به گزارش خبرنگار خیمه گاه باشگاه خبرنگاران؛ با فرا رسیدن ماه محرم و سوز و گذاز مردم در سراسر جهان به بررسی عزاداری در کشور اندونزی می پردازیم؛ 

برای اولین بار، مردم مهاجر هند، ساختن تابوک را برای برگزاری مراسم مرم به مردم بومی منطقه "پیدی" در اندونزی آموزش دادند. تابوک یا همان تابوت، یک سازه چوبی است (شبیه حرم مبارک امام حسین (ع) که با اوراق رنگارنگ تزیین می شود و مردم این مناطق در تمام روز دهم محرم بر دوش گذاشته و در کوچه و بازار می چرخانند و وقت غروب، در دریا می اندازند. 

مراسم برگزاری محرم (تابوک) در پاریمان اندونزی، بعد از دیدار هلال محرم، از نیمه شب، با آوردن خاک پاک و تمیز رودخانه شروع می شود. 

افرادی که برای آوردن خاک به رودخانه می روند، لباس پید می پوشند. این خاک را در مکانی جمع می کنند و روی آن پارچه سپید می کشند و آن را "دارگاه" (یعنی درگاه یا امام بارگاه) می نامند. 

این دارگاه سمبل مرقد امام حسین (ع) و چادر سیاه روی آن، نشانی پاکیزگی، حیات، دلیری و شهادت حضرت امام حسین (ع) در راه خداست. 

روز پنجم محرم، ساقه درخت موز را از باغ با یک ضربه شمشی تیز می برند که سمبل بهادری و دلیری و مهارت شمشیر زنی حضرت قاسم (ع) است. 

فرو بردن آب دریا نشان می دهد که برگزاری مراسم محرم به پایان رسیده است و روح حضرت امام حسین (ع) با براق آن حضرت به سوی آسمان پرواز خواهد کرد تا آنجا به حضور امام علی (ع) برسد و از آنجا ه سوی بهشت عروج کند. تابوت آرام آرام در آب فرو می رود و هنگامی که تاریکی شب فرا می رسد، سوگواران بر می گردند و زیر زبان ورد گونه می خوانند: علی بدایا! علی بدایا! (یعنی یا حضرت علی (ع) به داد برس) و یا حسین یا حسین. 


انتهای پیام/ اس