محققان اساس تحقیقاتشان را روی 7000 بزرگسال شاغل قرار دادند که به «مطالعه پانل اجتماعی اقتصادی آلمان» در سال‌های 2009 تا 2011 پاسخ داده بودند و در این پرسشنامه سوالاتی درباره آسم مطرح شده بود.

این مطالعه، همه‌پرسی سالانه‌ بازنمودی جمعیت آلمان است و دوران رکود اقتصادی شدید در اروپا را پوشش داده بود که در سال 2008 آغاز شد. در سال 2009، از تمامی پاسخ‌دهندگان این سوال پرسیده شد که چه میزان احتمال می‌دهند طی دو سال بعد شغلشان را از دست بدهند.

پاسخ‌های آن‌ها از در افزایش‌های 10 درصد و از صفر تا صد درصد درجه‌بندی و همچنین به تهدید بالا، پایین یا صفر تقسیم شدند. بین سال‌های 2009 و 2011، 105 مورد جدید آسم در میان گروه تحت مطالعه مشاهده شد که نیمی از آن‌ها زن بودند.

افرادی که احساس می‌کردند احتمال از دست‌دادن شغلشان طی دو سال بعد بالا بود، در مقایسه با افرادی که میزان خطر از دست‌دادن کارشان را پایین (2787 نفر) یا صفر (2593 نفر) می‌دانستند، اندکی جوان‌تر بودند، دارای سطح تحصیلات پایین‌تر و درآمد ماهیانه کمتری بودند و بیشتر احتمال داشت مجرد باشند.

همچنین افرادی که احساس نمی‌کردند امنیت شغلی دارند، کمتر احتمال داشت قراردادهای دائم داشته باشند و احتمال ابتلای آن‌ها به افسردگی نیز بیشتر بود.

در این تحقیق، پس از در نظرگرفتن مولفه‌های اجتماعی‌-جمعیتی، افسردگی و سبک‌ زندگی مشخص شد خطر آسم در حالت ناامنی شغلی فزاینده، بالاتر بود و برای هر 25 درصد افزایش تهدید درک‌شده از دست‌دادن شغل، خطر آسم تا 24 درصد افزایش یافت.

در میان افرادی که معتقد بودند احتمال از دست‌دادن شغلشان بیشتر بود، در مقایسه با افرادی که خطری احساس نمی‌کردند یا از دست‌دادن شغلشان را بعید می‌دانستند، امکان ابتلا به آسم 60 درصد بود.

هیچ نتیجه‌گیری قطعی نمی‌توان از علت و معلول این موضوع استنباط کرد اما محققان بر این باورند نتایج‌شان با مطالعات اجتماعی‌-جمعیتی همخوانی دارد. این مطالعات نشان داده‌اند استرس فیزیولوژیکی به ویژه استرس مرتبط با کار می‌تواند مولفه خطری برای ابتلا به آسم باشد.

علاوه بر این، یافته‌های جدید می‌توانند توضیحی احتمالی برای شیوع افزایش‌یافته علائم بیماری‌های تنفسی در طول بحران اقتصادی اخیر در بریتانیا باشند.

جزئیات این پژوهش در BMJ-British Medical Journal منتشر شد.