به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران؛ رمضان عبدالله دبیر کل جنبش جهاد اسلامی فلسطین با حضور در شبکه خبر در خصوص دستاوردهای جنگ 51 روزه با رژیم صهیونیستی، آینده فلسطین، جنگ آینده و برخی موارد دیگر گفتگو کرد.

متن گفتگو به شرح ذیل است.

سوال: آقای رمضان عبدالله با تشکر از اینکه در این گفتگو شرکت کردید بفرمائید چه دستاورد فتوحانه‌ای جنگ غزه برای فلسطینیان داشت؟ و این پیروزی از چه ابعادی قابل بررسی است؟

در آغاز درود می‌فرستم به شما در شبکه خبر و ملت عزیز ایران و به همه بینندگان محترم در منطقه و در جهان. در خصوص پیروزی غزه؛ می‌گویم بله، غزه پیروز شد و در حقیقت ملت فلسطین پیروز شد. این پیروزیِ همه امت (اسلامی) است و فقط پیروزی ملت فلسطین نیست. متاسفانه کسانی تلاش می‌کنند درباره این پیروزی شک و تردید ایجاد کنند. و کسانی که شکست خورده‌اند (در درون خود) و به خودشان و به ملت‌هایشان اطمینان ندارند. اعتماد و اطمینان آن‌ها متاسفانه به دشمنان است. برای بررسی این موضوع، که غزه پیروز شد یا نه؟ در مقابل ما دو معیار درباره این پیروزی وجود دارد اول، باید به مردم در دو طرف فلسطین و اسرائیل نگاه کرد.

 چند لحظه بعد از اعلام آتش بس، ملت فلسطین در غزه، به خیابان‌ها آمدند و پیروزی را جشن گرفتند و پرچم‌های مقاومت و فلسطین را برافراشتند. آن‌ها به خرابی‌ها و مشکلات توجهی نکردند. ملت شهدا و ملت مجروحان و ملت خانه‌های خراب شده به خیابان‌ها آمدند و به همه جهان گفتند غزه پیروز شد. اگر به طرف دیگر یعنی رژیم صهیونیستی نگاه کنیم، مردمی نگران، ناراحت و عصبانی و آشفته را می‌بینیم؛ گویی همه اسرائیل به عزاخانه انان تبدیل شده است. و اگر نظر سنجی‌ها رادر رژیم صهیونیستی بخوانیم، / ۹۰ درصد از ساکنان این رژیم با این آتش بس مخالفند؛ چرا؟ چون می‌گویند غزه پیروز شد. روزنامه هاآرتص، یکی از بزرگ‌ترین روزنامه‌های صهیونیستی می‌گوید: غزه پیروز و این جنگ ۱ به ضرر اسرائیل تمام شد. نتانیاهو با محبوبیت ۸۲ درصدی جنگ را آغاز کرد و در روزهای اخیر جنگ این محبوبیت به ۳۸ درصد کاهش یافت. باید به اهداف جنگ در نزد دو طرف نگاه کنیم. ما جنگ را آغاز نکردیم، نتانیاهو و رژیم اشغالگر جنگ را بر ضد ملت فلسطین اغاز کردند. و ما در حالت دفاع از خود بودیم. آن‌ها گفتند می‌خواهند موشک‌های مقاومت را نابود کنند. تاسیسات زیر بنایی و نظامی جنبش‌های مقاومت را نابود کنند.

آنان می‌خواستند غزه را خلع سلاح و بی‌دفاع کنند و امنیت اسرائیل در داخل شهر‌ها و شهرک‌های اسرائیلی و مرزهای نوار غزه تامین کنند. کشتن رهبران مقاومت و از بین بردن همه سران و نماد‌های مقاومت در دستور کار آن‌ها بود. این‌ها اهدافی بود که نتانیاهو به مردم اسرائیل داده بود اما سرانجام اسرائیلی‌ها اعتراف کردند هیچ‌کدام از این هدف‌ها محقق نشد. اما موشک‌های مقاومت تا آخرین دقیقه شلیک شد.

گردان‌های قدس و شاخه نظامی جهاد اسلامی، تل آویو را بمباران کردند. گردان‌های قدس اولین گروهی بودند که در این جنگ تل آویو را هدف قرار دادند. تا آخرین دقیقه موشک‌های مقاومت، از همه گروه‌ها، از جهاد، حماس و گردان‌های شهدای اقصی و همه گروه‌ها به شهرک‌های اسرائیل شلیک شد. سازمان‌های امنیتی و اطلاعاتی اسرائیلی شکست بزرگی خورند. ده‌ها تن از نیروهای ویژه این رژیم از تیپ گولانی و دیگر تیپ‌ها کشته شدند. بینی‌های آن‌ها به خاک مالیده شد و شکست خوردند و در ازای این شکست مردم غیر نظامی غزه را با موشک و جنگنده‌ها و هزاران تن مواد منفجره بمباران کردند. هیچ چیزی به دست نیاوردند، از لحاظ امنیتی، نظامی و سیاسی شکست خوردند و ارزش و اعتبار آن‌ها در جهان به بد‌ترین حالت در تاریخ این رژیم رسید. این شکست یک شکست راهبردی و فاجعه باری برای رژیم صهیو نیستی بود. اگر آن‌ها پیروزی ایی به دست آوردند، تنها پیروزی آن‌ها کشتن زنان و کودکان بود. اگر این پیروزی آنهاست می‌توانند بگویند بر زنان و کودکان پیروز شدند، که این مایه خفت و ننگ برای انان است نه پیروزی.

 سوال:رژیم صهیونیستی باوجود محاسبات خود نتوانست در این جنگ پیروز شود و باز هم مغلوب مقاومت شد، دلیل این شکست‌ها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

اسرائیل به نوعی مغرور است، این رژیم به گونه‌ای عادت کرده است که گویی همیشه دست بالا را دارد، و همه چیز را درباره فلسطینی‌ها، اعراب و مسلمانان و همه منطقه می‌داند، این رژیم احساس برتری مطلق دارد. اما این بار جنگ غزه ثابت کرد که بسیار کوچک‌تر از ادعا‌هایش است. چرا چون این بار، با مقاومتی ساده روبرو نبود.

دشمن نشان داد که از جنگ ۲۰۱۲ و ۲۰۰۹ و ۲۰۰۸ در غزه و ۲۰۰۶ در لبنان درس نگرفته است و همان اشتباهات را در تاکتیک‌ها و روش‌ها به کار برد و این روش‌ها موفقیت آمیز نبود اما مقاومت ثابت کرد که همیشه در حال پیشرفت و ترقی است و از همه جنگ‌هایی که با دشمن صهیونیستی گرفت درس گرفته است و مقاومت این بار، شگفتی‌های زیادی خلق کرد، نوآوری‌های زیادی به وجود آورد و جهان را شگفت زده کرد.

هنگامی که این جنگ شروع شد، دشمن صهیونیستی توافقنامه آتش بس را در سال ۲۰۱۲ نقض کرد و این دشمن فقط توافقنامه جنگ ۵۰ یک روزه را نقض نکرد از سال ۲۰۱۲ هر توافقنامه آتش بسی که وجود داشته است، به آن پایبند نبوده است بنابراین چند ماه گردان‌های قدس، شاخه نظامی جهاد اسلامی نبردی داشت و سکوت را شکست چون رژیم اسرائیل در حق ملت فلسطین جنایت می‌کرد.

این شکستن سکوت پیامی بود به اسرائیل که صبر ما در حال تمام شدن است و در مقابل حملات و جنایت‌ها سکوت نخواهیم کرد. این بار، دشمن آن پیام را دریافت نکرد و این جنگ و دشمنی را بر ضد ملت فلسطین اعلام کرد زیرا او (رژیم اسرائیل) آتش بس را فقط در مقابل آتش بس می‌خواهد.. در سال ۲۰۱۲ (توافقنامه آتش بس) گذرگاه‌ها باز شد، کالا‌ها وارد شدند، اشخاص وارد شدند و آزادی صید در سه مایلی آب‌های منطقه‌ای وجود داشت. رژیم صهیونیستی به این مسائل پایبند نبود. آنچه در این جنگ اتفاق افتاد، او را (اسرائیل) وادار کردیم به توافقنامه ۲۰۱۲ به طور کامل پایبند باشد.

دوم، علاوه بر این، اجازه ورود مواد و مایحتاج و بازسازی نوار غزه بود که اشغالگران آن را در این جنگ تخریب کرده بودند. مساحت تحرک افراد و عبور و مرور آن‌ها را گسترش دادیم و بر اساس توافقنامه سال ۲۰۱۲ افراد می‌توانند از نوار غزه وارد یا خارج شوند. مسافت صید به ۶ مایل دریایی گسترش یافت. مسائل دیگری است که در طول یک ماه بررسی خواهیم کرد بنابراین بین آنچه که دشمن می‌خواهد، باقی ماندن ملت فلسطین در محاصره؛ این امر محقق نشد بلکه مجبورش کردیم گذرگاه‌ها را باز کند و به افراد اجازه عبور و مرور بدهد و این یک گام اساسی برای رفع نهایی این محاصره است.

 سوال:چه تضمینی وجود دارد که رژیم صهیونیستی به تعهداتش عمل کند؟

تجربه به ما آموخته است که به وعده‌های اسرائیلی اطمینان نکنیم. از نظر ما ضمانت اساسی در جنگ ما با این دشمن، برای تحقق خواسته‌های ملت فلسطین، قدرت ملت فلسطین، و قدرت آن بر پایداری و سپس قدرت مقاومت است که در اصل به قدرت خداوند اتکا دارد. ما اعتقاد داریم که اراده ملتمان و مقاومتمان از اراده خداوند گرفته شده است.

اسرائیل عملا وزنی (قدرتی) ندارد و در جهان برای هیچکس اعتباری ندارد. طوری رفتار می‌کند که انگار از همه بالا‌تر ا ست، فرا‌تر از قوانین بین‌المللی است و بالا‌تر از قدرت‌های بزرگ ا ست، و بالا‌تر از سازمان ملل است، چرا که خودش را وابسته به آمریکا، می‌داند. به خودش اجازه می‌دهد که ملت فلسطین را به شدت بمباران کند و وقتی انبارهای سلاح‌هایش خالی می‌شود از انبارهای سلاح‌های آمریکایی استفاده می‌کند. با این حمایت‌ها، اسرائیل مطمئن است که همه غرب از آن حمایت می‌کنند.

بنابراین چگونه ممکن است دنبال ضمانت باشیم؟ در نزد آمریکا، در نزد اروپا، در نزد برخی از کشورهای عربی که در مقابل این جنگ، سکوت کردند و هیچ کمکی به ملت فلسطین نکردند. تنها ضمانت برای ما، قدرت این ملت و اراده پولادین آن‌ها است که در این جنگ دیدم.

سوال:گفته می‌شود در مذاکرات اتش بس مصر جانب اسرائیل را گرفته بود این مسله صحت دارد؟

در خصوص مواضع مصر، این کشور از آغاز این جنگ بر ضد نوار غزه، خودش را در بین دشمن صهیونیستی و گروه‌ها و ملت فلسطین به عنوان می‌انجی معرفی کرد. هنگامی که مذاکرات غیر مستقیم بین ما و بین دشمن صهیونیستی با نظارت مصر برای توقف این جنگ، در قاهره آغاز شد، ما به برادران مصری گفتیم دوست نداریم که مصر خودش را در نقش می‌انجی به حساب بیاورد. ما امیدواریم که مصر در این جنگ، یک طرف، باشد. در طرف ملت فلسطین باشد، ملت فلسطین به خصوص در نوار غزه مصر را بر اساس جغرافیایی و تاریخی و بر اساس اینکه ما جزیی از یک امت واحده هستیم، امیدوار بودیم و هستیم که مصر خودش را بزرگ ترو بالا‌تر از این در نظر بگیرد.

ما نمی‌خواهیم در سیاست مصر دخالت یا سیاستی را به مصر دیکته کنیم. اما ما می‌گوییم خواستار ایفای نقش شایسته مصر و حفظ وزن منطقه‌ای و جهانی آن هستیم لکن ما امیدواریم سیاست‌های مصر مطابق با شایستگی‌های مصر و وزن منطقه‌ای و جهانی آن عوض شود و تغییر کند.

سوال: به نظر شما چرا دولت مصر گذرگاه رفح را باز نمی‌کند؟

در مذاکراتی که در قاهره انجام شد، برادران مصری گفتند، مساله گذرگاه رفح، فلسطینی - مصری است. بنا بر این آن‌ها نمی‌توانند موضوع گذرگاه رفح را وارد مذاکرات فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها کنند و گذرگاه رفح بخشی از این توافق باشد. آن‌ها گفتند این موضوع را باید جدا کنند. به آن‌ها گفتیم، بنا بر این شما طرحی ارائه کنید و گذرگاه رفح را برای ملت فلسطین بازگشایی کنید. برای اینکه بخش بزرگی از محاصره غزه، بستن گذرگاه رفح است. آن‌ها گفتند و از ما معذرت خواهی کردند که وضعیت امنیتی در سینا اجازه چنین کاری را در این زمان نمی‌دهد. آن‌ها گفتند که گذرگاه رفح به طور کامل بسته نیست. گذرگاه تا جایی که شرایط مصر و غزه اجازه بدهد باز است. به این علت، ما در ‌‌نهایت این مساله را به عنوان یک مساله مصری - فلسطینی،‌‌ رها کردیم. و مساله بعدی، آن‌ها همچنین گفتند چه کسی گذرگاه رفح را اداره می‌کند، دولت ابومازن یا دولت حماس؟ که در غزه حکومت می‌کند.

همه این موارد، در شرایط جنگی به ما کمک نکرد تا درباره گذرگاه رفح بحث و مذاکره کنیم. من در بیروت گفتم، گذرگاه رفح امانتی نزد برادران مصری است، و امیدواریم که آن را باز کنند و طرحی را برای تسهیل عبور و مرور شهروندان و کاستن از مشکلات ملت فلسطین ارائه دهند. این نقشی است که ما از مصر و برادران مصری توقع داریم آن را ایفا کند.

 سوال: فکر می‌کنید کی باز شود؟

امیدواریم انشاء الله... امیدواریم انشاء الله

 سوال: با توجه به اینکه مذاکرات اتش بس با رژیم صهیو نیستی ادامه می‌یابد برگ برنده فلسطینیان در مقابل این رژیم چیست؟

مهم‌ترین برگ برنده ملت فلسطین قدرت مردمی آنهاست، قدرت مقاومت در ادامه دفاع از ملت فلسطین است. قدرت ملت فلسطین بر پایداری است و همچنین خستگی و ضعفی است که رژیم صهیونیستی از آن رنج می‌برد. این‌ها مهم‌ترین نقاط قدرت ما است و علاوه بر آن چهره آن در جهان است که با این جنگ چهره رژیم صهیونیستی به لرزه افتاده است. موضوع دیگر مسئله اسارت و کشته شدن نظامیان اسرائیل در نزد مقاومت است (اسرا یا اجسادی که در نزد مقاومت است) و جای بحث و مذاکره درباره آن در قاهره وجود دارد. برگ‌های قدرت زیادی وجود دارد که به اعتقاد من دشمن نمی‌تواند زیاد از تعهدات فراوان کند؛ هر چند ما فکر می‌کنیم دشمن فریب کار است، دشمن نیرنگ باز است، دشمن تلاش می‌کند وقت کشی کند تا از درد‌ها و نیازهای انسانی ملت سوء استفاده کند، موفقیت‌های کاذب به‌دست بیاورد.

هیچ کس نمی‌تواند زمان مشخصی را تعیین یا پیش‌بینی کند. نوار غزه، بیش از هشت سال است که در محاصره به سر می‌برد؛ عده‌ای تصور می‌کردند، نوار غزه هشت هفته یا هشت ماه در محاصره مقاومت می‌کند، اما اکنون بیش از هشت سال است که در محاصره است. در این جنگ، هنگامی که دشمن جنگ را آغاز کرد فکر می‌کرد در مدت شاید ۵ روزه، غزه پرچم سفید را بالا ببرد و همه چیز نابود شود و مقاومت شکست بخورد و اسرائیل، اهدافی را که به مردم وعده داده است، محقق کند.

۵۱ روز صبر و بردباری در یکی از طولانی‌ترین جنگ‌ها در تاریخ نبرد با این رژیم، چه کسی پیش‌بینی می‌کرد جنگی که دشمن می‌گفت و فکر می‌کرد که از یک هفته بیشتر طول نمی‌کشد، بیش از هفت هفته طول بکشد و ملت فلسطین فریادی بر نیاورد. عاملِ زمانی در اینجا، به اراده خداوند است؛ اوست که با قلب این ملت ارتباط دارد و آن‌ها را ثابت قدم کرده است.

در خصوص مقاومت در کرانه باختری، ما معتقدیم توجیه مقاومت فلسطین در کرانه باختری از نوار غزه بیشتر است. دشمن صهیونیستی از نوار غزه فرار کرد و نتوانست آن را به طور مستقیم اشغال کند و شهرک‌هایش متلاشی شد، اما غزه همچنان در محاصره است و دشمن صهیونیستی به صورت زمینی، دریایی و هوایی بر آن تسلط دارد؛ بر آن تسلط دارد اما آنجا را‌‌ رها کرد و به طور مستقیم اشغال نکرد اما در کرانه باختری؛ کرانه باختری، تحت اشغال کامل است. حتی رئیس تشکیلات خودگردان اعتراف کرده است و می‌گوید نمی‌تواند، بی‌اجازه افسران اسرائیلی و دستگاه امنیتی آن، در کرانه باختری از مکانی به مکان دیگر برود. بنابراین اشغال کامل و مستقیم کرانه باختری، اشغال مستقیم، شهرک سازی‌ها در کرانه باختری که مانند قارچ در همه مناطق سرزمین کرانه باختری گسترده شده است، این یک عامل قوی و قدرتمند است برای ملت فلسطین تا این تجربه را منتقل کنند و ایمان ملت فلسطین در کرانه باختری از ایمان مردم غزه کمتر نیست و پایبندی آن‌ها به حقوق خودشان در سرزمین و مقاومت مشروع کمتر از مرد غزه نیست تا به مقاومت ادامه بدهند و مشاهده کردیم که کرانه باختری چگونه قیام کردند و به خصوص ساکنان قدس شهدایی را در همبستگی و اتحاد با غزه تقدیم کردند.

من مطمئن هستم که این مسئله، مسئله زمان است و مقاومت به کرانه باختری منتقل خواهد شد و آنچه در غزه اتفاق افتاد انشاءالله به زودی در کرانه باختری تکرار می‌شود.

 سوال: شما می‌دانید که آتش بس راه حلی موقتی برای حل بحران فلسطین است؛ برنامه شما برای دراز مدت و ادامه مسیر چیست؟

نخستین قدم در برنامه ما، بازسازی ویرانی‌های ناشی از جنگ غزه است.

نخستین سازندگان این حماسه و پیروزی بزرگ، ملت فلسطین هستند و سپس، مقاومت قهرمان فلسطین، که در رویارویی با این دشمنی که در اوج قدرت بوده و یکی از قوی‌ترین ارتش‌های جهان و چه بسا، قوی‌ترین ارتش منطقه را در اختیار داشت، در صدر قرار داشت.

این ملت در معرض جنگ قرار گرفت؛ جنگی که ویرانگری‌های آن در حد جنگ‌های جهانی بود گویی حادثه هیروشیما یک بار دیگر در نوار غزه روی داد، بنابراین اولویت ما، بازسازی خرابی‌های ناشی از جنگ است؛ چه در سطح شهری و چه در سطح مقاومت و خسارت‌هایی که از نظر امکانات در این جنگ دید.

من از این فرصت استفاده می‌کنم و از طریق شبکه خبر به ملت بزرگ و عزیز ایران و سازنده انقلاب اسلامی که مهم‌ترین دستاوردهای پیشرفت و سازندگی اسلامی عصر را محقق ساخت می‌گوییم که ماموریت بازسازی خرابی‌های بازمانده از جنگ با صهیونیسم، مسئولیتی است که ابتدا، بر عهده همه کشورهای عربی و اسلامی و سپس بر ضمه جامعه جهانی است که بر حوادث جاری در غزه و ملت فلسطین، نظارت داشت.

پیش از هر چیز، یادآور می‌شوم که ما شاید در مورد کسانی که از نظر نظامی دست یاری به ما ندادند تا از در رویارویی با تجهیزات جنگی رژیم صهیونیستی از خود دفاع کنیم، چشم پوشی کنیم، اما از کسانی که توان و قدرت دارند، اما در بازسازی خرابی‌های جنگ با رژیم صهیونیستی به ما دست یاری نمی‌دهند، چشم نمی‌پوشیم.

کشورهای عربی و مسلمانان در صورتی که از زیر بار مسئولیت غزه و شهروندان آن، شانه خالی کنند و برای بازسازی غزه ما را یاری ندهند، در واقع، هدیه‌ای به رژیم اسرائیل خواهند داد؛ در این صورت زمانی که رژیم اسرائیل ملت فلسطین را در گرداب مشکلات ببیند، به اهداف مورد نظرخود از جنگ دست یافته است، چرا که رژیم اسرائیل در پی آن است که ملت فلسطین و مقاومت را از هم جدا کند.

اگر ملت فلسطین را در این مشکلات‌‌ رها کنیم، در واقع به رژیم اسرائیل می‌گوییم که تو پیروز شدی و ما ملت ما شکست خوردیم و من گمان نمی‌کنم که ملت‌های عربی اسلامی، با وجود همه ضعف‌های موجود، حداقل شرافتمندان آن‌ها که ما می‌شناسیمشان، با‌‌ رها کردن ویرانی‌ها و خرابی‌های غزه، اجازه چنین کاری دهند و به رایگان چنین موفقیتی را پیشکش رژیم اسرائیل کنند. این نخستین گام ما بعد از آتش بس است.

 سوال: شما از بازسازی غزه صحبت کردید؛ بفرمایید چگونه و با چه سرمایه‌ای می‌خواهید غزه را بسازید؟

این موضوع یکی از مسائلی است که در مذاکرات قاهره هم مورد بحث قرار گرفت.

تشکیلات خودگردان فلسطین و مقامات مصری معتقدند که بازسازی غزه باید در دست تشکیلات خودگردان باشد که ریاست آن را محمود عباس در دست دارد.

برادران ما در حماس هم به خاطر مسولیتی که قبلا در غزه داشتند فکر می‌کنند که در اینجا باید حداقل، یک هیئت ملی بزرگ متشکل از همه گروه‌ها فلسطینی بر این امر نظارت کنند، اما کشورهای اروپایی و سازمان ملل متحد، و سایرین می‌گویند ما با گروه‌های فلسطینی در این خصوص تعاملی نداریم و فقط، تشکیلات خودگردان فلسطین را به رسمیت می‌شناسیم.

ما به عنوان ملت فلسطین و جنبش جهاد اسلامی فلسطین، در قاهره، به همگان اعلام کردیم که برای ما معنی ندارد که شما برای بازسازی غزه، فقط تشکیلات خودگردان فلسطین را به رسمیت بشناسید و می‌توانید هیئت ملی مشورتی تعیین کنید که بر عملیات بازسازی نظارت کند و درآمد‌ها را از فساد موجود در تشکیلات و برخی از دستگاه‌های آن، که می‌شناسیم، حفظ و حمایت کند.

برای حمایت و تسریع در روند این عملیات، همگان باید نقش داشته باشند و اینکه تنها تشکیلات از نظر کشورهای جهان باری این کار رسمیت داشته باشد، از نظر ما قابل قبول نیست.

 سوال: شما به عنوان دبیر کل جنبش جهاد اسلامی فلسطین، چه دیدگاه‌هایی در مورد مذاکرات سازش دارید؟

من در نشست خبری بیروت گفتم، هر شرطی در مذاکرات صلح با دشمن صهیونیستی و توافقات اسلو و توافقات پس از آن، در زیر آوار‌های غزه و زیر ویرانی‌های آن، دفن شده است. جنگنده‌های دشمن صهیونیستی، عملیات سازش با رژیم اسرائیل را، با اجساد کودکان وزنان غزه، در زیر خانه‌های آن دفن کرده‌اند. بعد از آن همه جنایاتی که شاهد بودیم، دیگر چه صلحی بین ما خواهد بود؟!

اسرائیل می‌خواهد به ما بفهماند که ببینید با غزه چه کردیم، در حالی که، ادعا می‌کند در حال صلح است و با ما زیر چتر عملیات سازش مذاکره می‌کند. اگر هم بگوید که این حالت جنگی است، این اسرائیل است که روابط میان خود و فلسطین را تحمیل می‌کند. در این صورت اگر عملیات سازشی در کار نباشد با ما و ملت فلسطین چه خواهد کرد؟!

اگر در صلح و سازش چنین معامله‌ای را با ملت فلسطین کرد، در حالت جنگ، چه خواهد کرد؟!

با این دشمن، هیچ شرطی در مورد هیچ نوع صلحی نمی‌توان داشت و بنده گفتم که آنان می‌خواهند، در این جنگی که بین ما و آن‌ها بود چیزی را به خورد ما دهند، بدین معنی که با آسیب زدن به منطق و اندیشه فلسطینی به او القا کنند که انسان فلسطینی باید پرچم سفید برافرازد و تسلیم شود. آنان با جنگ و غروروشان، خدمت بزرگی به ما کردند بدین صورت که به افکار و اندیشه‌های فلسطینی فهماندند و آن‌ها را به این نتیجه رساندند که فلسطینیان همسو با اهداف مورد نظر آن‌ها نیستند، بلکه همسو با اهداف مورد نظر ما هستند.

هر آن کس که قبلا، در مورد مقاومت تردید داشت، اکنون با مقاومت همراه شده است و هر کسی که به نوعی صلح و سازش با رژیم اسرائیل، امیدوار بود، امروز همه امید خود را از رسیدن به توافق صلح با رژیم اسرائیل از دست داده است.

ما نیز با پایداری و مقاومتمان، زمانی که همه شهر‌ها و شهرک‌های اسرائیل را در این جنگ موشکباران کردیم و حومه غزه را آزاد و آنان را وادار به عقب نشینی کردیم، مقاومت تا نزدیکی‌های شاید یک کیلومتری، شهروند اسرائیلی پیش رفت و این مناطق را آزاد کرد و صهیونیست‌ها را وادار به عقب نشینی کرد. اگر ما دولت بودیم و تانک و جنگنده‌های هوایی را در اختیار داشتیم، حومه غزه و سرزمین فلسطین را آزاد می‌کردیم و سربازان ما در چند کیلومتری متری داخل مرز فلسطین مستقر می‌شدند. این ما بودیم که توانستیم به اندیشه‌ها و افکار اسرائیلی‌ها تلنگر بزنیم.

 سوال: آیا فکر می‌کنید مردم فلسطین هم در مورد مذاکرات سازش مثل شما فکر می‌کنند؟

اگر همه مردم فلسطین در این مسئله مثل ما نمی‌اندیشیدند، این پایداری و استقامت به دست نمی‌آمد، اما ملت فلسطین، زمانیکه توافقات با (رژیم) اسرائیل به نام این ملت امضا شد و بر اساس آن، (رژیم) اسرائیل به رسمیت شناخته شد، تصمیم گیرنده نبود.

واقعیت آن است که مردم فلسطین با این فرض که توافقات اسلو، که تشکیلات خودگردان آن را امضا کرد، در راستای دستیابی به خواسته‌های فلسطینیان بوده، پذیرفتند که این امر ناشی از اختلال در معیار گروه‌ها در رویارویی با دشمن صهیونیستی در فلسطین و در منطقه بوده است، اما امروز ملت فلسطین با استقامت و دستاوردهای مقاومت در غزه به جهانیان و به ویژه کشورهای عربی و اسلامی، پیام می‌دهد و اما این پیام؛ ملت فلسطین به همه اعراب و همه آنهایی که تسلیم اسرائیل شده‌اند، به طور صریح و روشن، می‌گوید: این دولتی (رژیمی) که اسرائیل نام دارد دولتی (رژیمی) که نمی‌تواند بر غزه پیروز شود، دولتی (رژیمی) است که می‌تواند شکست آن، شکست نهایی و کامل و همراه با آزادسازی همه سرزمین فلسطین باشد. دولتی (رژیمی) که نمی‌تواند در برابر غزه تنها پیروز شود، حتما در برابر ارتش مصر، ارتش ایران، ارتش ترکیه، و مقابل ارتش هر کشور عربی به تنهایی شکست خواهد خورد. اگر ما جنگنده، کشتی، تسلیحات دریایی، زمینی و هوایی، مثل همه تجهیزاتی که ارتش‌های منطقه دارند، در اختیار داشتیم، می‌دیدید که چه آینده‌ای در انتظار (رژیم) اسرائیل خواهد بود.

 سوال: حمایت‌های دولت و ملت جمهوری اسلامی ایران در پیروزی مقاومت غزه نقش جدی داشته، شما به عنوان دبیر کل جنبش جهاد اسلامی فلسطین این نقش را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

من این سوال را با فرستادن درودی به رهبران عزیز ایران و در صدر آن‌ها جناب آقای سید علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، پاسخ می‌دهم و درود می‌فرستم به ریاست جمهوری اسلامی ایران آقای روحانی و به همه مقامات محترمی که در حین این جنگ و تجاوزگری با ما در ارتباط بودند و تماس داشتند. آقای دکتر لاریجانی، رئیس مجلس و آقای دکتر ظریف، وزیر امور خارجه ایران و سردار شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی، آقای دهقان، وزیر دفاع، و فرمانده سپاه پاسداران و همه برادرانی که با همه امکانات در جمهوری اسلامی ایران، کمک کردند و قبل از همه این‌ها، از ملت بزرگ ایران که با امکانات و حمایت‌های مالی و موضع‌گیری‌های سیاسی و دعا و برپایی تظاهرات با مقاومت فلسطین همراه شدند قدردانی می‌کنم.

ما در جهاد اسلامی، علنا، اعلام می‌کنیم، کسی حمایت جمهوری اسلامی ایران را انکار نمی‌کند و تردیدی در آن ندارد، تا جایی که گاهی ما می‌گوییم اصلا نیازی به یادآوری این موضوع نیست و این را هم می‌دانیم که جمهوری اسلامی ایران، منتظر نیست کسی از آن‌ها تشکر کند و از ما هم چنین انتظاری ندارد.

با این وجود، ما این مسئله را در داخل غزه انعکاس دادیم و فرمانده گردان "سرایا القدس" و "جهاد اسلامی" در جشن آزادی غزه، از جمهوری اسلامی ایران و از حزب‌الله و مقاومت اسلامی لبنان و نیز از جمهوری سودان و همه کسانی که در هر جایی که بودند حتی در آمریکای لاتین حمایت و پشتیبانی خود را ازموضع ما به نوعی اعلام کردند و چه بسا موضع آن‌ها و حمایت آن‌ها، گاهی متاسفانه ازحمایت و موضع برخی از کشورهای عربی هم، بیشتر بود، قدردانی کردند؛ با وجود تشگر از همگان، ما همیشه بین حمایت جمهوری اسلامی ایران و دیگران تمایز قائل شدیم چرا که از حمایت کامل تسلیحاتی و مالی و آمادگی و رزمی و آموزش نظامی و موضع‌گیری‌های سیاسی در منطقه و جهان و نیز موضع متفاوت ایران در بیان کردن حقانیت فلسطین و باطل بودن موضع صهیونیسم برخوردار بودیم.

ما بین این نوع از حمایت همه جانبه و حمایتی که کشورهای دیگر از ما صورت دادند فرق قائلیم. همه این حمایت‌ها را اجر می‌نهیم و از همگان، از هر دولت و ملتی و هیئتی که باشند تشکر می‌کنیم اما بین حمایت بشردوستانه با حمایت محدود دیپلماتیک و حمایت همه جانبه‌ای که جمهوری اسلامی ایران به ما ارائه داد،، فرق وجود دارد؛ و من این سوال را با این جمله پایان می‌رسانم که خداوند شهادت می‌دهد و تاریخ گواه است که اگر حمایت جمهوری اسلامی از مقاومت در منطقه و نه فقط فلسطین، در طول ۲۰ سال گذشته نبود، مقاومتی که امروز می‌بینیم وجود نداشت و ملت فلسطین قادر به استقامت نبود و چه بسا موضع سازش مسئله فلسطین از روز امضای توافق اسلو تمام شده بود و عملیات سازش به اجرا گذاشته و (رژیم) اسرائیل نفوذ و هیمنه خود را در منطقه گسترش داده بود، اما به یاری خدا، اینک مقاومت وجود دارد و جنبش ملت فلسطین و مقاومت حضور دارند و حمایت مالی و معنوی جمهوری اسلامی ایران سنگ بنای این روایت است.

 سوال: این برای اولین بار بود که افکار عمومی جهان، به طور یکپارچه علیه صهیونیست‌ها به پا خواست و برای اولین بار یک خیزش بین المللی علیه رژیم صهیونیستی صورت گرفت، فکر می‌کنید چرا در این دوره اتفاق افتاد؟

این امر نشان‌دهنده خلا موجود بین ابرقدرت‌های مستکبر و ملت‌هایشان است. ابرقدرت‌ها، زیر چتر سازمان ملل متحد جمع شده‌اند و سازمان ملل به انگشتری در دست آمریکا تبدیل شده است و به جایی تبدیل شده است که ما در زبان عربی می‌گوییم که در آن، ابرقدرت‌های جهان به تبادل آرا برای منافع و مصالح خود می‌پردازند. ملت‌های آزاده‌ای که دولت‌هایشان را برای دستیابی به صلح جهانی بر می‌گزینند، زیر بار آن نمی‌روند و نفاق این حکومت‌ها به ویژه آمریکا و اروپا را به خوبی می‌شناسند.

این موضوع باعث شد که همه بر علیه رژیم صهیونیستی دست به اعتراض بزنند. ما نیز در فلسطین با «مقاومت» خود علیه اسرائیل و سیاست‌های کشورهای حامی رژیم صهیونیستی چنین موضعی را اتخاذ کرده‌ایم. مسلما مقاومت و اعتراضات ما در انتخابات آتی این کشور‌ها، سیاست‌های اتخاذ شده از سوی آن‌ها و شیوه مدیریت منطقه و جهان، تاثیرگذار خواهد بود.

 سوال: شما از مواضع کشورهای عربی صحبت کردید. در مجموع در جریان جنگ ۵۰ روزه آیا از مواضع و سیاست‌های کشور‌ها و دولت‌های عربی نسبت به جنگ غزه رضایت دارید؟

این موضوع را می‌توان از اظهارات نتانیاهو و برخی رسانه‌های غربی، مثل «سی ان ان» استنباط کرد. «سی ان ان» در گزارش خود اعلام کرد که این جنگ، نخستین جنگ اسرائیلی – عربی بود، که بر علیه فلسطینیان، موضع‌گیری واحدی وجود داشت. جنگی که اسرائیل علیه فلسطینیان به راه انداخت، جنگ همه جانبه صهیونیست‌ها بر علیه «نوار غزه» بود و تنها پاره‌ای از کشورهای عربی مانند جزیره‌های مجزا در زمان جنگ عمل می‌کردند. متاسفانه ما شاهد موضعگیری رسمی و واحد کشورهای عربی در حمایت از فلسطینیان و محکوم کردن عملکرد پست و غیرانسانی صهیونیست‌ها در این جنگ نبودیم.

ما با وجود سکوت کشورهای عربی و موضع‌گیری انفعالی آن‌ها، به این باور خود در «مقاومت» پایبندیم که ما هیچ الزامی بسوی هیچ طرفی در منطقه و کشورهای عربی نداریم. ما امیدواریم مروت و جوانمردی اعراب آن‌ها به انجام وظیفه خود هدایت کند. هرکسی که از ما حمایت کند، ما از او سپاسگزاریم و کاری نداریم این فرد چه کسی باشد. اگر کسی بی‌طرف باشد و ضمن عذرخواهی به ما بگوید من نمی‌توانم کمکی به شما بکنم، ما هم همانگونه با او برخورد خواهیم کرد. هردولتی نیز که از هرگونه جنگی علیه ما حمایت کند، وارد جنگ لفظی با او نمی‌شویم. ما سرنوشت آن‌ها را به خدای متعال و مردم این کشور‌ها می‌سپاریم. مسلما اگر آن‌ها اقدامی علیه ما انجام داده باشند، با برخورد ملت‌های خود مواجه خواهند شد.

 سوال: آقای عبدالله، طی ماه‌های اخیر دولت‌های غربی با حمایت گروه‌های تروریستی تلاش کردند افکار عمومی جهان را به جای توجه به جنایات رژیم صهیونیستی به جای دیگری منحرف کنند و خللی در مبارزات ملت‌های مسلمان علیه رژیم صهیونیستی به وجود بیاورند که البته آن‌ها در این اقدام خود موفق نشدند؛ علت بی‌نتیجه ماندن اقدامات آن‌ها چیست؟

این یک سیاست استعماری بوده و چیز جدیدی نیست. غرب و استعمار قرون و دوره‌های متمادی است که در این منطقه حضور دارند. آن‌ها همیشه سیاست «تفرقه بیانداز و حکومت کن» را دنبال می‌کنند. در سال‌های اخیر وقتی شاهد خروج آمریکا از منطقه بودیم، دیدیم که آمریکا در هنگام خروجش، برای خود برنامه‌های مختلفی برای تمامی منطقه داشت. برنامه‌ریزی آمریکا بر فتنه‌انگیزی در منطقه و ایجاد اختلاف در میان دولت‌ها استوار است. آمریکا هم زمان نیز می‌کوشد جنگ فلسطینیان، امت اسلامی و کشورهای عربی با صهیونیست‌ها را به جنگ داخلی میان کشورهای منطقه تبدیل کند. آمریکا می‌خواهد که اعراب و مسلمانان بر اساس اختلافات قومی، مذهبی به جان یکدیگر افتاده و همدیگر را بکشند، به رژیم صهیونیستی کاری نداشته باشند و اساسا به فلسطین فکر نکنند.

این‌‌ همان چیزی است که ما هم اکنون در درگیری‌های سوریه، عراق و تمامی منطقه می‌بینیم. مسلما آمریکا و دولت‌های غربی می‌خواهند مردم کشورهایی که در حال حاضر از این درگیری‌ها رنج می‌برند، نگاه دیگری به فلسطین و جنگ غزه داشته باشند. بر همین اساس همواره کوشیده می‌شود جنگ و درگیری در کشورهایی مانند سوریه و لیبی ادامه داشته باشد.

این سیاست آمریکایی‌‌ همان «تفرقه بیانداز و حکومت کن» است که با هدف تقسیم و تجزیه منطقه دنبال می‌شود.

این سیاست همچنین حفظ «هیمنه» و «قدرت» اسرائیل در منطقه را نشانه رفته است تا صهیونیست‌ها به عنوان رژیمی «قدرتمند»، حفظ شوند.

 سوال: در جریان جنگ غزه، افکار عمومی جهان از مردم غزه حمایت کردند اما در مقابل سازمان‌های بین المللی، به ویژه سازمان ملل و شورای حقوق بشر در قبال جنایات رژیم صهیونیستی «سکوت» اختیار کردند. شما به عنوان دبیرکل جنبش جهاد اسلامی فلسطین چه پاسخی به این عملکرد داشته و چه انتظاری از این مجامع بین المللی دارید؟

من به این موضوع اشاره کردم که نهاد‌ها و سازمان‌های بین‌المللی از تسلط آمریکا و قدرت‌های غربی و استکباری بر ساختار جهانی، رنج می‌برند. این نهاد‌ها از نظام بین‌المللی حاکم که به‌طور خاص تحت نظارت آمریکا و غرب است، ناراضی هستند. این سازمان‌های بین‌المللی اگر به مصلحت و منفعت اسرائیل باشد، وارد درگیری و جنگ می‌شوند. اما اگر جنگی به نفع مردم و مصلحت مستضعفین آغاز شده باشد، سکوت کرده و موضع انفعالی می‌گیرند. این سیاست، موضوع جدیدی برای ما نیست. اگر مردم منطقه نسبت به تحولات پیرامونی خود بی‌تفاوت باشند و مهندسی آن‌ها را بازسازی نکنند، مطمئنا این سیاست به ضرر امت اسلامی و مردم فلسطین تمام خواهد شد.

سوال: آقای رمضان عبدالله! رسانه‌های مستقل جهان به ویژه رسانه‌های جمهوری اسلامی ایرانئ نقش مهمی در افشای جنایات رژیم صهیونیستی داشتند. با توجه به این مسئله شما چه انتظاری از این رسانه‌ها دارید و چه انتظاری از دیگر رسانه‌هایی که به نوعی جنایات صهیونیست‌ها را می‌بینند و سکوت می‌کنند؟

رسانه‌ها نقشی اساسی در افشای جنایات اسرائیل و بیان قدرت مقاومت دارند، ما از رسانه‌هایی که در این نبرد به بیان واقعیات پرداختند سپاسگزاریم. برخی از این تلویزیون‌ها و شبکه‌های ماهواره‌ای «روح، نبض، صدا، چهره مقاومت» را بازتاب دادند. آن‌ها صدای مردم فلسطین و شکایت آن‌ها از جنایات رژیم صهیونیستی را بیان کردند. ما از رسانه‌ها می‌خواهیم به این عملکرد و تلاش خود ادامه دهند و ابعاد کامل جنایات اسرائیل به جهانیان نشان دهند. این راهکار موجب می‌شود مردم از نزدیک با عملکرد اسرائیل و همچنین میزان پیروزی مقاومت و پیامدهای آن بر آینده نبرد با اسرائیل و آینده تمامی منطقه، آشنا شوند.

 سوال: آقای رمضان عبدالله، با توجه به اینکه اسرائیلی‌ها در این جنگ به دنبال پیروزی بودند و شکست خوردند، فکر می‌کنید این جنگ بر آینده اسرائیلی‌ها چه تاثیری خواهد داشت؟

آنچه ما در جنگ ۵۱ روزه غزه دیدیم، مقاومت مردم فلسطین از یک سو و پیروزی مقاومت از طرف دیگر بود. به نظر من رژیم صهیونیستی در این جنگ از حیث سیاسی، امنیتی، نظامی و اقتصادی به «آخر خط» رسید. امروز آنچه که از ۳۰ سال پیش گفته می‌شد که اسرائیل در حال «زوال» است را با چشمان خود دیدیم. این جنگ هم‌اکنون در اسرائیل پرسش‌های بزرگی را به وجود آورده است. این سوال برای همه اسرائیلی‌ها به وجود آمده که ما برای چه اینجا هستیم؟ آن‌ها می‌پرسند که اگر ما نتوانیم بر غزه پیروز شویم چگونه می‌خواهیم با کشورهای عربی و اسلامی و کشورهای قدرتمند منطقه بجنگیم و پیروز شویم؟ ما در مقابل رژیمی مضطرب ایستاده‌ایم که نگران آینده خود می‌باشد و وجهه خود را در جهان از دست داده و به حالت «جنون» رسیده است.

این رژیم جنگنده‌های خود را برای کشتن غیرنظامیان، زنان و کودکان می‌فرستد. الآن یک سوال زیربنایی در اسرائیل شکل گرفته و آن اینکه آیا اسرائیل وکیل آمریکا و اروپا در خاورمیانه است؟ یا اینکه صرفا یک رژیم در خاورمیانه است که می‌خواهد با کشورهای همجوار خود در در منطقه در صلح و آرامش زندگی کند؟ اگر اسرائیل واقعا به دنبال صلح است، آیا واقعا هیچ همسایه‌ای با همسایه خود و افرادی که از حقوق مشخصی برخوردار هستند، این کار را می‌کند؟ این‌ها سوالات مهمی هستند که هم اکنون در اسرائیل مطرح هستند. من این موضوع را به شما می‌گویم که اگر جنگ اسرائیل با کشورهایی نظیر ایران و مصر نبوده و با جنبش‌هایی مانند حزب الله و مقاومت فلسطین درگیر شود، با صف‌های طولانی مردم در فرودگاه بن گوریون مواجه خواهد شد، مواجه می‌گردد که چمدان به دست، به دنبال فرار از رژیم صهیونیستی و فلسطین هستند.

این یک پیروزی برای مقاومت است که می‌تواند فرودگاه بن گوریون را ببندد و این سوال را برای اسرائیلی‌ها به وجود می‌آورد که آینده اسرائیل در صورتی که جنگی دشوار‌تر از جنگ غزه رخ بدهد، چه خواهد بود؟ ما امروز اطمینان داریم که رژیم صهیونیستی آینده‌ای نخواهد داشت. امیدواریم این جنگ آغازی برای نبرد آزادی کامل فلسطین و قدس باشد.

 سوال: شما فکر می‌کنید که پیروزی مقاومت چه تاثیری بر آینده فلسطین و آینده معادلات منطقه‌ای خواهد داشت؟

من امیدوارم که این جنگ پیامد‌ها و دستاوردهای بزرگی داشته باشد. منطقه صحنه تحولات و درگیری‌های بسیار مهمی است. حتی خیلی از مفاهیم نیز هم اکنون متحول شده‌اند. در منطقه از ما می‌پرسند با توجه به پیروزی به دست آمده «دوست» و «دشمن» جدید چه کسی است. در گذشته گفته می‌شد که اسرائیل دشمنان دیگر کشورهای منطقه نیست و کشورهایی مانند ایران، سوریه، عراق و جنبش‌هایی مانند حزب‌الله به‌عنوان دشمن تلقی می‌شوند. به نظر من باید در مفاهیم با توجه به تحولات صورت گرفته، تغییراتی ایجاد شود. کسانی که پیش از این به دنبال فتنه انگیزی در منطقه بودند، هم اکنون متوجه شده‌اند که دشمن اصلی در منطقه فقط «اسرائیل» است و هیچ دشمن دیگری در منطقه به جز اسرائیل وجود ندارد. همه باید در محاسبات خود تجدید نظر کنند.

ما در میان ملت فلسطین نیز باید در خصوص خود و دشمنمان محاسبات جدیدی انجام دهیم. ما به عنوان اعراب و مسلمین باید مانند یک امت واحد باشیم و اختلافاتمان را با تفاهم، گفتگو حل و فصل کنیم. اتحاد و وحدت یک گزینه نیست بلکه موضوعی مهم است که باید میان ما شکل گیرد تا بتوانیم در برابر تهدیدات دشمن واحدمان بایستیم. اسرائیل دشمن واحدی برای همه ما است. من امیدوارم این جنگ تاثیری مثبت بر معادلات و سیاست‌های حاکم بر منطقه داشته و آغازگر دوران جدیدی در منطقه باشد.

سوال: به عنوان آخرین سوال، شما به عنوان دبیرکل جنبش جهاد اسلامی چه انتظاری از دولت‌ها و ملت‌های مسلمان دارید؟

بله، من در جریان جنگ غزه وقتی در شبکه المیادین حضور یافتم خاطره‌ای از دوران کودکی‌ام بیان کردم، هنگامی که اسرائیل قدس را اشغال کرد. و در جنگ ۶ روزه، (اسرائیل) کشورهای عربی را در منطقه شکست داد. در ۵۱ روز جنگ نتوانست غزه را که تنها بود شکست دهد، که مساحت آن از ۳۶۵ کیلومتر بیشتر نیست، من در آن روز گفتم من از نسلی هستم که در زمان این شکست، شکست تلخ ژوئن ۶۷ زندگی می‌کردند. ما امروز این جنگ را رهبری می‌کنیم و پیروزی‌هایی را برای امت به ارمغان می‌آوریم. من از همه عرب‌ها و مسلمانان می‌خواهم امروز به آیینه نگاه کنند و به کودک غزه که عمر او ۱۰ سال است فکر کنند، اگر امروز در ایران سئوال کنیم، ملت ایران، ملت عرب و ملت ترکیه و ملت مالزی و ملت افغانستان، کودکی در غزه سئوال می‌کند که عمر او ده سال بود و در غزه در زمان سه جنگ زندگی کرد. و در لبنان جنگ چهارم را دیده است در سال ۲۰۰۶، هنگامی که من می‌گویم فرزند غزه‌ام، فرزند فلسطین‌ام، عربی، مسلمان، در ۱۰ سالگی ۴ جنگ را در این سطح با اسرائیل دیده است. چه انتظاری از این نسل دارید؟ هنگامی که قادر می‌شود سلاح حمل کند. در مقابل او گزینه‌ای، و در مقابل او راهی نیست، به جز اینکه سلاح حمل کند و به مقاومت بپیوندد و با اسرائیل بجنگد. نه فقط به خاطر انتقام این جنگ‌ها بلکه به خاطر انتقام فلسطین، زخم فلسطین، انتقام همه امت اسلامی، به خاطر انتقام قدس و مسجدالاقصی مبارک و همه مقدسات اسلامی.

ما در طول سال‌های اخیر، به عنوان جریان مقاومت، و جنبش‌های مقاومت، شعار پایان زمان شکست‌ها و آغاز پیروزی‌ها را سر داده‌ایم. و هر بار به شما پیروزی‌هایی را وعده داده‌ایم و آن‌ها را محقق کرده‌ایم. من در اینجا چیزی را مخفی نمی‌کنم. من با فرمانده هان گردان‌های قدس هنگامی که به تهران آمد تا تجربه و دانش و قدرت بیاموزد، دیدار کردم، بعد از جنگ ۲۰۱۲، به آن‌ها گفتم‌ای برادران،‌ای فرماندهان جهاد و مقاومت، در مقابل ما گزینه‌ای جز پیروزی در جنگ آینده وجود ندارد. ما فرصتی نداریم مگر اینکه پیروز شویم، باید پیروز شویم.

گزینه دیگری به جز پیروزی در اختیار نداریم. آنچه در ۲۰۱۲ محقق شد باید در آینده تکرار شود و ما در هر گونه جنگ آینده قوی‌تر و بزرگ‌تر هستیم. نیروهای مقاومت این سخن را شنیدند و خدارو شکر، خداوند سبحانه و تعالی به آن‌ها کمک کرد، آن‌ها را قدرتمند کرد، آن‌ها را ثابت قدم کرد، و این پیروزی را به وجود آوردند که آن پیروزی فلسطین، پیروزی همه فلسطین و همه امت (اسلامی) است. این حرف من برای همه اعراب و همه مسلمانان و همه آزادگان جهان است: ما از امروز به بعد در حال پیروزی هستیم و پیروزی بزرگ و فراگیر، به یاری خدا.

انتهای پیام/