ـ ارتباط خود را با فرد وسواسی به طور صریح و ساده نگه دارید، شاید گاهی بدجنس و طردکننده هم تلقی شوید، اما در عین حمایت‌کننده بودن از دادن توضیحات طولانی و اطمینان‌بخشی به او بپرهیزید.

ـ هنگام درمان بیمار وسواسی شوخی و مزاح کنید. توانایی دور نگه داشتن خود از ترس‌های غیرمنطقی و خندیدن و شوخی کردن بخصوص در زمانی که شخص وسواسی با فرد یا افراد حامی خود به سر می‌برد، بسیار سودمند است و این وضع باعث آرامش آنان می‌شود.

ـ انعطاف‌پذیر باشید. همیشه در زمان اعمال محدودیت‌ها برای فرد وسواسی، شدت علائم، خلق بیمار و سطح فشار روانی را در نظر بگیرید. سعی کنید با اعمال خود، احساس مهربانی و مراقبت را به وی منتقل کنید.

ـ استرس و موارد بحران وضع فرد وسواسی را بدتر کرده و احتمال عود را افزایش می‌دهد. لذا با وجود داشتن مشکلات و آشفتگی در خانه سعی کنید مراعات حال شخص را کرده و فضای آرامی را برقرار سازید.

ـ فرد مبتلا به وسواس نیاز به درک خود از طرف دیگران دارد لذا پایین آوردن انتظارات به طور موقت و مهربان و شکیبا بودن کمک‌کننده خواهد بود.

ـ بدانید شخص مبتلا برای رفع اضطراب خود دست به اعمال وسواس‌گونه می‌زند و هیچ کس به اندازه خود او از رفتارهایش متنفر نیست. لذا از قضاوت یا مسخره کردن او حذر کنید.

ـ خود را درگیر رفتارهای وسواس‌گونه فرد نکنید، اما حد و حدود این اعمال باید به​روشنی مشخص شده و فرد وسواسی طبق همان محدودیت‌ها و قواعد عمل کند.

ـ به بیمار برای ترک اعمال خود فشار وارد نیاورید. به بهبودهای کوچک او توجه کنید، تحسین و تمجید فرد وسواسی یک تقویت‌کننده مثبت و قوی است، در استفاده از آن تردید نداشته باشید.

ـ حرکات رفتاری که برای فرد بسیار سخت است و قادر به انجام آن نیست، به صورت آهسته و در درازمدت تغییر دهید و همیشه تغییرات را به او گوشزد کنید.

ـ مراقب اعتماد به نفس شخص وسواسی باشید، به جای او تصمیم نگیرید، ولی در تصمیم‌گیری به او کمک کنید.

ـ فعالیت‌های روزانه مثل دویدن، شنا و ورزش‌های گوناگون را که باعث صرف انرژی می‌شود، در برنامه فرد مبتلا قرار دهید.

ـ تلاش موفقیت‌آمیز فرد برای موفقیت در برابر وسواس را تشویق کنید.

ـ رفتارها و علائم بیماری را زیر نظر داشته باشید. در صورت ظهور علائم جدید و علائم عود، مساله را با درمانگر در میان بگذارید.