به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران، اختروش‌ها (Quasars) بعنوان درخشان‌ترین اجرام کائنات، یک تنوع مرموز ظاهری از خود به نمایش می‌ دهند که طی بیش از دو دهه اختر‌شناسان را با چالش مواجه ساخته بودند که اکنون دانشمندان دریافته‌اند که با در نظر گرفتن دو ویژگی می‌توان پاسخگوی این ابهامات بود.


تصاویر هنری اختروش‌ها در کیهان
 
اختروش‌ها سیاهچاله‌های ابرپرجرمی هستند که جرم آن‌ها میلیارد‌ها برابر جرم خورشید بوده و در قلب کهکشان‌های دوردست قرار دارند؛ این اجرام درخشان مقادیر فوق‌العاده‌ای از نور را منتشر می‌کنند. مطالعات گذشته بر این اجرام نشان داد که خواص فیزیکی آن‌ها شکلی منظم و معین دارد- مثلاً اندازه و جرم یک اختروش بهم وابسته است. اما برخلاف این خواص، اختروش‌ها در نورهای مرئی و فرابنفش ظاهری بشدت متغیر را بروز می‌دهند.
 
محققان رصدخانه‌های کارنگی، بزرگ‌ترین نمونه رصد اختروش‌ها شامل داده‌های بیش از ۲۰ هزار اختروش رصد شده را مورد بررسی قرار دادند، در تحقیقات اخیر خود دریافته‌اند، معمای اختروش‌ها از طریق بررسی دو ویژگی ساده شامل نحوه سرعت تزریق ماده به اختروش‌ها و جهتی که اختروش دیده می‌شود، قابل حل هستند.

محققان اولین عامل نسبت ادینگتونی (Eddington ratio) یعنی مقایسه روشنایی و جرم اختروش است که سرعت تزریق ماده به اختروش‌ها را نشان می‌دهد. دومین عامل، جهت مشاهده یک اختروش توسط ستاره‌شناس می‌باشد، که بر میزان ابر گازی مشاهده شده در نزدیکی آن تأثیرگذار است؛ همین ابرهای پرسرعت هستند که با تولید گستره وسیعی از طول موجهای نوری ظاهر یک اختروش را در نزدیک سیاهچاله تحت تأثیر قرار می‌دهند.
 
 «یو شین» اختر‌شناس رصدخانه‌های کارنگی و نویسنده ارشد این تحقیقات گفت: موفق به حل اسرار ۲۰ ساله اختروش‌ها شدیم که این نتایج، مسیر جدیدی برای درک بهتر چگونگی انباشت ماده در سیاهچاله‌های پر جرم و اثر متقابل با محیط خود ارائه می‌نماید. همچنین یافته‌های این پژوهش در بهبود محاسبات جرم سیاهچاله‌ها در آینده و در نتیجه درک بهتر رشد کیهانی ابر سیاهچاله‌ها و جایگاه آن‌ها در شکل گیری کهکشان‌ها سودمند است.



انتهای پیام/