به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران ، تنها قاعده خلاف اخلاق که خداوند آن را برای آسودگی بنده حلال اعلام کرد طلاق است، طلاقی که در گذشته قبح به زبان آوردنش تا حدی بود که تمام مشقت‌ها را به جان می‌خریدند تا بدنامی طلاق را با خود به یدک نکشند اما این روزها نه تنها قبح نام طلاق دیگر اهمیت چندانی ندارد بلکه قبیح‌تر از آن ادامه ارتباط دوستی بعد از طلاق است، این کلمه 4 حرفی گرچه در گذشته ناشی از انزجار طرفین بود و حس تنفر را بیان می‌کرد اما دوستی بعد از طلاق حاکی از فرار مسئولیت است، این عمل نه تنها منطقی نیست بلکه از دیدگاه شرع و اخلاق نیز ناپسند است و حال این مسئله مطرح است که آیا بهتر نیست با پذیرش مسئولیت‌پذیری بیشتر نام طلاق را بر پیشانی خود حک نکنیم و آینده‌ای پوچ و بی‌ثمر برای خود رقم نزنیم.

 مجید ابهری، جامعه‌شناس، در رابطه با دوستی بعد از طلاق اظهار داشت: طلاق به علت عدم تفاهم و سازش اتفاق می‌افتد و زوجین بعد از جدایی اگر دارای فرزند باشند به خاطر سرنوشت آن باید دارای ارتباط منطقی و معقول باشند اما بخشی از زوجین بدون داشتن فرزند بعد از طلاق به رابطه خود ادامه می‌دهند شاید جدا شدن برای این گروه فقط در جهت رهایی از تعهدات اخلاقی، قانونی و عالی باشد و متأسفانه بعد از طلاق به رابطه جنسی خود نیز ادامه می‌دهند.

وی تصریح کرد: وابستگی عاطفی و عدم توانایی برای جدایی قطعی دلیل ادامه ارتباطات می‌باشد و زوجینی که بعد از جدایی به رابطه خود ادامه می‌دهند مشمول زن و شوهرهای بدون فرزند می‌باشند، گروهی دیگر به دلیل مسائل فرهنگی و اجتماعی فقط در محافل و میهمان‌ها با هم ظاهر می‌شوند و دوست ندارند اطرافیان بدانند که آنها جدا شده‌اند.

این جامعه‌شناس بیان کرد: اکثر زوجینی که بعد از طلاق به رابطه خود ادامه می‌دهند به صورت توافقی از هم جدا می‌شوند.

وی، عنوان کرد: این معضل در بین خانم‌ها در گروه سنی 30 تا 22 سال و در بین آقایان در گروه سنی 27 تا 45 سال شایع است و بالاتر از این سن، ادامه رابطه بعد از طلاق را منطقی نمی‌دانند.

ابهری با اشاره به ضعف مسئولیت‌پذیری در رواج این معضل خاطرنشان کرد: این پدیده رو به افزایش است و شهرهای بزرگ رتبه اول را در رابطه با این مسئله به خود اختصاص داده‌اند.

این بار نه تنها نگاه دقیق و عمقی بلکه نگاهی گذرا و سطحی نیز حاکی از غیرعقلانی و غیر اخلاقی بودن این مسئله دارد و بهتر است با کارهای غیرمنطقی پوچی و بطالت برای زندگی خود و دیگران رقم نزنیم و به جای فراز از مسائل، روحیه تعهدپذیری و مسئولیت پذیر را در خود تقویت کنیم و با تحمل سختی زندگی، آینده خود و دیگران را به نحو بهتری مدیریت کنیم.

گزارش از شبنم رخ فیروزگرانی