غار « شیطانی» اواسط قرن گذشته توسط زمین شناسان مسکو کشف شد. عمق آن 49 متر و درازای آن بیش از 800 متر است. اما نباید زیاده از حد به عمق این غار نزدیک شد. حتی شجاع ترین آدم ها که هیچ چیز را باور نمی کنند در این غار دچار ترس و وحشت غیر قابل توضیحی می شوند. به گفته ساکنان بومی، ارواح غار دوست ندارند آدمها را در مقبره سنگی خود ببینند.

بر طبق افسانه قدیمی، در دوران باستان در نزدیکی این کوه رود « طلا» جریان داشت که ارواح مردگان از طریق آبهای آن به سوی پادشاهی سایه ها شناور بودند. در غار کاشکولاک، جادو گر بزرگ، شامان، به استقبال آنها می رفت و دروازه دنیای دیگر را به روی آنها می گشود. اگر آدم زنده ای وارد غار می شد، شامان – جادوگر او را دیوانه می کرد و گاهی جانش را می گرفت.

این باورها با « افسانه های شهری» معاصر تکمیل می شوند. می گویند در سال 1960 میلادی گروهی از 20 دانشجو به غار کاشکولاک رفتند. فقط دو دختر که تا حد مرگ ترسیده بودند از آنجا برگشتند. بعدا یکی از آنها در کلینیک روانی جان سپرد و از سرنوشت دومی خبری در دست نیست. در سال 1996 میلادی 5 توریست در این غار ناپدید شدند. تنها کسی که نجات یافت از هیولاهای پشمالو و دری آتشین در دیوار سنگی تعریف کرد. این جوان را در بیمارستان بستری کردند که دو هفته بعد بر اثر بیماری ناشناسی درگذشت.

شکاکان می گویند، این حرفها پوچ و بی اساسند. فقط داستانهای «وحشتناک» از آن نوعی است که توریست ها شبها دور هیمه آتش برای یکدیگر تعرف می کنند. اما دانشمندان نیز چیزهای عجیبی در غار دیدند. یکی از محققان در سال 1985 میلادی وارد این غار شد. ابتدا هیچ چیز عجیبی رخ نداد. پژوهشگر مأیوس داشت از غار خارج می شد که ناگهان نگاه سمج کسی را بر خود حس کرد. وقتی برگشت، پیرمردی با ریش بلند سفید را دید که چشمانش دو گلوله آتش بودند. روح، انسان را بسوی خود خواند. دانشمند گویی هیپنوتیز شده باشد بدنبال او رفت اما ناگهان دعای دوران کودکی را به یاد آورد. هیکل پیرمرد بتدریج آب و بزودی در تاریکی محو شد.

سالهاست که دانشمندان سعی می کنند توضیح علمی برای این پدیده غیر نرمال پیدا کنند. با کمک دستگاه های ما فوق حساس، توانستند ناهنجاری های عجیبی را در داخل غار به ثبت برسانند. وقتی غار خالی است هیچ اتفاقی نمی افتد، اما به محض ورود انسان طوفان مغناطیسی شروع می شود. بعلاوه دستگاه ها، سیگنال ضعیفی را دریافت کردند که منبع آن در اعماق زمین است.

عقاید دانشمندان در باره ایمپولس های غیرعادی که با فرکانس های مشخصی ظاهر می شوند با هم فرق دارد. تعدادی معتقدند که این سیگنال ها مصنوعی هستند. « شکارچیان بشقاب پرنده» نیز گزینه خاص خود را ارائه می دهند: آنها مسافران فضایی را مقصر تمام این چیزهای غیر عادی می دانند. گویا در اعماق غار « شیطان سیاه» نوعی دستگاه پنهان شده است که صد ها هزار سال پیش توسط مسافران فضایی پیشرفته کار گذاشته شده است. این دستگاه سیگنال ها را به نقاط دور کیهان می فرستد. شاید این « فانوس» ی است که به کاپیتان های سفینه های فضایی کمک می کند هنگام پرواز به زمین، راه را گم نکنند؟

متأسفانه یا خوشبختانه، « توریست های فضایی» هنوز از غار کاشکولاک دیدن نکرده اند. اما گردشگران زمینی زیاد هستند - پژوهشگران، غارنوردان و دوستداران ماجرا جویی. بت پرستان نیز به آنجا می روند و در پایه کوه کاشکولاک مراسم عجیب و غریبی برگزار می کنند. شامان های معاصر خاکاسی از رفتار بیگانگان ابراز ناراحت می کنند و نگران آنند که ارواح خشمگین غار جان کسانی را بگیرند که آرامش آنها را برهم می زنند. در این خصوص فقط باید به عاقل بودن مهمانان غار « شیطان سیاه» امیدوار بود.