جهان‌های چندگانه مبانی توصیفی دارند+ عکس
دانشمندان معتقدند جهان های موازی مبانی مکانیک کوانتومی دارند که برای توصیف آنها نیاز است تا به برخی مقدمات آشنایی پیدا کنیم.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران، حقیقت گیج کننده‌ای وجود دارد، وقتی می‌فهمیم که بر طبق تفسیری از مکانیک کوانتومی، تمام جهان‌های محتمل و ممکن، در همین لحظه با ما در حال همزیستی هستند.
اگر چه ممکن است برای دسترسی به این جهان‌های دیگر نیاز به کرمچاله داشته باشیم، اما جالب است بدانیم که این حقایق کوانتومی همه در همان اتاقی که در آن زندگی می‌کنیم، وجود دارد. آنها هر جا که برویم همه جا با ما هستند، اما بدلیل همفاز نبودن با آنها ارتباطی نداریم.
در اطراف شما صدها موج رادیویی مختلف وجود دارند که از ایستگاه‌های دور دست ارسال می شوند. در هر لحظه، دفتر کار، ماشین یا اتاق شما، مملو از این امواج رادیویی است. با این حال، اگر رادیویی را روشن کنید، در هر زمان تنها می‌توانید به یک فرکانس گوش دهید. فرکانس‌های دیگر ناهمدوس هستند و با یکدیگر هم فاز نیستند. هر ایستگاهی انرژی و فرکانس متفاوتی دارد.
بطور مشابه، ما در جهان خود بر روی فرکانسی که به واقعیت فیزیکی مربوط می‌شود تنظیم شده ایم. یعنی تعداد نامحدودی واقعیت‌های موازی وجود دارد که اگر چه نمی‌توانیم بر روی آنها تنظیم شویم، ولی با ما در همین اتاق همزیستی می‌کنند. با اینکه این جهان‌ها به هم شبیه هستند، اما هر کدام انرژی متفاوتی دارند و از آنجایی که هر جهان شامل میلیاردها اتم است، بنابراین تفاوت در انرژی‌ها می‌تواند بسیار زیاد باشد. به این دلیل که فرکانس این امواج با انرژی آنها طبق قانون پلانک متناسب هستند، و بنابراین امواج هر جهانی در فرکانس متفاوتی نوسان می‌کند و نمی توانند بر هم تاثیر داشته باشند. به این ترتیب امواج این جهان‌های متفاوت، با یکدیگر تعامل نداشته و بر هم اثری نمی‌گذارند.
استیون واینبرگ ( Steven Weinberg) متولد ۳ می ۱۹۳۳ در نیویورک، فیزیکدان مشهور آمریکایی است. او در سال ۱۹۷۹ به همراه عبدالسلام و شلدون لی گلاشو، جایزه نوبل فیزیک را به خاطر ادغام نیروی الکترومغناطیسی با نیروی هسته‌ای ضعیف که به نیروی الکتریکی ضغیف معروف شد، (کهربایی ضعیف) دریافت کرد.
انتهای پیام/
اگر چه ممکن است برای دسترسی به این جهان‌های دیگر نیاز به کرمچاله داشته باشیم، اما جالب است بدانیم که این حقایق کوانتومی همه در همان اتاقی که در آن زندگی می‌کنیم، وجود دارد. آنها هر جا که برویم همه جا با ما هستند، اما بدلیل همفاز نبودن با آنها ارتباطی نداریم.
در اطراف شما صدها موج رادیویی مختلف وجود دارند که از ایستگاه‌های دور دست ارسال می شوند. در هر لحظه، دفتر کار، ماشین یا اتاق شما، مملو از این امواج رادیویی است. با این حال، اگر رادیویی را روشن کنید، در هر زمان تنها می‌توانید به یک فرکانس گوش دهید. فرکانس‌های دیگر ناهمدوس هستند و با یکدیگر هم فاز نیستند. هر ایستگاهی انرژی و فرکانس متفاوتی دارد.
بطور مشابه، ما در جهان خود بر روی فرکانسی که به واقعیت فیزیکی مربوط می‌شود تنظیم شده ایم. یعنی تعداد نامحدودی واقعیت‌های موازی وجود دارد که اگر چه نمی‌توانیم بر روی آنها تنظیم شویم، ولی با ما در همین اتاق همزیستی می‌کنند. با اینکه این جهان‌ها به هم شبیه هستند، اما هر کدام انرژی متفاوتی دارند و از آنجایی که هر جهان شامل میلیاردها اتم است، بنابراین تفاوت در انرژی‌ها می‌تواند بسیار زیاد باشد. به این دلیل که فرکانس این امواج با انرژی آنها طبق قانون پلانک متناسب هستند، و بنابراین امواج هر جهانی در فرکانس متفاوتی نوسان می‌کند و نمی توانند بر هم تاثیر داشته باشند. به این ترتیب امواج این جهان‌های متفاوت، با یکدیگر تعامل نداشته و بر هم اثری نمی‌گذارند.
استیون واینبرگ ( Steven Weinberg) متولد ۳ می ۱۹۳۳ در نیویورک، فیزیکدان مشهور آمریکایی است. او در سال ۱۹۷۹ به همراه عبدالسلام و شلدون لی گلاشو، جایزه نوبل فیزیک را به خاطر ادغام نیروی الکترومغناطیسی با نیروی هسته‌ای ضعیف که به نیروی الکتریکی ضغیف معروف شد، (کهربایی ضعیف) دریافت کرد.
انتهای پیام/
