کمالی، روانشناس در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران در رابطه با حساس‌ترین سنی که بچه‌های طلاق کمبود والدین را احساس می‌کنند ، اظهار داشت: این کمبود عاطفی حتی از دوران نوزادی هم می تواند احساس شود ولی عمدتاً از سنین کودکی زمانی که درک کودکان از محیط اطراف بیشتر می‌شود و نیازهای آنها به مراتب شدیدتر می‌شود این کمبود بیشتر احساس می‌شود.

وی افزود: برخی هم معتقدند حساس‌ترین زمان دوران بلوغ است ولی عده بیشتری اعتقاد دارند در سن بلوغ به دلیل درک بهتر آنها راحت‌تر کنار می‌آیند.

وی تصریح کرد: رفتارهای نابه‌هنجار بچه‌های طلاق کاملاً به سن، محیط زندگی، فضای موجود در مدرسه دوستان و اجتماع بستگی دارد.

این روانشناس در ادامه بیان کرد: در بررسی سنجشی که سازمان آموزش و پرورش از کودکان در بدو ورود به مدرسه انجام داده است، نتایج مطالعات نشان می‌دهد، بچه‌هایی که در خانواده‌ای با یک پدر بیکار هستند هوش و استعداد تحصیلی و هم وضعیت جسمانی آنها نسبت به بچه‌هایی که پدر خود را به دلیل فوت یا طلاق از دست داده‌اند و مادر آنها سرپرست است و زندگی را اداره می‌کند وضعیت نامطلوبتری دارند.

این روانشناس در مورد امید به آینده و زندگی زناشویی این گونه بچه‌ها گفت: این موضوع کاملاً به وجهه‌های تربیتی و شرایط زندگی آنها بستگی دارد. بچه‌های طلاقی هم وجود داشته‌اند که زندگی کاملاً سالم و موفقی داشتند ولی اکثر دختران طلاق ترس از شکست زندگی زناشویی را همیشه با خود دارند به همین دلیل تمایل آنها در مقایسه با پسران به زندگی زناشویی کمتر است.

کمالی در پایان خاطرنشان کرد: نمی‌توانیم مطلق بگوییم بچه‌های طلاق  نابهنجار و پرخاشگر می‌شوند هرچند می‌توان گفت نابهنجاری در این گروه بیشتر است ، اما اگر بچه‌های طلاق از برنامه مشاوره‌ای، مددکاری اجتماعی و روان‌شناسی، برنامه‌ تحصیلی و اشتغال بهره‌مند شوند، پذیرش اجتماعی آنها راحت‌تر است و می‌توانند همانند بقیه مردم زندگی کنند.