه را تامین کند. اگر سینمایی چهار سالن دارد 400 میلیون از فروش آن به تامین هزینه لامپ اختصاص می یابد.
90 درصد سینماهای ما 100 میلیون فروش ندارد و بدون احتساب هزینه های جاری، سینماها در تامین هزینه لامپ موفق نخواهند بود در حالی که عمر لامپ ایی سینما2 هزار ساعت و قیمت آن نزدیک به یک میلیون و نیم است؛به عبارتی در یکسال هر دستگاه ایی سینما3 میلیون هزینه دارد از اینرو با توجه به این شرایط ایی سینمابرای ایران مناسب تر است.
کیفیت نامطلوب فیلم های ایرانی
90درصد کیفیت فیلم های ایرانی نیز خوب نیست و بسیاری از فیلم های امروز سینمای ایران از جمله آثار مسعود ده نمکی با دوربین عکاسی فایو دی فیلمبرداری می شود. به عبارتی فیلم اچ دی است و ما چگونه این فایل را تو کی یا فور کی کنیم که درسیستم دیی سینما قابلیت نمایش داشته باشد؟ این توضیحات به سینماداران داده شده اما توجه لازم نمی شود.
چرا به برنامه هفت نرفتم؟
به برنامه هفت به چند دلیل نرفتم؛ نخست آنکه تعطیلی و یا تخریب یک سینما برای این برنامه جذاب تر است. سوژه خرابی سینما برای آنان جذاب تر است. زمانی که این برنامه با اجرای فریدون جیرانی برگزار می شد نیز وی دستیارش را به موسسه سینماشهر فرستاد و از ما درخواست کرد فهرست سینماهای تعطیل شده را در اختیار این برنامه قرار دهیم و از ما فهرستی از سینماهای ساخته شده نخواستند؛البته خبر اصولا این شرایط را می طلبد و ما این را درک می کنیم.
از نظر کیفیت دیی سینما قطعا بهتر است اما با توجه به خروجی مورد نیاز ما و شرایط ایی سینمادر سالن های ما کاربرد دارد. البته تفاوت این دو دستگاه تنها 20 درصد است.
کدام سالن ها دیی سینما دارند؟
یکی از سالن های سینمایی سیستم پخش در همان اوایل دیی سینما بوده و بقیه سالن ها 35 بوده است. سرور دستگاه دی سی نمای آزادی آمریکایی و پروژکتور آن ایتالیایی است اما مجموعه آن دیی سینما است.
به دلیل همین هزینه ها در تجهیز سالن های سینمایی، در سالن اصلی سینما آزادی به درخواست رضا سعیدی پور مدیر این سینما، یک سیستم ایی سینمادر کنار دیی سینما نصب شد.
سالن یک سینما فرهنگ نیز سیستم دیی سینما دارد اما در کنار ان یک دستگاه ایی سینماقرار داده اند. در سینما هویزه مشهد که بازسای شد دو سالن مجهز به دیی سینما است. سالن بزرگ این سینما باید مجهز به دیی سینما می شد اما در سالن دو یک دستگاه ایی سینمانیز در کنار دستگاه دیی سینما قرار داده شده ؛زیرا استفاده صرف از دیی سینما اقتصادی نیست.
دیجیتالی شدن سینما در اواخر کار قرار دارد. شاید در دیجیتالی شدن آخرین سینمای دیجیتالی در مراسمی موضوع اتمام دیجیتالی شدن سینماها را اعلام کنیم.
انتهای پیام/
