به گزارش
حوزه سینما باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی سیزدهمین جشنواره بین المللی فیلم مقاومت کارگردان فیلم «روزهای زندگی» کار کردن در گونه سینمای دفاع مقدس را بسیار سخت دانست و به دلایل مختلف این سختی اشاره کرد و گفت: عواملی مختلفی در ساخت فیلم در ژانر جنگی دخیل است که در هم تنیده شده که با هم قرار گرفتن همه آنها در کنار هم فیلم جنگی ساخته می شود.
وی گفت: یکی از عوامل ساخت فیلم جنگی وضعیت جغرافیایی خاص یا لوکیشن فیلم برداری است، بیابان، تپه،کوه، مرداب، آفتاب و شرایط آب و هوایی، طبیعت ساخت فیلم جنگیست که هر فیلمی موقعیت و مکان خاص خود را می خواهد.
این کارگردان ادامه داد: همچنین ابزار فیلمبرداری و وسایل صحنه فیلم های جنگی هم به نسبت فیلم های دیگر پیچیده تر و سنگین تر است و کارکردن با این وسایل احتیاج به تخصص دارد و باید از متخصصین جبهه و جنگ بهره برد. تجربه کار ثابت کرده که در صورت عدم توجه خطرات جانی و مالی بسیاری متوجه عوامل و گروه ساخت فیلم خواهد شد.
وی به نکته دیگر اشاره کرد و گفت: هرگونه تغییر جوی و تغییر لوکیشن در گرما و سرما و تغییرات گریم با هزینه بالا همراه است. شاید روتوش گریم بازیگران با هر گونه تغییرات جوی و در گرمای بالای هوا نکته ای نباشد که به ذهن برسد اما در ساخت فیلم بسیار نکته قابل توجه است و هزینه مضاعف است. یا رساندن غذا و بحث پذیرایی از گروه فیلم جنگی یکی دیگر از نکات مورد توجه در فیلم های جنگیست که بسیار حائز اهمیت اما در عین حال سخت است. اگر در فیلم شهری یک یا دو نفر در گروه تولید هستند در کار جنگی گروه تولید به هشت نفر هم می رسد. این نکته را هم باید گفت که در ساخت فیلم جنگی برخلاف فیلم های دیگر تخصص های خاص در ژانر دفاع مقدس هم لازم است. به عنوان نمونه مسئوول تسلیحات، راننده های مختلف ماشین های سنگین، چگونگی استفاده از اسلحه ها ی مختلف و همینطور، جلوه های ویژه همه اینها تخصص خاص می خواهد و هزینه بالا می خواهد.
شیخ طادی همچنین گفت: تا اینجا هر چه که عنوان شد سختی هایی بود که طبیعت کار فیلم های جنگیست اما یکسری سختی ها هم هست وقتی وارد کار می شوی خارج از تصور است و پوست فیلمسازان را برای کار می کند . بعضی وقتها این سختی ها و مشکلات حتی کاملا غیر منتظره و شگفت انگیز هم هست. به عنوان نمونه ابزار کار برای فیلم جنگی به یکباره اعلام می شود که خراب است یا فرسوده شده یا اینکه اصلا این ابزار را ندارند و وقتی به مرجع مراجعه می کنی متوجه می شویم که مرجع هم با بحران مالی روبروست و توان هدایت یا تامین بودجه را ندارد و وقتی از حمایت ارگان دیگر صحبت می شود می بینیم ارگان مربوطه هم برای حمایت بودجه لازم را برخوردار نیست. او گفت: در هدف گذاری برای نگارش فیلم نامه دفاع مقدس هم دچار مشکل هستیم.اینکه چه فیلم نامه ای با چه ساختاری در اولویت ارگانی برای تولید است. شاید کسی در مورد بیمارستان های زمان جنگ بخواهد فیلم بسازد اما نهادی که هزینه ساخت این فیلم را تقبل می کند یکچنین موضوعی مد نظرش نیست. یا فیلمسازی فیلم نامه ای مبتنی بر داستان شکست و پیروزی دارد. اما ارگان مربوطه نظرش تنها در مورد پیروزیست. این اختلاف دیدگاه در مورد هدف گذاری هم بخش طاقت فرسای کار فیلمساز جنگیست.
کارگردان فیلم شکارچی شنبه همچنین گفت: این مواردی که نام بردم همه مربوط به پیش تولید و تولید فیلم جنگی بود. بعد از تولید و اکران فیلم ها وضعیت به مراتب بدتر هم میشود. در این مرحله است که دیگر فیلم صاحب ندارد. ارگان ها و نهادها وظیفه خود را تنها تولید فیلم دفاع مقدس می دانستند و بعد از تولید این رشته را رها می کنند.و می گویند ماموریت ما تمام شد. اما اینجا بحث بسیار مهم تری تازه باز می شود. اینکه فیلم چه مدت، چه زمان و در چه سینمایی اکران شود بحث بسیار مهمی است که بعد از تولید به این بخش از فیلم های دفاع مقدس کاملا بی توجهی می شود. مجموعه ای از همه این عوامل دست به دست هم داده می شود نا فیلمساز ترجیح دهد در این حوزه کار نکند.
وی در بخش دیگری از صحبت خود به علاقه کار در سینمای دفاع مقدس اشاره کرد و گفت: علاقه کار در این گونه سینمایی را دارم ولی توان ما آدمها هم حدی دارد. وقتی شرایط تولید وجود ندارد و شرایط کار بسیار سخت است، ترجیح می دهم به جای آنکه سکته و عارضه قلبی پیدا کنم در این نوع سینما کار نکنم.
این کارگردان همچنین در مورد تاثیر برگزاری جشنواره در روند تولید هرچه بهتر فیلم های دفاع مقدس گفت:هیچ جشنواره ای در ایران هنوز نتوانسته جنبه حمایتی و جریان سازی برای مجموعه سینمای ایران و گونه های دیگر داشته باشد.هم آمار و هم تجربه این را ثابت کرده. وقتی نهادها و ارگانهایی که باید در این زمینه فعال باشند و فیلم مناسب تولید کنند خروجیشان مناسب و در شان دفاع مقدس نیست جشنواره هم نمی تواند ان تاثیر لازم را داشته باشد.
وی در ادامه گفت: جشنواره فیلم مقاومت در هنگام داوری و انتخاب فیلمها بیشتر مراعات کرده و استانداردها را در نظر بگیرند. وقتی فیلمی ساده ترین نکات استاندارد را در ساختار رعایت نکرده حتی مسائل شرعی وارد شده در فیلم درست نیست می بینیم چون فلان نهاد ساخت آن را برعهده گرفته این فیلم جایزه گرفته و جالب اینکه برای تشویق به نهاد مربوطه جایزه هم می دهند. این یعنی نگاه تسامح و باعث می شود جشنواره تاثیر گذاری لازم را نداشته باشد.
انتهای پیام/