تیم ایران در لیگ جهانی مقام چهارم را به‌دست آورد. آیا از کسب این نتیجه راضی هستی یا در پایان مسابقات ناامید شدید؟

ما دو بازی آخر در فلورانس را باختیم، پس من نمی‌توانم راضی باشم. البته وقتی تیم ما برای اولین‌بار به این مرحله رسیده است، بسیار دشوار است که از ابتدا تا پایان رقابت‌ها در یک سطح باشد. در مسابقات آخر تیم ما خسته بود و تیم‌های حریف هم خیلی بهتر شده بودند. به همین دلایل نتوانستیم خوب بازی کنیم.

در این مسابقات سعی کردیم فقط یاد بگیریم. من هیچ‌وقت دوست ندارم که بازنده باشم و حالا هم اصلا احساس خوبی ندارم. اما باید سخت‌تر تمرین کنیم تا در رقابت‌های قهرمانی جهان بازی خیلی بهتری به نمایش بگذاریم.

من در مسابقه ایران و آمریکا حس کردم شما کمی تحت‌فشار قرار گرفتید.

نه، چنین چیزی را احساس نکردم. تیم ما فقط مشکل ذهنی داشت. بازیکنان من فکر می‌کردند با شکست قبلی برزیل و همچنین شکست آمریکا در تورنمنت قبل، می‌توانند باز هم پیروز شوند. این تصور باعث افت آنها در برابر تیم‌های ایتالیا و آمریکا شد. ما خیلی کار داریم تا ذهنیت بازیکنان را تغییر دهیم.

مسابقات فلورانس چه نکات مثبتی برای شما داشت؟

متوجه شدم برای رسیدن به موفقیت در سطوح بالاتر چه مقدار دیگر به یاد گرفتن نیاز داریم. کسی تصور نمی‌کرد تیمی که برای اولین‌بار به این مرحله رسیده است بتواند پیروز شود. والیبال ورزش پیچیده‌ای است و حتی از فوتبال هم سخت‌تر است. در سال‌های اخیر خیلی چیزها تغییر کرده و تیم‌های روسیه، برزیل، کوبا، آمریکا، صربستان، لهستان و ایتالیا والیبال را تحت سلطه خود قرار داده‌اند. اما حالا ما وارد والیبال جهان شده‌ایم و موقعیت خوبی در بین آنها پیدا کرده‌ایم. واقعیت این است که با وجود اشتباهاتی که در بعضی از مسابقات داشتیم، اما در بین بهترین‌های دنیا فوق‌العاده بودیم و من خوشحال هستم. بدترین چیز این است که بعضی از اشتباهات ساده‌ای را که پیش از آغاز مسابقه به بچه‌ها گوشزد می‌کردم در بازی بارها و بارها تکرار می‌شد. به عنوان مثال، من یک اشتباه فاحش را به یکی از بازیکن‌ها گفتم؛ ولی او در جواب من می‌گفت نه من فکر نمی‌کنم این اشتباه باشد. بنابراین با این شرایط نمی‌توان پیروز شد. بازیکن باید به حرف‌های مربی گوش بدهد و دستورالعمل‌های او را اجرا کند. اما برخی هنوز حرف​هایم را باور ندارند.

بازیکنان تیم ملی آمریکا برخلاف تیم ایران پیش از مسابقه نیمه نهایی یک روز استراحت داشتند. این نکته یکی از دلایل خستگی تیم بود؟

در این سطح مسابقات و مخصوصا وقتی که قصد داری و می‌خواهی برای اولین بار همه را تحت‌تاثیر بگذاری، باید خستگی را فراموش کنی.

در جریان مسابقات کمتر به بازیکنان ذخیره فرصت دادی. آیا بازیکنان ذخیره‌ات آماده نیستند؟

نه من اصلا با این حرف شما موافق نیستم. بازیکنانی مثل عبادی‌پور، میرزاجانپور، فیاضی یا قائمی شانس بازی کردن در زمین را زیاد داشتند. شاید تعداد کمی بودند که کمتر به زمین آمدند. اما من همچنان سعی می‌کنم با آزمون و خطا کردن، تیم را بهتر بشناسم و ترکیب خوبی را در زمین قرار دهم.

شنیده‌ایم بعضی از بازیکنان تیم ملی ایران چند پیشنهاد خوب از تیم‌های اروپایی داشتند، ولی هیچ‌کدام از آنها تصمیم ندارند کشورشان را ترک کنند. به نظر شما دلیلش چیست؟

تنها دلیلش موضوع اقتصادی است. همه بازیکنان من قراردادهای خیلی خوبی در ایران دارند. به عنوان مثال اگر قرارداد یکی از آنها 300 هزار پوند در ایران باشد، یک تیم اروپایی نصف مبلغ این قرارداد را به آنها خواهد داد. پس هیچ شانسی نیست که آنها پیشنهاد تیم‌های اروپایی را بپذیرند. پاسور تیم از ورونا و هالک بانک پیشنهاد داشت، همچنین سرعتی زن تیم از ژاشو و مودنا، اما قبول نکردند. صادقانه بگویم، آرزوی من این است که آنها به لیگ‌های اروپایی بروند. چرا که شانس بازی در بهترین لیگ‌های جهان را پیدا می‌کنند و یاد می‌گیرند برای به‌دست آوردن یک مقام سخت بجنگند. آنها یاد می‌گیرند کامل شوند و در رشد تیم ملی هم بسیار تاثیرگذار است. من سعی کردم آنها را متقاعد کنم، ولی تنها جوابی که من شنیدم این بود که اروپا پول خوبی نمی‌دهد.

در مرحله نیمه نهایی شما با تیم آمریکا و ایتالیا مواجه شدید و در رقابت‌های قهرمانی جهان هم با آنها همگروه هستید.

ما این دو مسابقه را باختیم. مطمئنم در پایان این دو شکست توانستیم چیزهای خوبی یاد بگیریم. نمی‌دانم آیا می‌توانیم در این مدت کوتاه این اشتباهات در سیستم بازی را حل کنم یا نه. ولی تمام سعی‌ام را خواهم کرد. پس از یک مدت طولانی در مرحله اول لیگ جهانی شانس بسیاری داشتیم و توانستیم در مسابقات زیادی پیروز شویم، ولی با این شکست‌ها متوجه شدیم که هنوز تیم‌های بهتری از ما وجود دارند. همچنین فهمیدیم ما به تغییر احتیاج داریم.

چه انتظاراتی از تیم ایران در رقابت‌های قهرمانی جهان سال 2014 دارید؟

مثل همیشه در هر مسابقه پیروز شویم. من باور دارم که می‌توانیم خیلی بهتر از مرحله پایانی لیگ جهانی در فلورانس بازی کنیم. اگر ما مثل مسابقات در برزیل و تهران بازی کنیم، مطمئن باشید به مرحله دوم رقابت‌ها صعود خواهیم کرد. همین که بازیکنانم فکر می‌کنند در گروه خیلی سختی قرار دارند، می‌تواند تاثیر خوبی در موفقیت تیم داشته باشد.

آماده‌سازی تیم برای رقابت‌های قهرمانی جهان را از کی شروع می‌کنید؟

بلافاصله بعد از لیگ جهانی چند روز به بازیکنان استراحت دادیم. پس از بازگشتم به ایران اردوی آماده‌سازی و تمرینات شروع می‌شود.

برای انجام چند مسابقه به تورنمنتی در آمریکا می‌رویم. پس از آن به بلغارستان سفر می‌کنیم و شاید با تیم برزیل هم مسابقه‌ای انجام دهیم. در آخر هم با تیم ملی استرالیا در لهستان دیدار تدارکاتی خواهیم داشت.