هر شب با قرآن/ عامل عشق به خدا چیست؟
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی گزیده، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
و (به یاد آورید) زمانی که موسی به قوم خود گفت: ای قوم من! نعمت خدا را بر خود یاد آورید، هنگامی که در میان شما پیامبرانی قرار داد و شما را پادشاهان قرار داد (که صاحب اختیار مال و جان و ناموس و حکومت شدید) و به شما چیزهایی داد که به هیچ یک از جهانیان نداده بود.
یاد نعمت‌ها، عامل عشق به خدا، شکر نعمت‌های او و تعبّد و تسلیم در برابر دستورات اوست. «اذکروا نعمة اللّه علکیم»
* «ملِک» در لغت هم به معنای حاکم و زمامدار و هم به معنای صاحب و مالک آمده است و در روایتی از پیامبرصلی الله علیه وآله نقل شده است: هر کس از بنی‌اسرائیل که دارای همسر، خدمتکار و مَرکب بود به او ملک می‌گفتند. ضمناً اگر ملوک به معنای سلاطین باشد، همه‌ی مردم نمی‌توانند پادشاه باشند. بنابراین ملک، به معنای صاحب اختیار است.
نعمت‌هایی چون: عبور از رود نیل، نزول منّ و سلوی و جوشیدن دوازده چشمه‌ی آب از نعمت‌های ویژه‌ی بنی‌اسرائیل بود که این آیه با جمله‌ی «آتاکم ما لم یؤت احداً» به آن اشاره می‌کند.
* برای دعوت مردم، باید از اهرم عاطفه استفاده کرد. «یاقوم»
* باید پیش از دستورات الهی، مردم را با ذکر الطاف الهی، آماده کنیم. «اذکروا نعمة اللَّه...» (در این آیه ذکر نعمت‌هاست و در آیه‌ی بعد یک فرمان مهم صادر شده است)
* از بزرگ‌ترین نعمت‌ها، نعمت نبوّت، حکومت و قدرت است. «اذ جَعل فیکم انبیاء و جَعلکم ملوکاً...»
* از وظایف انبیا، یادآوری نعمت‌های الهی به مردم است. «اذکروا نعمة اللّه»
* قبل از حضرت موسی نیز در میان بنی‌اسرائیل پیامبرانی وجود داشته که حضرت موسی وجود آنان را به عنوان نعمت یادآوری می‌کند. «جَعل فیکم انبیاء»
* انبیا از زمینه‌سازان حاکمیّت و استقلال بوده‌اند. (جمله «جَعل فیکم انبیاء» قبل از جمله «جعلکم ملوکاً» آمده است.)
* از تاریخ عبرت بگیریم. قوم موسی پس از برخورداری از لطف ویژه الهی و رسیدن به حکومت، گرفتار ذلت و مسکنت شدند. «لم یؤت احداً من‌العالمین» به «باؤا بغضب من اللّه» [بقره، 61] تبدیل شد.
سوره 5. مائده آیه 20
وَإِذْ قَالَ مُوسَی لِقَوْمِهِ یقَوْمِ اذْکرُواْ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیکمْ إِذْ جَعَلَ فِیکمْ أَنبِیآءَ وَجَعَلَکم مُّلُوکاً وَءَاتَکمْ مَّا لَمْ یؤْتِ أَحَداً مِّنَ الْعَلَمِینَو (به یاد آورید) زمانی که موسی به قوم خود گفت: ای قوم من! نعمت خدا را بر خود یاد آورید، هنگامی که در میان شما پیامبرانی قرار داد و شما را پادشاهان قرار داد (که صاحب اختیار مال و جان و ناموس و حکومت شدید) و به شما چیزهایی داد که به هیچ یک از جهانیان نداده بود.
یاد نعمت‌ها، عامل عشق به خدا، شکر نعمت‌های او و تعبّد و تسلیم در برابر دستورات اوست. «اذکروا نعمة اللّه علکیم»
* «ملِک» در لغت هم به معنای حاکم و زمامدار و هم به معنای صاحب و مالک آمده است و در روایتی از پیامبرصلی الله علیه وآله نقل شده است: هر کس از بنی‌اسرائیل که دارای همسر، خدمتکار و مَرکب بود به او ملک می‌گفتند. ضمناً اگر ملوک به معنای سلاطین باشد، همه‌ی مردم نمی‌توانند پادشاه باشند. بنابراین ملک، به معنای صاحب اختیار است.
نعمت‌هایی چون: عبور از رود نیل، نزول منّ و سلوی و جوشیدن دوازده چشمه‌ی آب از نعمت‌های ویژه‌ی بنی‌اسرائیل بود که این آیه با جمله‌ی «آتاکم ما لم یؤت احداً» به آن اشاره می‌کند.
* برای دعوت مردم، باید از اهرم عاطفه استفاده کرد. «یاقوم»
* باید پیش از دستورات الهی، مردم را با ذکر الطاف الهی، آماده کنیم. «اذکروا نعمة اللَّه...» (در این آیه ذکر نعمت‌هاست و در آیه‌ی بعد یک فرمان مهم صادر شده است)
* از وظایف انبیا، یادآوری نعمت‌های الهی به مردم است. «اذکروا نعمة اللّه»
* قبل از حضرت موسی نیز در میان بنی‌اسرائیل پیامبرانی وجود داشته که حضرت موسی وجود آنان را به عنوان نعمت یادآوری می‌کند. «جَعل فیکم انبیاء»
* انبیا از زمینه‌سازان حاکمیّت و استقلال بوده‌اند. (جمله «جَعل فیکم انبیاء» قبل از جمله «جعلکم ملوکاً» آمده است.)
* از تاریخ عبرت بگیریم. قوم موسی پس از برخورداری از لطف ویژه الهی و رسیدن به حکومت، گرفتار ذلت و مسکنت شدند. «لم یؤت احداً من‌العالمین» به «باؤا بغضب من اللّه» [بقره، 61] تبدیل شد.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
