گزارش ویژه به بهانه تحریم دیرهنگام داعش در شورای امنیت/
سؤالات بی‌جواب از واکنش دیرهنگام مجامع بین‌المللی به "داعش" و تروریسم منطقه‌ای
نتیجه‌ای که هرچند بسیار دیرهنگام از دستگاه شورای امنیت بیرون آمده، تحریم برخی از ارسال‌کنندگان سلاح به "داعش" را در دستورکار قرار داده؛ البته مهم این است که این تصمیم، تازه اکنون با محاسبات آمریکایی سازگار شده است.
حدود سه سال از فعالیت‌های نظامی و سازماندهی‌شدۀ داعشی‌ها و زیرشاخه‌های وابسته آن در منطقه به ویژه در سوریه می‌گذرد، از طرف دیگر بیش از دو ماه است که تروریست‌های مسلح این گروه با یورش مستقیم به شمال عراق درصدد تصرف هرچه بیشتر استان‌های این کشور هستند. در این گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران به بررسی واکنش‌های سرد و تأمل‌برانگیز مجامع جهانی نسبت به فعالیت‌های داعش می‌پردازیم و سؤالات بی‌جوابی که در این واکنش‌ها نهفته است بازگو می‌کنیم:
• شورای امنیت سازمان ملل متحد:
شورای امنیت، یکی از اصلی‌ترین ارکان سازمان ملل متحد است که وظیفهٔ پاسداری از امنیت و صلح بین‌المللی را به عهده دارد. بر اساس منشور سازمان ملل متحد، حیطهٔ قدرت شورای امنیت شامل اعزام نیروهای پاسدار صلح، تصویب تحریم‌های بین‌المللی، و اعطای اجازه استفاده از نیروی نظامی علیه کشورهای متخاصم است. تصمیم‌های این شورا به صورت قطعنامه‌های شورای امنیت اعلام می‌شود.
شب 10 ژوئن 2014 (20 خرداد) تروریست‌های داعش با پیشروی در شمال خاک عراق، کنترل بیشتر مناطق موصل را به دست گرفتند. "بان کی مون" دبیرکل سازمان ملل پس از یک هفته سکوت، طی نطقی از رهبران سیاسی جهان خواست علیه "تروریسم منطقه‌ای" متحد شوند.
داعش به نام "اجرای شریعت اسلامی" دست به کشتار وحشیانه شیعیان، اهل سنت و مسیحیان زد. قتل و غارت، تجاوز جنسی، تخریب مساجد و آرامگاه‌ها، تبلیغات در فضای مجازی، ایجاد رعب و وحشت در افکار عمومی با انتشار تصاویر و ویدئوهای سر بریدن و خشونت‌های سبعانه، اعدام دسته‌جمعی اسرای ارتش عراق، اعلان جنگ به دولت لبنان و آزادسازی زندانیان، استفاده از مواد شیمیایی و رادیواکتیو،... اقدامات تروریست‌های مستقر در خاک عراق را آشکارا در زمره جنایات جنگی قرار داد.
داعش در (9 تیر) اعلام خلافت کرد، "ابوبکر البغدادی" در اولین نمازجمعه پس از آن خود را رهبر مسلمانان جهان و شهر رقه سوریه را پایتخت خلافت "اسلامی داعش" دانست و مدعی شد که همه موظف به بیعت با او هستند.
اما موضع‌گیری بعدی سازمان ملل در قبال گروه تروریستی داعش به 19 ژوئیه (25 تیر) یعنی یک ماه بعد از آغاز بحران برمی‌گردد که آقای دبیرکل در بیانیه‌ای خواستار تحریم گروه تروریستی داعش از طرف همه کشورها شد. وی با محکوم کردن خشونت‌های این گروه تروریستی و حامیان آن‌ها، از 193 کشور عضو سازمان ملل متحد به ویژه کشورهای همسایه عراق خواست برای حمایت از عراق در مبارزه علیه تروریسم، دست به دست هم بدهند.
تا اینکه روز جمعه 15 اوت (24 مرداد) شورای امنیت سازمان ملل بالاخره دست به قلم برد و با صدور قطعنامه 2170 ضد گروه تروریستی داعش، شش نفر از اعضای آن (دو تبعه عربستان، دو تبعه کویت، یک تبعه عراق و یک تبعه الجزائر) را تحریم کرد.
به گزارش اشپیگل این قطعنامه دیرهنگام هرگونه مبادله مستقیم یا غیرمستقیم با این گروه و جبهه النصرة در سوریه را محکوم می‌کند و تحریم‌هایی را متوجه آن دسته از افرادی می‌سازد که به این گروه‌ها کمک کنند.
قطعنامه 2170 نخستین قطعنامه‌ای است که بعد از گذشت سال‌هایی که داعش در سوریه، لبنان، لیبی و عراق فعالیت داشته، توسط شورای امنیت سازمان ملل صادر می‌شود و این در حالی است که جنگنده‌های آمریکایی درست چند روز قبل از صدور این قطعنامه، مداخله مسلحانه علیه داعش را در عراق کلید زدند.
سؤال اینجاست که آیا تا قبل از اینکه مواضع نیروهای تکفیری داعش توسط پهپادهای آمریکایی بمباران شود، داعش از نگاه شورای امنیت خطری برای منطقه نداشت؟
آیا بدون حمایت مالی خارجی به این شبه‌نظامیان، امکان گسترش نفوذ تسلیحاتی تروریست‌ها در منطقه وجود داشت؟ اگر توان مالی تروریست‌ها ضعیف شود، دیگر چه عرصه‌ای برای جولان‌های تروریستی باقی می‌ماند؟ چگونه باور کنیم که شیوخ عرب به عنوان ثروتمندترین پشتیبانان مالی داعش، اکنون در معرض تحریم‌های سازمان ملل و آمریکا هستند؟
آیا صدور دیرهنگام این قطعنامه منوط به تأیید آمریکا نبوده است؟ چرا بلافاصله پس از آغاز تصمیم آمریکا برای مبارزه مسلحانه با داعش، شورای امنیت سکوت خود را شکست؟
چرا مفاد این قطعنامه که تحت فصل هفتم منشور سازمان ملل به تصویب رسیده، از قاطعیت و بازدارندگی لازم در برابر اعمال تروریست‌ها برخوردار نیست؟ چرا شورای امنیت از اختیارات گسترده خود در بخش‌های اقتصادی یا اعمال فشار بر گروه‌های نظامی، علیه داعش استفاده نمی‌کند؟
• اتحادیه اروپا، شورای اروپا، سازمان امنیت و همکاری اروپا
اعضای اتحادیه اروپا و سران کشورهایی مانند فرانسه و آلمان، بعضاً نسبت به اقدامات داعش ابراز نگرانی کرده بودند ولی چنانچه گفته شد، زمان صدور قطعنامه همزمان با ورود آمریکا به بحران داعش در عراق بود.
سؤالی که مطرح است اینکه اعضای اروپاییِ شورای امنیت، چگونه قطعنامه‌ای را تصویب می‌کنند که هرگونه کمک مالی مستقیم یا غیرمستقیم به داعش را ممنوع کرده، در حالی که هیچ اشاره‌ای به صف کشیدن برخی از همین کشورهای اروپایی برای خرید نفت از داعش نشده است؟
بیشترین محل کسب درآمد فعلی داعش از طریق کنترل پالایشگاه‌ها، چاه‌های نفت موصل و فروش ارزان طلای سیاه برای تأمین پول و سپس خرید سلاح است.
مقر اصلی فرماندهی اموال داعش در الرقه، شمال سوریه
حضور تروریست‌های تبعه کشورهای اروپایی در میان سرکردگان داعش چه توجیحی می‌یابد؟
تروریست‌های انگلیسی، آلمانی، نروژی، بلژیکی و... در برابر دوربین‌های محرمانه نقاب‌های مشکی خود را کنار زده و جوانان سراسر دنیا را به پیوستن به داعش فرامی‌خوانند، چنان رسوایی بزرگی برای داعیان دموکراسی محسوب می‌شود که سازمان جاسوسی داخلی انگلیس (MI5) مجبور شد گروه‌های تحقیقاتی ویژه برای شناسایی اعضای انگلیسی داعش تشکیل دهد.
تضاد فعلی سازمان‌های اروپایی نسبت به داعش چگونه توضیح داده می‌شود؟
• سایر سازمان‌ها
سازمان منع گسترش تسلیحات هسته‌ای، دیوان بین‌المللی کیفری، شورای همکاری خلیج فارس، پلیس بین‌الملل (اینترپل)، دیده‌بان حقوق بشر و بالأخص سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) که در جنگ آمریکا علیه عراق همگی حضور فعال در صحنه داشتند، با یورش داعش به کنجی خزیده و به ابراز نگرانی و بیانیه‌های هر از گاه بسنده کرده‌اند.
علاوه بر این، سازمان‌های بین‌المللی نظامی مستقیماً با سازمان‌های مالی-تجاری در ارتباط هستند، لذا نهادهای اقتصادی بین‌المللی مانند سازمان تجارت جهانی که در منشور اهداف مالی و وظایف ایشان کمک به امنیت از نخستین اولویت‌ها برشمرده شده نیز در زمره همین گروه‌ها جای می‌گیرند. تأثیرات تروریسم داعش در عراق بر تبادلات اقتصادی و بازار جهانی نفت انکارشدنی نیست.
*** نتیجه گیری
صدور قطعنامه 2170 شورای امنیت علیه داعش، درست چند روز پس از استارت مداخله نظامی آمریکا در عراق بار دیگر نشان داد که تنها زمانی یک سند جهانی در این شورا به تصویب می‌رسد که کاخ سفید آن را اراده کند. نتیجه‌ای که از این دستگاه بیرون می‌آید حتماً باید از قبل با محاسبات آمریکایی سازگار شده باشد.
"جیم مایلز" نیز در فارن پالسی به این واقعیت تأسف‌بار اشاره می‌کند: نویسندگان قطعنامه‌ها در این شورا عموماً نگاهی همانند دیدگاه واشنگتن به امور بین‌المللی دارند و چشم‌اندازهای دیپلماتیک به همراه قوانین بین‌المللی و حقوق بشردوستانه آنان نیز هم‌راستا با ایالات متحده است.
از ژوئن امسال با توجه به مواضع خونسردانه دبیرکل سازمان ملل نسبت به فجایع تروریستی در عراق، این مجمع جهانی بیشتر در نقش یک تماشاچی ظاهر شده و عواقب ناگوار و جبران ناپذیری برای اعتبار و مقبولیت خود رقم زده است.
گزارش از طاهری
منابع:
http://alles-schallundrauch.blogspot.com/2014/08/israel-lieferte-waffen-die-syrischen.html
http://www.bild.de/politik/ausland/isis/schockierende-bilder-von-hinrichtungen-auch-kinder-37179532.bild.html
http://german.ruvr.ru/2014_08_13/Kampf-um-Kalifat-Amerikas-schweigende-Zustimmung-8543/
http://www.spiegel.de/politik/ausland/un-sicherheitsrat-verabschiedet-resolution-gegen-dschihadisten-a-986425.html
انتهای پیام/
