به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ ایرانیا بوکووا مدیر کل یونسکو به مناسبت روز جهانی سواد آموزش( 8 سپتامبر) پیام زیر را ارائه داده چنانچه در این پیام آمده: روز بینالمللی سوادآموزی در سال 2014 به ارتباط بین سوادآموزی و توسعه پایدار اختصاص یافته است و این فرصت را برای ما فراهم میکند تا این حقیقت ساده را به خاطر داشته باشیم که سواد آموزی نه تنها زندگیها را تغییر میدهد بلکه آنها را نجات میبخشد.
بنابراین گزارش؛ سوادآموزی به کاهش فقر کمک میکند و مردم را قادر می سازد تا شغلی بیابند و دستمزد بیشتری کسب کنند چنانچه سواد آموزی یکی از موثرترین روشهای بهبود سلامت مادران و کودکان، فهمیدن نسخههای تجویز شده از طرف پزشکان و دستیابی به سلامتی است چنانچه زندگی بیش از دو میلیون کودک زیر 5 سال طی سالهای 1990 تا 2009 به یمن بهبود وضعیت آموزشی زنانی که در سن باروری قرار داشتهاند نجات یافت.
وی در ادامه گفت: سوادآموزی دسترسی به دانش را آسان میکند و موجب توانمندسازی و اعتماد به نفس میشود که به نفع همه است و این نیرو که میلیونها انسان آن را به کار میبرند، برای آینده جوامع ضروری است چنانچه امروز 781 میلیون بزرگسال در سراسر دنیا نمیتوانند بخوانند، بنویسند یا حساب کنند که دو سوم این افراد از زنان هستند و بیش از 250 میلیون کودک که حدود نیمی از آنها چهار سال هم به مدرسه رفتهاند، قادر به خواندن حتی یک جمله نیستند، بنابراین ما خواهان این هستیم که همه افراد بتوانند در سرنوشت جامعه شان مشارکت کنند و به دانش دسترسی یابند و به نوبه خود آن را غنی سازند.
تعداد افراد بی سواد در 15 سال گذشته ثابت بود
در ادامه باقر زاده معاون وزیر آموزش و پرورش گفت: 4 مورد از خط مشیهای مهم در زمینه سواد آموزی عبارتند از خط مشی آگاه سازی، خط مشی پیکار سوادآموزی تودهای، خط مشی در ریشه کنی بی سوادی به صورت ضربتی و خط مشی ریشه کنی بی سوادی از طریق بیکاریهای متوالی از جمله خط مشیهای مهم در زمینه سواد آموزی است که باید به آن توجه شود.
وی در ادامه به علل ناکامی برنامههای آموزش بزرگسالان اشاره کرد و افزود: دولتها منابع کافی را برای سوادآموزی اختصاص نمیدهند، برنامهها بدون توجه به نیازها و توسط افراد غیر متخصص اجرا میشود همچنین نیروی انسانی آشنا با روشهای آموزش بزرگسالان به کار گرفته نمیشود چنانچه آموزشهای ارائه شده هماهنگی و همسویی با برنامههای درسی ندارند از جمله علل ناکامی برنامههای آموزش بزرگسالان است.
وی به آمار تعداد افراد بی سواد در کشور اشاره کرد و اظهار داشت: در میان سال 1335 تا 1390 در میان گروه سنی بالای 6 سال تعداد افراد بی سواد 12 هزار و 154 نفر بوده است و در سال 1375 از 10 میلیون افراد بی سواد به 9 میلیون و 700 نفر کاهش یافته است چنانچه قدر مطلق تعداد بی سواد در 15 سال گذشته ثابت بوده است.
وی در ادامه به علل عدم کاهش تعداد جمعیت بی سواد اشاره کرد و اظهار داشت: عدم انسداد مبادی ورودی بی سواد، نقض در روشهای شمارش تعداد افراد بی سواد، عدم دسترسی به اطلاعات دقیق اسمی و کمبود منابع مالی و ماهیت منابع از جمله علل عدم کاهش تعداد جمعیت بی سواد است.
باقر زاده تصریح کرد: از جمله پیشنهادات ما این است که یک توافق ملی از مفهوم سواد و سواد آموزی صورت گیرد و وظایف، ماموریتها و ساختار سازمان نهضت سوادآموزی و اساس آن باز مهندسی شود.
انتهای پیام/