سفر او به کابل پس از تشکیل دولت وحدت ملی و در زمانی که افغانستان در دوره گذار به سر می‌برد، حائز اهمیت است. از میان کشورهای منطقه او نخستین رئیس جمهوری است که در آغازین روزهای دولت جدید به کابل سفر کرده و در این سفر با همتای افغان خود پیمان همکاری‌های استراتژیک به امضا رساند.

آنکارا در یک دهه گذشته تلاش کرده تا نقش فعالی را در افغانستان ایفا کند. نقش نظامی این کشور در کنار نیروهای آیساف از سال 2001 آغاز شد و تا کنون ادامه دارد. دولتمردان ترکیه روابط گرمی را با دولت افغانستان به ریاست حامد کرزی بنا نهادند و در زمینه اقتصادی، سیاسی، صلح با مخالفان، آموزش نیروهای افغان و میزبانی چندین نشست کابل را یاری کردند.

دولت افغانستان از اردوغان به گرمی استقبال کرد و اشرف‌غنی احمدزی رئیس جمهور این کشور پس از دیدار با اردوغان، عالی‌ترین مدال این کشور موسوم به مدال غازی امان الله خان را به نشانه دوستی به وی اهدا کرد.

اهدای این مدال در حالی صورت گرفته که از زمان خبری شدن سفر اردوغان به کابل، کاربران شبکه‌های اجتماعی در افغانستان اعتراضاتی را در قبال سفر او به کابل ابزار داشتند. این اعتراض‌ها به دلیل سیاست‌های دولت ترکیه و شخص اردوغان در قبال حوادث سوریه و عراق و موضع‌گیری‌های آنکارا در قبال گروه تروریستی داعش اتخاذ شده است.

حوادث اخیر در سوریه و عراق و به ویژه جنایات گروه تروریستی داعش، توجه مردم افغانستان را به خود جلب کرده است. موضع انفعالی دولت ترکیه در قبال تروریست‌های داعش که در "کوبانی" بسیار برجسته‌تر بود، انتقادات بسیاری را در میان مردم افغانستان برانگیخت.

برخی از کاربران شبکه‌های اجتماعی افغانستان به طور روزمره حوادث کوبانی را پوشش داده و در این میان به سکوت معنی‌دار نظامیان ترکیه که در چند صد متری این شهر مستقر بودند، اشاره می‌کردند.

سفر اردوغان به کابل و اهدای مدال عالی دولتی به وی، واکنش‌ برخی افغان‌ها را در پی داشت. "عبدالشهید ثاقب" یکی از خبرنگاران و نویسندگان افغانستان در شبکه اجتماعی فیس‌بوک چنین نوشته است: "از اردوغان چگونه استقبال کنیم؟

یادتان است وقتی جورج بوش، رییس جمهوری پیشین امریکا، برای خداحافظی به عراق رفت، یک روزنامه‌نگار عراقی به نام الزیدی با پرتاپ لنگه کفش به سویش با او خدا حافظی کرد؟

الزیدی اگرچه به دنبال این ماجرا محکوم به زندان شد، اما یاد و خاطرة او هنوز در اذهان باقی است و تا نامی از جنبش‌های آزادی‌خواهی و استعمارستیزی باقی باشد او را می‌توان قهرمان همة آزادی‌خواهان نامید.

بوش سزاوار آن بود که با پرتاپ لنگه کفش به سویش در محضر رسانه‌ها توهین و تحقیر شود. او کسی بود که عراق را به خاک و خون کشاند و یک ملت را در ماتم نشاند. پس از بوش اگر دومین کسی که مستحق چنین برخوردی باشد، رجب طیب اردوغان، رییس جمهوری ترکیه است.

اردوغان، همان جنایت‌کار بزرگی است که نقش مستقیمی در ایجاد، تأمین مالی و تجهیز گروه داعش دارد. او امروزه مسئول تمام خون‌هایی است که توسط گروه داعش در خاورمیانه می‌ریزد. او قرار است وارد افغانستان شود. از او در افغانستان با دسته گل نه، بلکه با لنگه کفش استقبال کنید."

"مصدق پارسا" یکی دیگر از خبرنگاران در صفحه خود چنین نوشته است:

"حکومت افغانستان به رجب طیب اردوغان، رییس‌جمهور ترکیه «مدال عالی دولتی شاه‌ امان‌الله خان»، اهدا کرد.

این‌که دلیل این کار، کدام شاهکار ایشان بود و چرا حکومت جدید این رسم را نهادینه می‌کند که هر که آمد برایش مدال عالی بدهند، مشخص نیست؛ اما اگر من جای مقامات کشور می‌بودم، تنها مدالی که برای رییس‌جمهور ترکیه ـ به‌پاس رویدادهای کوبانی ـ در نظر می‌گرفتم «مدال عالی‌‌تر حبیب استالف» بود.

البته: صلاح «مدالکِ» خویش خسروان دانند!

(حبیب استالفی یکی از جنایتکارانی بود که به جرم قتل‌های متعدد هفته پیش در کابل به دار آویخته شد).

سیاست ترکیه در یک دهه گذشته نزدیک شدن به دولت و مردم افغانستان بوده که در این امر تا حدی نیز موفق بوده اما سیاست‌های اخیر این کشور در قبال سوریه و عراق، نقاب را از چهره این کشور برداشته و بخشی از قشر آگاه افغانستان، هویت اصلی اردوغان و همفکران او را دریافته‌‌اند.

بازی‌های سیاسی نتوانسته شکافی میان مردم افغانستان و مسلمانان مظلوم عراق و سوریه ایجاد کند.