بازماندگان یهودی جنگ جهانی دوم و فرزندانشان، صراحتا کشتار مردم فلسطین در غزه را محکوم کردند! گروههای یهودی متعددی به راهپیمایی بزرگ لندن پیوستند و به عنوان افرادی با کیش یهود، مخالفت خود را با دولت رژیم اشغالگر قدس فریاد زدند؛ دولتی که طی 66 سال اخیر، سرزمینهای فلسطین را به یغما برده و بیرحمانهترین اشغال و محاصره را بر مردمان آن تحمیل کرده است.
گروههای یهودی حاضر در راهپیمایی لندن با فریادهای «این خواسته ما نیست!» و پلاکاردهایی با عبارات ضدصهیونیستی و ضدنژادپرستی در این تجمع حضور یافتند؛ گروههایی شامل «ائتلاف ملی یهود»، «شبکه بینالمللی یهودیان ضدصهیونیست»، «عدالت برای فلسطینیها»، و «یهودیان مخالف جنگ غزه».
راهپیمایان یهودی مذکور، بخشی از یک جریان قدیمی و محترم هستند که بسیاری از شخصیتهای ممتاز یهودی قرن اخیر، از انیشتین گرفته تا پریمو لِوی، در آن حضور داشتند. آنان همواره مخالف دولت قومگرای و نژادپرست صهیونیسم بودهاند. برخی از چهرههای مهم این جریان و اظهاراتشان درباره رژیم صهیونیستی در ادامه میآید:
زیگموند فروید
فروید از مهمترین فیلسوفان و روانشناسان قرن 19 و 20 است که در اتریش متولد شد. او را «پدر علم روانکاوی» میدانند. فروید میگوید:
«از اینکه تعصبات بیاساس مردم ما موجبات بیاعتمادی اعراب را فراهم آورده است، غرق اندوه میگردم. توانایی همدردی را با دین گمراه شدهای که دیوار هرودیان را به یادگاری ملی تبدیل کرد و از اینرو موجبات رنجیدگی خاطر مردم را فراهم آورد، در خود نمیبینم».
آلبرت انیشتین
انیشتین، فیزیکدان آلمانی است که بیشتر به خاطر «نظریّه نسبیت» و «نظریه همارزی جرم و انرژی» شهرت دارد. او همچنین در بسط نظریه کوانتوم و مکانیک آماری سهم عمدهای داشت. اینشتین جایزه نوبل فیزیک را در سال 1921 برای خدماتش به فیزیک نظری و به خصوص به خاطر کشف قانون اثر «فوتوالکتریک» دریافت کرد. او به دلیل تأثیرات چشمگیرش، به عنوان یکی از بزرگترین فیزیکدانانی شناخته میشود که به این جهان پا گذاشتهاند. او میگوید:
«عقیده "دولت اسرائیل" مورد علاقه من نیست و من هیچگاه دلیل و ضرورت آن را درک نمیکنم. این عقیده با مشکلات بسیاری همراه بوده و حاصل کوتهفکری است. من بر شوم بودن دولت اسرائیل یقین دارم».
اریک فروم
فروم، روانشناس، روانکاو و فیلسوف اجتماعی آمریکایی آلمانیتبار و از جمله مارکسیست های سرشناس مکتب فرانکفورت و از برجستهترین نمایندگان مکتب روانشناسی اومانیستی است. او در آثارش کوشید تا ارتباط متقابل روانشناسی و جامعه را شرح دهد و معتقد بود که با بهکار بستن اصول روانکاوی، به عنوان علاج مشکلات و بیماریهای فرهنگی، بشر راهی به سوی تحقق یک جامعهٔ معقول و متعادل از لحاظ روانی خواهد یافت. فروم میگوید:
«ادعای یهودیان در مورد سرزمین اسرائیل نمی تواند یک ادعای واقعی سیاسی باشد. اگر تمامی ملل جهان مدعی سرزمینهایی که هزاران سال پیش نیاکانشان در آنجا میزیستند شوند، جهان به دارالمجانین مبدل خواهد شد».
پریمو لِوی
لوی، شیمیدان، نویسندهٔ ایتالیایی و از بازماندگان اردوگاه کار اجباری آشویتس نازیها است. او در خانوادهای یهودی و غیرمذهبی به دنیا آمد و به رغم مشکلاتی که موسولینی برای تحصیل یهودیان به وجود آورده بود، لوی توانست در سال 1941 با مدرک لیسانس در رشتهٔ شیمی از دانشگاه تورین فارغالتحصیل شود. پس از حملهٔ آلمان به شمال ایتالیا در سال 1943، اسیر نازیها شد و 10 ماه در اردوگاه آشویتس اسیر بود تا این که توسط ارتش سرخ آزاد شد. لوی پس از بازگشت به تورین خاطرات اسارتش در آشوییتس را در کتاب «اگر این یک مرد است» نوشت. او مینویسد:
«یهودیان قربانی هولوکاست نازیها بودند و فلسطینیها هدف آفرینشِ هولوکاستی دیگر توسط اسرائیل هستند».
مارِک اِدِلمن
ادلمن آخرین رهبر بازمانده قیام ورشو است. او یکی از چند صد یهودیای بود که در 19 آوریل 1943 در قیامی مسلحانه علیه نازیها شرکت داشتند، قیامی که مظهر مقاومت یهودیان در دوره غلبه نازیهاست. با این وجود ادلمن نامهای در حمایت از «مقاومت فلسطین» نوشت و آن را با مبارزان یهودی ورشو مقایسه کرد. وی نامه خود را اینچنین آغاز کرد:
«به تمامی سربازان سازمانهای مبارزگر و فرماندهان عملیاتهای نظامی و شبه نظامی و حزبی فلسطین!»
آیزاک آسیموف
آسیموف، رماننویس شهیر آمریکایی روسی تبار گونههای علمی-تخیلی، خیالپردازی و وحشت است. «قوانین سهگانهٔ رباتیک» وی از شهرت جهانی برخوردار است. دائرةالمعارف بریتانیکا وی را واضع واژه رباتیک در زبان انگلیسی میشناسد. آسیموف بیش از 500 عنوان کتاب در تمام دستههای اصلی ردهبندی دیوی (به جز فلسفه) دارد و «سیارک آسیموف 5020» به افتخار وی نامگذاری شده است. «آسیموف»، «کلارک» و «هاینلاین» به عنوان سه نویسندهٔ بزرگ گونهٔ علمی-تخیلی شناخته میشوند. آسیموف میگوید:
«خود را در موضع عجیب صهیونیست بودن یافتم و آن را رد کردم!... از نظر من این عقیده که گروهی، خود را ویژه و منحصر به فرد بدانند، کاملاً نادرست است. اینکه میراث انسانیت، تنوعی هزارگانه داشته باشد، لذت بخش است؛ بدینوسیله منافع بسیاری حاصل میگردد. ولی مادامی که یکی از این تنوعات مهمتر از دیگری محسوب گردد، زمینه نابودی تمامی آنها فراهم میشود».