به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا با بررسی اسکلت ۱۵۰۰ ساله کشف شده از گونه‌ای از انسان‌های فلورسی که از دیگر نسل آن‌ها منقرض شده به اطلاعات مهمی در تکامل انسان دست یافته‌اند. 

بررسی‌ها نشان می‌دهد آنچه تاکنون از گونه جدید انسان‌های باستان تصور می‌شد، فرضیه‌ای نادرست بوده است و خصوصیات غیرطبیعی مشهود در استخوان‌های این اسکلت نشان از جهش ژنتیکی است که منجر به بروز سندرم داون در این گونه شده است. 

رابرت اکارت، استاد دانشگاه پنسیلوانیا می‌گوید: مجموعه اسکلت‌هایی که از خاکبرداری بدست آمده، در غار لیانگ بوا ناقص بوده‌اند و یافته‌های جدید فقط بر اساس نمونهٔ کامل‌تری است که شامل جمجمه و استخوان‌های ران بوده و بهLB۱ مشهور است. 

در اولین تشریح‌های انجام شده، حجم جمجمه انسان فلورسی با توجه به مشخصات بالینی غیرمعمول ۱LB، یک سوم اندازه طبیعی مغز انسان امروزی یعنی ۳۸۰ میلی لیتر و قد او با در نظر گرفتن کوتاهی استخوان‌های ران، ۰۶ / ۱ متر اندازه گیری و محاسبه شده است. بدین ترتیب، دیرینه‌شناسان بعد از مقایسهٔ گونه ۱LB با انسان‌های ماقبل تاریخ نتیجه گرفتند که با یک گونه جدید در سیر تکاملی انسان مواجه هستند. اما نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد حجم جمجمه و قامت در مطالعات پیشین کمتر از اندازه‌های واقعی تخمین زده شده بودند. 

دکتر اکهارت و همکارانش، حجم این جمجمه را حدود ۴۳۰ میلی لیتر محاسبه کرده‌اند. این در حالی است که انسان فلورسی به علت کوتاهی استخوان‌های ران به جمعیتی از کوتوله‌های آفریقایی نسبت داده می‌شود. در حالی که سندرم داون نیز می‌تواند موجب کوتاهی قامت شود. 

اکهارت می‌گوید: به خاطر در اختیار نداشتن اسکلت کامل، نمی‌توانستیم از ابتدا درباره اختلال تکاملی با قطعیت اظهار نظر کنیم. طی سال‌ها، شواهد هم سویی گرد آمدند و سندرم داون را که رایج‌ترین اختلال تکاملی میان انسان‌های امروزی شناخته می‌شود را اثبات کردند. 

اگر چه در گذشته نیز ناهماهنگی جمجمه LB۱ مشاهده شده بود اما محققان احتمال می‌دهند که به علت مدفون ماندن این اسکلت در زیر خاک، حالا به این شکل درآمده است. اما اگر اختلال تکاملی را نادیده بگیریم، قامت انسان فلورسی به ۱. ۲۶ متر می‌رسید که البته این اندازه هنوز میان بعضی اهالی فلورس و نواحی اطراف وجود دارد. از مهم‌ترین مشخصات اختلال تکاملی، عدم تقارن سر و صورت است. بررسی فضای جمجمه در قسمت بالایی گوش‌ها نیز نشان داد اندازه مغز۱LB مشابه مبتلایان به سندرم داون امروزی است. 

پژوهشگران مجدد تاکید می‌کنند مشخصات سندرم داون فقط در ۱LB مشاهده شده و نه در سایر بقایای به دست آمده درغار لیانگ بوا. از این رو، یافته‌های فوق قابل تعمیم به همه اسکلت‌های خاکبرداری شده نیست.

انتهای پیام/