نفوذ کمک های مالی خارجی بر اندیشکده های آمریکا؛
فساد بخشی از بهایی است که آمریکا برای حفظ امپراتوری خود می پردازد
سایت آنتی وار نوشت؛ نگاهی به عملکرد اندیشکده های آمریکا، از نفوذ مالی گسترده کشورهای خارجی در این مراکز سیاستگذاری حکایت دارد.
به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران ، این پایگاه اینترنتی در مطلبی با عنوان "فساد بهای امپراتوری است" به قلم جاستین رایموندو، نخست به مقاله ای از نیویورک تایمز اشاره کرد که در آن به نفوذ کمک های مالی خارجی بر اندیشکده های آمریکا پرداخته شده است.
در این گزارش از توافق امضا شده میان "مرکز توسعه جهانی" (CGD) با دولت نروژ به عنوان نمونه یاد شده است که بر اساس آن قرار است این مرکز به نفع دو برابر شدن برنامه کمک خارجی به نروژ در ازای دریافت پنج میلیون دلار، تبلیغ کند.
این گزارش علاوه بر ارتباط مرکز توسعه جهانی و نروژ، سه رابطه عجیب دیگر را نیز مطرح می کند."شورای آتلانتیک"، "مؤسسه بروکینگز" و "مرکز مطالعات بین المللی و راهبردی" نیز از جمله اندیشکده های آمریکایی هستند که از منابع مالی خارجی، عمدتا در خاور میانه، اروپا و شرق دور تغذیه می کنند.
برای مثال نیویورک تایمز می نویسد امارات متحده عربی یکی از تامین کننده های مالی عمده مرکز مطالعات بین المللی و راهبردی است. این کشور بیش از یک میلیون دلار به بازسازی ساختمان این مرکز در نزدیکی کاخ سفید کمک کرده است.
قطر، کشور کوچک اما ثروتمند خاور میانه نیز سال گذشته موافقت کرد 14.8 میلیون دلار طی چهار سال به بروکینگز کمک کند.
مرکز مطالعات بین المللی و راهبردی از حامیان عمده جنگ عراق بود - همانطور که شیخ نشین های خلیج فارس که به این مرکز کمک مالی کرده بودند، با این جنگ ها موافق بودند. مرکز مطالعات بین المللی و راهبردی همچنین هر زمان پای ایران به میان آمده است، از حامیان عمده جنگ با این کشور بوده است.
مؤسسه بروکینگز که از اندیشکده های قدیمی واشنگتن به شمار می رود، دریافت چنین کمک هایی را در ازای نگارش مقالاتی در حمایت از حامی مالی انکار می کند. اما مقالات و تحلیل های آن تصویری متفاوت را نشان می دهد. "بروکینگز" همچنین با مرکز سابان که خود یک منبع تبلیغات در حمایت از اسرائیل در آمریکا به شمار می رود همکاری می کند. این مرکز به "حییم سابان" اسرائیلی-آمریکایی تعلق دارد که ثروتش به سه میلیارد دلار بالغ می شود. مرکز سابان همچون یک حزب اسرائیلی در آمریکا فعالیت کرده است و تکمیل کننده غیر حزبی ایپک در مؤسسه خاور نزدیک واشنگتن بوده است. از این رو تعجبی ندارد که کنت پولاک کارشناس مرکز سابان حامی عمده جنگ عراق است.
مرکز سابان اهداف خود را از سه طریق دنبال می کند: کمک مالی به احزاب سیاسی، ایجاد پژوهشکده ها و کنترل خروجی رسانه ها. این مرکز پیش از این برای خرید لس آنجلس تایمز تلاش کرد و از جمله حامیان مالی عمده حزب دموکرات است و تردیدی نیست که در مبارزات انتخاباتی هیلاری کلینتون نیز سهم عمده خواهد داشت.
نیویورک تایمز گزارش می دهد شورای آتلانتیک از سال 2008 از دستکم 25 کشور کمک دریافت کرده است. این مرکز به عنوان گروه فشار غیر رسمی ناتو در واشنگتن عمل می کند.
مرکز مطالعات بین المللی و راهبردی فهرست بلندی از کشورهایی دارد که به این مرکز کمک مالی می کنند. از جمله این کشورها عربستان سعودی، امارات متحده عربی و انگلیس است. این کمک ها در خدمت نگارش تحلیل هایی قرار می گیرد که با هدف برهم زدن توافق صلح احتمالی با ایران منتشر می شوند.
ابعاد مسئله اقدام دولت های خارجی برای خرید اندیشکده های آمریکایی، بزرگتر از تصور ما است:
نیویورک تایمز می نویسد دامنه کمک مالی خارجی به اندیشکده های آمریکایی را نمی توان به سادگی تعیین کرد. اما از سال 2011، دستکم 64 دولت خارجی، شرکت های تحت کنترل دولت ها یا مسئولان دولتی، کمک های مالی را به بیست و هشت سازمان تحقیقاتی واقع در آمریکا اهدا کرده اند. این کمک ها شامل حداقل 92 میلیون دلار کمک خارجی است که در چهار سال گذشته به این اندیشکده ها پرداخت شده است. رقم کلی این کمک ها قطعا بسیار فراتر از این رقم است. این کمک ها با هدف واداشتن این اندیشکده ها به انتشارات مطالبی علیه دشمنان کشورهای کمک کننده، صورت می گیرند.
اعضای اروپای شرقی ناتو می خواهند سربازان آمریکایی در خاکشان مستقر باشند تا در برابر تهدید نادیدنی تهاجم روسیه به آنها کمک کنند. به این ترتیب طبیعی است که آنها نزد شورای آتلانتیک می روند تا به نفع خود در این مرکز اعمال فشار کنند. قطر می خواهد آمریکا به شورشیان سوری کمک کند، از این رو نزد صاحبنظران بروکینگز می رود تا مقالاتی در این خصوص بنگارند.
فساد -که نام دیگری نمی توان برای خرید اندیشکده های آمریکا به وسیله خارجی های متمول نهاد- بخشی از بهایی است که ما برای حفظ امپراتوری خود می پردازیم. این امر متوقف نخواهد شد تا زمانی که ما به ریشه های جمهوری خواهانه خود بازگردیم؛ ریشه هایی که "تلاش برای داشتن دوستی صادقانه با همه ملت ها" را ترویج می کند.
