به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران، از گرندپری سنگاپور، تیم‌ها نمی توانند در گفتگوهای رادیویی خود با راننده اطلاعاتی به او بدهند که باعث افزایش عملکرد او در رقابت شود.

برنی اکلستون که این روزها همکاری جدیدی  در قالب یه قرارداد اسپانسری تازه را جشن می گیرد گفت موافق چنین تصمیمی است و این احتمال هم وجود دارد که در آینده، محدودیت هایی هم برای اطلاعات تله متری در نظر گرفته شود.

اکلستون گفت: یکی از افرادی که باعث شد چنین تصمیمی در فرمول یک گرفته شود، من بودم. هیچ کدام از رانندگان از گفت و گو های رادیویی خوششان نمی آید و همه آنها از این تصمیم بسیار خوشحال اند.

آنها هستند که اتومبیل را می رانند، از همین رو باید بدانند که چه چیزی درست است و چه چیزی غلط. به کسی احتیاج ندارند که به آنها بگوید باید چه کاری انجام بدهند.

وی افزود:قانونی داریم که این اجازه را به رانندگان نمی دهد که با اتکا به نیروی کمکی اتومبیل را برانند. به همین دلیل احتمال دارد در آینده برای اطلاعات تله متری هم محدودیت هایی در نظر گرفته شود.

حتی اگر از گفت و گو های رادیویی هم به کلی خلاص شویم، باز هم در اتومبیل بسیاری از امکان وجود دارد که به راننده در طول حضور در مسابقه کمک می کنند.
 
هر اتومبیل در مسابقات فرمول یک، چیزی در حدود ۱۵۰ تا ۳۰۰ سنسور دارد. این عدد به این دلیل متغییر است چون تیم ها بسته به پیست هایی که قرار است در آن به رقابت بپردازند، سنسورهای متفاوتی بر روی اتومبیل قرار می دهند. البته به این موضوع هم باید اشاره داشت که تیم ها برخی از سنسورها را فقط در تمرینات استفاده می کنند و از آنجایی که به آنها در رقابت اصلی احتیاجی ندارند، آنها را از روی اتومبیل بر می دارند.
 
اطلاعات بین اتومبیل و Pitt Wall (محلی که مسئولین ارشد تیم در آن حضور دارند.) بین ۱٫۰۰۰ تا ۲٫۰۰۰ کانال تله متری که بر روی فرکانس ۱٫۵  قرار دارد، رد و بدل می شود. البته مسئولین تیم ها قبلاً از مقامات محلی یا کشوری، مجوز استفاده از این کانال ها را که به صورت پنهانی یا رمزی هستند، گرفته اند. معمولاً تأخیر در ارسال اطلاعات از سوی اتومبیل به محل پیت وجود دارد، اما به طور میانگین، سرعت انتقال اطلاعات بین پیت و اتومبیل (یا بلعکس) چیزی در حدود ۲ متر بر ثانیه است. برای هر مسابقه هم در حدود ۱٫۵ بیلیون نمونه اطلاعات در تیم جمع آوری می شود.

 البته این مقدار اطلاعات تنها برای روز مسابقه است. اگر روزهای تمرین و زمان گیری را هم در نظر بگیریم، تیم ها در طول آخر هفته حدوداً ۵ بیلیون نمونه اطلاعاتی از اتومبیل دریافت می کنند که این مقدار تقریباً بین ۵ تا ۶ گیگابایت (برای هر اتومبیل) حجم دارد.

حدوداً به ازای هر سنسور، یک مهندس برای کنترل وضعیت آن بخش در اتاق تله متری وجود دارد. جمع آوری و کنترل این اطلاعات از بخش های مختلف اتومبیل (مانند موتور، ترمزها، گیربکس، سیستم تعلیق، سوخت، نیروی وارده بر اتومبیل و…) باعث می شود تیم همیشه اطلاعاتی آنلاین از اتومبیل در اختیار داشته باشد تا بر حسب صلاحدید، تغییرات لازم را برای عملکرد بهتر خودرو اعمال نمایند.

انتهای پیام/