به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران بر اساس تحقیقات صورت گرفته جنگل‌های زاگرس دارای سابقه 15هزار ساله هستند و در پنج هزار و 500سال پیش که شرایط در زاگرس حاکم بوده، حدود 60درصد گونه‌های درختی منطقه بلوط بوده است ولی امروزه حدود50درصد زاگرس تحت پوشش خال بلوط بوده در مابقی اراضی بیش از 90تا 85درصد آن بلوط بوده و تراکم سایر گونه‌های زاگرس نظیر پسته وحشی، زالزالک، کیکم، زبان گنجشک، داغداغان و...بسیار کم است.
 
رضا احمد زاده کارشناس محیط زیست با اشاره به نبود تنوع سنی درختان بلوط به عنوان یک معضل اساسی گفت: درختان زاگرس پیر و کهنسال هستند و هر چند که با جوش‌ها و جست‌ها جوان به نظرمی‌رسندولی چون از همان ریشه پیر و کهنسال تغذیه می‌شوند، همان خواص درخت پیر را دارند.

وی افزود: فقط در 7درصد از رویشگاه‌های زاگرس، پایه درختان اولیه حفظ شده‌اند و در سایر مناطق، تنه اولیه قطع و درختان به صورت شاخه زاد، تجدید حیات کرده‌اند.

وی ادامه داد:‌قطع درختان در طی قرون متمادی بارها اتفاق افتاده است که طبیعی است جست(پاجوش)درخت نسبتبه تنه اصلی، ضعیف‌تر و حساس‌تر است. علاوه بر قطع درختان برای تأمین سوخت و تولید ذغال، چرای بی رویه و کشت زیر اشکوب نیز مانع استقرار درختان به شکل طبیعی با دانه زاد بوده است.

احمد زاده با اشاره به عوامل مسبب تضعیف و  حساس شدن درختان بلوط و هجوم آفات و بیماری‌ها به آن‌ها گفت: ضعف فیزیولوژیکی درختان بلوط به دلیل کاهش حاصل خیزی اراضی و تخریب سرزمین،سن زیاد، عدم زادآوری طبیعی، چرای بی رویه در زیر اشکوب جنگل، زراعت زیر اشکوب، افزایش جمعیت و  توسعه کشاورزی، بهره برداری بی رویه از منابع آب سطحی و زیر زمینی، تغییر اقلیم، افزایش شدت و مدت زیرگرد‌ها، قطع درختان  و شاخه‌های آن‌ها برای تأمین سوخت یا تولید ذغال از عوامل اولیه خشکیدگی درختان بلوط در استان‌های کرمانشاه، ایلام و لرستان است.

وی خاطرنشان کرد:از عوامل ثانویه می‌توان به شیوع امراض(بیماری‌ قارچی ذغالی) و آفات مختلف، سم پاشی مزارع و حذف شدن کنترل کننده‌های طبیعی، تخریب ناشی از فعالیت‌های عمرانی و کاهش سطح مؤثر کانون های همزیستی اکوسیستم جنگل، استفاده بیش  از حد توان اکولوژیکی در زمینه تفریحی و گردشگری، آتش سوزی‌های ایجاد شده طی سال های قبل، عدم تناسب تاج درختان کهنسال با توجه به خشکسالی و کمبود منابع آبی و افت سطح آب‌های زیر زمینی، تغییر درنظام‌های بهره برداری به صورت مقطعی و یا منطقه‌ای ونداشتن سیستم پایش وارزیابی مناسب و همچنین سیستم هشدار برای ارزیابی سلامت و وضعیت جنگل، اشاره کرد./گزارش از هراتیان

انتهای پیام/