محسن محمد سیفی دارنده 2 مدال طلای بازی های آسیایی گوانگجو و اینچئون در گفتگو با
خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران اظهار داشت: برای بالابردن رنکینگ کشورمان در بازی های آسیایی نیاز به کسب بیشتر مدال طلا داریم و همانطور که در بازی های آسیایی اینچئون شاهد بودید اکثر مدال های خوشرنگ در بخش انفردای بود و در این قبیل رشته ها بخصوص آنهایی که در اوزان مختلف برگزار می شود می توان چندین طلا کسب کرد اما این مهم تنها با توجه بیشتر مسئولین به این رشته ها و حمایت از ورزشکاران انجام می شود.
وی ادامه داد: من با 25 سال سن تاکنون علاوه بر کسب دومدال طلای بازی های آسیایی ،دو مدال طلای قهرمانی جهانی ، یک مدال طلای بازی های کشورهای اسلامی ،یک مدال طلای ورلدگیمز کلمبیا و یک مدال طلای قهرمانی آسیایی در کارنامه حرفه ای خود دارم و این نشان دهنده این است که به جز پرداختن به ورزش و تمام وقت در خدمت ورزش کشورم بودن هیچ شغل دیگری ندارم من برای کسب تک تک این مدال ها زحمت بسیار کشیدم و شبانه روز وقت گذاشتم و با جدیت و پشتکار تمرین کردم و در واقع حرفه من ورزش است و این نداشتن شغل و حرفه ای به جز ورزش نگران کننده است زیرا خودم میدانم که قهرمانی یک عمر مشخصی دارد و قرار نیست تا ابد در اوج بمانم.
سیفی در پاسخ به اینکه ماهیانه چه میزان درآمد دارد گفت: طبق قانون دارندگان مدال های بازی های آسیایی و المپیک از صندوق قهرمانان و پیشکسوتان ماهیانه 550 هزار تومان دریافت میکنند و این شامل مدال آوران قهرمانی جهان و آسیا نمی شود همچنین در زمان اردوهای مسابقات قهرمانی جهان و یا آسیا از سوی فدراسیون ووشو ماهی 600 هزار تومان دریافت میکنم که البته این مبلغ در زمان اردوهای بازی های آسیایی 750 هزار تومان هست و فقط در زمان برگزاری اردوها این مبالغ از سوی فدراسیون دریافت می شود و در طول سال اگر در اردو نباشیم حقوقی نیز نداریم اما جا دارد از مسئولین فدراسیون ووشو تشکر ویژه ای کنم که خوشبختانه این مبلغ که شاید ناچیز و اندک باشد اما همیشه به موقع پرداخت شده.
وی افزود فکرکردن به آینده مرا نگران می کند چون با شرایط فعلی نمی توانم به هیچ کار دیگری به جز تمرین کردن وماندن در اردو برای رقابت های مختلف بپردازم و فقط در کنار تمریناتم به درس و دانشگاه می رسم و در واقع برای آینده و زمانیکه عمر قهرمانی ام به پایان رسیده هیچ شغل و منبع درآمدی نخواهم داشت و خود من بر این موضوع واقفم که سیفی و خیلی از قهرمانان دیگر را فقط در یک برهه زمانی خاص مردم می شناسند و بالاخره عمر قهرمانی روزی به پایان می رسد و یک مدال آور ملی بدون هیچ پشتوانه مالی فراموش میشه و تنها با کمک و حمایت مسئولین است که می توان با امید به آینده و بدون هیچ دغده ای و با انگیزه قوی تر به میدان برویم.
انتهای پیام/