به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، محیط زیست، توسعه پایدار، زندگی بهتر اجتماعی؛ از زمانی که بسیاری از دوستداران محیط زیست و طبیعت این جملات را به عنوان هشدار و فرصت به کارخانه داران اروپایی می‌گفتند، سال‌ها گذشته و اکنون، بعد از سال‌ها گذر از انقلاب صنعتی و نیشخند‌های اقتصادی به همان هشدار‌ها، جای خالی طبیعت واقعی و بکر و تنوع زیستی که می‌توانست بسیار زیباتر جلوه کند، در همه جای جهان خالی است.

 امروز عده‌ای متنبه شده‌اند و هر روز به مفاد کنوانسیون‌ها می‌افزایند، عده‌ای تنها می‌خواهند از زیر بار جریمه‌های سنگین زیست محیطی رهایی یابند و کسب و کار را در کشور‌های در حال توسعه رونق می‌دهند که فاقد این جریمه‌ها است و عده‌ای هم با خیال راحت، به علت نمادین بودن قوانین زیست محیطی در کشورهای در حال توسعه، بی‌هیچ دغدغه خاطری بعد از درس عبرت گرفتن کشورهای توسعه یافته، باز هم درهایشان روی یک لنگه می‌چرخد و طبیعت را به شکل بانکی با وام‌های بلاعوض می‌بینند.

اینکه رده‌‌بندی محیط زیستی کشور ما، ایران، در کدام قسمت جدول نه چندان بلند محیط زیست جهان واقع شده مهم نیست، مهم این است که در هر کجای آن باشد، بخش مهمی از مسئولیت آن به گردن مردم این سرزمین، به عنوان استفاده‌کنندگان از طبیعت است. از جمله نارسایی‌های موجود در محیط زیست کشور می‌توان به نابودی جنگل‌های زاگرسی و هیرکانی، از دست رفتن تنوع زیستی کشور به شیوه‌های مختلف، از جمله شکار، نابودی مراتع و انواع آلودگی‌های موجود در آن اشاره کرد.

زباله یکی از اجزای آلاینده در محیط زیست است و طبق تعریف، به دور ریختنی‌هایی که دیگر مورد استفاده انسان نیستند گفته می‌شود، با توجه به جمعیت رو به فزونی کشور و همین‌طور ارتباط مستقیم بین میزان حجم زباله‌ها و تعداد افراد جامعه، می‌توان گفت اگر به روال همیشگی در برابر ایجاد زباله‌ها ادامه دهیم، ایران بزودی تبدیل به سطل زباله‌ای بزرگ از زباله‌های فقط خانگی خواهد شد و این زنگ خطری است برای نابودی ذخیره‌گاه‌ها و هشداری برای دادرسی به وضعیت زباله‌زایی کشور.

اگر نگاهی آماری به وضعیت پسماندهای کشور بیندازیم، با وجود ارقامی از جمله 50 میلیون کیلوگرم در روز و 16 میلیون تن در سال تولید پسماند و با وجود این دانش که خروجی شیرابه از هر تن پسماند چیزی در حدود 500 لیتر است و همین طور آگاهی از تأثیرات مخرب مایع خروجی از زباله‌ها بر خاک و آب و هوای کشور که بشدت تخریب‌کننده است، می‌توان این مسأله را بیان داشت که یکی از بزرگترین تخریب‌های زیست محیطی به‌واسطه مصرف‌گرایی بیش از حد شهروندان، بدون توجه درخوری در حال شکل‌گیری است.

امروز کمتر کسی که از معایب زباله بی‌خبر است و بسیار کمتر کسانی هستند که به فکر رفع و رجوع این فرصتِ تهدید‌آمیز باشند، تأثیراتی که زباله و پسماند می‌تواند بر محیط زیست بگذارد، شامل آلودگی سه عنصر اصلی سازنده بشریت می‌شود، عناصری که کشاورزی و صنعت و بقای اقتصادی و اجتماعی و سیاسی روی آنها پایه‌گذاری شده و نبود هر کدام از این اجزا برابر با فروپاشی هر کدام یا همه از این نظام‌ها خواهد بود، حال اینکه چرا و به چه دلیلی تاکنون کمترین تمرکزی برای این وادی در نظر گرفته شده است، جای سؤال و تعجب فراوان دارد.

درطرح ملی موسوم به  <50 گرم>، تصمیم داریم تا به شیوه‌های به روز دنیا، با استفاده از تمام امکانات رسانه‌ای موجود و ناموجودمان، برای پایان دادن به شیوه مصرف‌گرایی امروز تلاش کنیم. تیم 50 گرم، متشکل از دوستداران و فعالان محیط زیست، متخصصان گرافیست و فیلم و... در تلاش است تا با تهیه فیلم‌های متعدد با کیفیت بسیار خوب، کلیپ‌های کوتاه حاوی پیام تغییر، ساخت اینفوگراف‌ها یا آموزش‌های تصویری، ساخت وب‌سایت کاملاً آموزشی 50 گرم و حضور فعال در شبکه‌های اجتماعی مجازی و رسانه‌های دیداری و نوشتاری و شنیداری پیام و درخواست تغییر به نفع طبیعت را به گوش عموم جامعه برساند.

ما در 50 گرم به گوش عموم جامعه خواهیم رساند که حرکت کوچک هر کدام از ما، چه تغییرات شگرفی در محیط زیست و جامعه خواهد نهاد و چگونه تنها کاهش 50 گرم از تولید زباله‌های هر فرد می‌تواند یک میلیون تن زباله در مجموع ملی کم کند و نشان خواهیم داد که چگونه گام کوچک هر فرد تأثیر بزرگ اجتماعی خواهد نهاد./ایران