روایت عضو جدا شده منافقین از پرونده 17 ژوئن این گروهک
نگرانی اروپایی‌ها بالاخص فرانسه از حضور اعضای خطرناک گروهک تروریستی منافقین در کشورهایشان همواره مشهود بوده است و نمود عینی آن را می‌توان در نحوه پذیرش اعضای سازمان نفاق در کشورهایشان بعنوان پناهنده ملاحظه نمود.
به گزارش خبرنگار وبگردی باشگاه خبرنگاران،نگرانی اروپایی‌ها بالاخص فرانسه از حضور اعضای خطرناک گروهک تروریستی
منافقین در کشورهایشان همواره مشهود بوده است و نمود عینی آن را می‌توان
در نحوه پذیرش اعضای سازمان نفاق در کشورهایشان بعنوان پناهنده ملاحظه
نمود. در روزهای اخیر گروهک تروریستی منافقین پس از یازده سال هزینه کلان و مزدوری برای غرب پرونده مربوط به مریم رجوی را بعنوان یک تروریست مختومه اعلام کرد.
جدای از اینکه این رویه چندین ساله مواجهه دوگانه با منافقین به عنوان مزدوران غرب نشان از عمق حقارت این گروهک در حاضر شدن در برزخ حقوق کشورهایی همچون فرانسه دارد، جداشده‌های منافقین نیز نظرات جالبی را در نحوه برخورد سازمان با این مسئله دارند که قابل توجه است.
متن پیش رو توسط یکی از اعضای جدا شده سازمان نگاشته شده است که زمانی در شورای جعلی گروهک به سر می برده است:
این روزها مریم رجوی ترفند دیگری برای ادعای پیروزی و خفه کردن نیروهای کمپ لیبرتی پیدا کرده و آن هم موضوع مضحک مختومه شدن پرونده ۱۷ ژوئن است.
در شرایط سیاسی فعلی تبرئه پرونده فرقه تروریستی رجوی موضوع تعجب‌آوری نبوده و نیست.
بخاطر دارم که سال ۱۳۸۶ در جلسه‌ای در کمپ اشرف شخص رجوی از ستاد مالی سازمان خواست که تعهد بدهند برای هزینه یک وکیل پیگیری خروج نام سازمان از لیست تروریستی اروپا ۵۰۰۰۰۰ هزار دلار ظرف یک ماه تهیه کنند و این تنها یک قلم از هزینه‌های وکلا و قاضیان پرونده بود و گفته شد که سایر مخارج نیز تقسیم شده و بخش‌هایی از آن هم به عهده تیم‌های مالی خارجه گذاشته می شود.
با صرف میلیون ها دلار پول های حاصل از تجارت سیاه نفت عراق برای پرونده‌های این چنینی و دریوزگی‌های ده ساله اخیر برای کسب حمایت، افتخار و شادی ندارد.
درخواست کمک از جناح جنگ‌طلب آمریکا و آتش‌بیاری معرکه برای حمله به ایران جای بسیار شرم و تاسف دارد.
حال سوال اساسی این است سازمان مجاهدین! از لیست تروریستی خارج شده و پرونده ۱۷ژوئن هم، با یا انواع زد و بندها و صرف میلیونها دلار… مختومه شد و تبرئه گردید. به قول خودتان حمایت آمریکا را هم دارید پس دلیل مخفی شدن این رهبری پاکباز چیست،چرا از مخفیگاه خارج نمی شود؟ مانع چیست؟
همه اعضای کمپ و جدا شدگان در سال های اخر به یاد دارند که در رابطه با مخفی شدن رجوی گفته می شد که سد راه ، لیست تروریستی و موضوعات امنیتی فرانسه … می باشد و به همین بهانه ده سال تمام انواع مشقات و مضیقه ها و هر گونه شرایط سخت و بیگاری بر ما روا می داشتند و بارها بر ما چوب نمک ناشناسی و اهمال در کار و مسئولیت و عدم تلاش زده می شد که سد راه خروج از لیست و در ادامه ظهور رهبری شده ایم… و بایستی تلاش کنیم تا درب بازکنیم!
پس چرا جناب رجوی تشریف نمی آورند؟
آیا جز این است که او نمی تواند پاسخگوی اعمال خیانتکارانه خود قبل از هر چیز ظلم و ستمی که بر اعضای خویش وارد آورده باشد.
هر عملی در جهان بی پاسخ نیست و بقول خودتان بنا بر اصل دیالکتیکی عمل و عکس العمل و تأثیر متقابل! او نخواهد توانست از مخفیگاه خود خارج شود.
در حالیکه صدها نیروی درد کشیده که با هزاران مشقت بخصوص در طی سالیان اخیر توانستند از تشکیلات بگریزند و صحنه های دردناک درون تشکیلات را شرح دادند رجوی چگونه می تواند پاسخگوی اعمال خود باشد؟
چگونه می تواند در مقابل انظار عمومی بایستد و همه این موارد را انکار نموده و حاشا کند.
با اینکه مریم رجوی سالها است خود را به کری زده و حتی یک سوال جداشدگان را پاسخ نمی دهد. آیا رجوی هم می تواند به این راحتی از زیر بار آنچه سالیان بر سر اعضای خویش آورده شانه خالی کند؟
آیا رجوی می تواند براحتی از پاسخگویی اعمالش شانه خالی کند و راه گذشته را پیش بگیرد؟”
-جدا شدگان از مجاهدین، در طی این سالها به افشای انبوهی از مسائل ضد حقوق بشری از پستو و فرقه دربسته پرداخته اند. مکانی که اجازه هیچ گونه بازرسی ندارد، درب های آن بسته است و افراد آن حدود سی سال است که اجازه تماس با دنیای خارج را ندارند،نقض حقوق زنان ،نقض حقوق خانواده و نقض حقوق اولیه انسانی در فرقه موج می زند…
آیا رجوی می تواند همچنان گزافه‌گویی کند و چشم در چشم دنیا باز هم بگوید ما ارتشی آزاد! داریم و امسال سرنگون می‌کنم. و سال دیگر سرنگون می کنیم و…
و آیا با انبوه این همه شاهدین زنده و دلایل مستند چون مریم قجر لیچار ببافد و از حقوق زن و آزادی و… سخن بگوید و به همین دلیل این رهبری وجهه قانونی و مشروعیت خود را نیز از دست داده و نخواهد توانست دربرابر انظار عیان شود.
جدای از اینکه این رویه چندین ساله مواجهه دوگانه با منافقین به عنوان مزدوران غرب نشان از عمق حقارت این گروهک در حاضر شدن در برزخ حقوق کشورهایی همچون فرانسه دارد، جداشده‌های منافقین نیز نظرات جالبی را در نحوه برخورد سازمان با این مسئله دارند که قابل توجه است.
متن پیش رو توسط یکی از اعضای جدا شده سازمان نگاشته شده است که زمانی در شورای جعلی گروهک به سر می برده است:
این روزها مریم رجوی ترفند دیگری برای ادعای پیروزی و خفه کردن نیروهای کمپ لیبرتی پیدا کرده و آن هم موضوع مضحک مختومه شدن پرونده ۱۷ ژوئن است.
در شرایط سیاسی فعلی تبرئه پرونده فرقه تروریستی رجوی موضوع تعجب‌آوری نبوده و نیست.
بخاطر دارم که سال ۱۳۸۶ در جلسه‌ای در کمپ اشرف شخص رجوی از ستاد مالی سازمان خواست که تعهد بدهند برای هزینه یک وکیل پیگیری خروج نام سازمان از لیست تروریستی اروپا ۵۰۰۰۰۰ هزار دلار ظرف یک ماه تهیه کنند و این تنها یک قلم از هزینه‌های وکلا و قاضیان پرونده بود و گفته شد که سایر مخارج نیز تقسیم شده و بخش‌هایی از آن هم به عهده تیم‌های مالی خارجه گذاشته می شود.
با صرف میلیون ها دلار پول های حاصل از تجارت سیاه نفت عراق برای پرونده‌های این چنینی و دریوزگی‌های ده ساله اخیر برای کسب حمایت، افتخار و شادی ندارد.
درخواست کمک از جناح جنگ‌طلب آمریکا و آتش‌بیاری معرکه برای حمله به ایران جای بسیار شرم و تاسف دارد.
حال سوال اساسی این است سازمان مجاهدین! از لیست تروریستی خارج شده و پرونده ۱۷ژوئن هم، با یا انواع زد و بندها و صرف میلیونها دلار… مختومه شد و تبرئه گردید. به قول خودتان حمایت آمریکا را هم دارید پس دلیل مخفی شدن این رهبری پاکباز چیست،چرا از مخفیگاه خارج نمی شود؟ مانع چیست؟
همه اعضای کمپ و جدا شدگان در سال های اخر به یاد دارند که در رابطه با مخفی شدن رجوی گفته می شد که سد راه ، لیست تروریستی و موضوعات امنیتی فرانسه … می باشد و به همین بهانه ده سال تمام انواع مشقات و مضیقه ها و هر گونه شرایط سخت و بیگاری بر ما روا می داشتند و بارها بر ما چوب نمک ناشناسی و اهمال در کار و مسئولیت و عدم تلاش زده می شد که سد راه خروج از لیست و در ادامه ظهور رهبری شده ایم… و بایستی تلاش کنیم تا درب بازکنیم!
حال باید گفت ای سرکردگان درب باز شده! شما هم مورد حمایت و الطاف غربیان قرار گرفته اید…
پس چرا جناب رجوی تشریف نمی آورند؟
آیا جز این است که او نمی تواند پاسخگوی اعمال خیانتکارانه خود قبل از هر چیز ظلم و ستمی که بر اعضای خویش وارد آورده باشد.
هر عملی در جهان بی پاسخ نیست و بقول خودتان بنا بر اصل دیالکتیکی عمل و عکس العمل و تأثیر متقابل! او نخواهد توانست از مخفیگاه خود خارج شود.
در حالیکه صدها نیروی درد کشیده که با هزاران مشقت بخصوص در طی سالیان اخیر توانستند از تشکیلات بگریزند و صحنه های دردناک درون تشکیلات را شرح دادند رجوی چگونه می تواند پاسخگوی اعمال خود باشد؟
چگونه می تواند در مقابل انظار عمومی بایستد و همه این موارد را انکار نموده و حاشا کند.
با اینکه مریم رجوی سالها است خود را به کری زده و حتی یک سوال جداشدگان را پاسخ نمی دهد. آیا رجوی هم می تواند به این راحتی از زیر بار آنچه سالیان بر سر اعضای خویش آورده شانه خالی کند؟
آیا رجوی می تواند براحتی از پاسخگویی اعمالش شانه خالی کند و راه گذشته را پیش بگیرد؟”
-جدا شدگان از مجاهدین، در طی این سالها به افشای انبوهی از مسائل ضد حقوق بشری از پستو و فرقه دربسته پرداخته اند. مکانی که اجازه هیچ گونه بازرسی ندارد، درب های آن بسته است و افراد آن حدود سی سال است که اجازه تماس با دنیای خارج را ندارند،نقض حقوق زنان ،نقض حقوق خانواده و نقض حقوق اولیه انسانی در فرقه موج می زند…
آیا رجوی می تواند همچنان گزافه‌گویی کند و چشم در چشم دنیا باز هم بگوید ما ارتشی آزاد! داریم و امسال سرنگون می‌کنم. و سال دیگر سرنگون می کنیم و…
و آیا با انبوه این همه شاهدین زنده و دلایل مستند چون مریم قجر لیچار ببافد و از حقوق زن و آزادی و… سخن بگوید و به همین دلیل این رهبری وجهه قانونی و مشروعیت خود را نیز از دست داده و نخواهد توانست دربرابر انظار عیان شود.
