تهرانفر با اشاره به توجه به مدیریت ریسک در بانک‌ها و موسسات اعتباری گفت: بانک‌ها از هر تغییر در مولفه‌های اقتصادی متاثر هستند و از این رو، به عنوان فعالیتی پرریسک شناخته می‌شوند و به همین دلیل ، مراجع مختلف نظارتی فعالیت‌های آنان را تحت نظر دارند.

وی با توصیف بانکداری در سایر کشور‌ها که دارای مقررات بسیار پیچیده‌ای است، افزود: اولین ریسک در بانک، زمانی ایجاد می‌شود که اولین سپرده‌گذار پول خود را در اختیار بانک قرار می‌دهد و بانک را متعهد به بازپرداخت پول خود می‌کند. این همان ریسک نقدینگی است که به عنوان یک ریسک بسیار مشکل  و سخت شناخته می‌شود.

معاون نظارتی بانک مرکزی با ذکر یک مثال ریسک نقدینگی را این‌طور بیان کرد : جایگاه یک موسسه اعتباری در یکی از شهرستان‌ها متزلزل شد. در پی آن افرادی که در این موسسه سپرده‌گذاری کرده‌ بودند، یکباره پول خود را طلب کردند و از آنجایی که موسسه مذکور سرمایه‌ها را به دست تسهیلات‌گیرندگان سپرده بود، این حجم نقدینگی را در اختیار نداشت تا پاسخگوی مشتریان باشد.

وی افزایش پایه پولی توسط بانک مرکزی که منجر به تزریق نقدینگی به نظام بانکی می‌شد را موجب عدم ریسک نقدینگی بانک‌ها تا کنون دانست و تصریح کرد: با تاکید و اهتمام جدی دولت جدید، بانک مرکزی از رشد پایه پولی ناشی از منابع خود جلوگیری خواهد کرد.از همین رو، بانک‌ها باید به ریسک نقدینگی توجه بیشتری داشته باشند و از حسابرسان داخلی انتظار داریم در گزارش‌های ترازنامه به هیئت مدیره بانک ها بر این مسائل تاکید کنند.

تهرانفر دومین ریسک متوجه بانک‌ها را ریسک اعتباری یا پیش فرض معرفی کرد و عنوان داشت:‌ این مورد، زمانی پیش‌ می‌آید که پول را در اختیار افراد قرار دهیم . در این مرحله،ریسک عدم بازپرداخت به شدت به وجود می آید. البته برای کنترل ریسک اعتباری در بانک مرکزی یکسری قواعد و مقررات وجود دارد که مهمترین آن‌ها بحث تعیین حداکثر مبلغ تسهيلات است.

وی با اشاره به راه‌های مدیریت ریسک اعتباری افزود: یکی از این روش‌ها مراجعه به تاریخچه حساب مشتری است تا بر اساس آن مدلی اتخاذ و از این مدل ، میانگین ورود منابع را سنجید و ریسک اعتباری مشتری را ارزیابی کرد.

در این جلسه، هاتفی استاد دانشگاه ایالت کالیفرنیای آمریکا، مسئولان سازمان بورس و مدیران حسابرسی داخلی بانک‌ها با بیان دیدگاه‌های خود، انتظارات خود را از سیستم بانکی تشریح کردند.

انتهای پیام/