وی با اشاره به ویژگیهای منحصر به فرد در بافت تاریخی یزد بیان کرد: بافت تاریخی یزد بافتی منسجم، پویا و دارای روح زندگی است و این عوامل در کنار قدمت بافت، آن را از بافتهای تاریخی دیگر شهرهای کشور متفاوت کرده است.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان یزد با بیان اینکه زندگی در بافت تاریخی یزد جریان دارد اما کیفیت زندگی در این بافت تنزل یافته است، تاکید کرد: شرایط زندگی برای ساکنان بافت تاریخی یزد باید بهبود یابد.
وی خاطرنشان کرد: بسیاری از ساکنان بافت تاریخی خانههای خود را رها کردهاند و منازل آنها خالی از سکنه شده و این امر سبب شده بخشی از بناهای متروکه توسط معتادان، اراذل و اوباش و ... مورد سوء استفاده قرار گیرد.
شرافت همچنین نبود یا کمبود خدمات شهری در بافت تاریخی یزد را از مسائلی برشمرد که بر کیفیت زندگی در بافت تاریخی تاثیر به سزایی داشته است.
وی، کمبود پارکینگ، نبود سیستم مناسب جمعآوری زباله، عدم وجود وسایل نقلیه عمومی مناسب، نبود امکانات رفاهی، ورزشی و فرهنگی و ... را از نقایص خدمات شهری در بافت تاریخی یزد برشمرد.
این مسئول بیان کرد: کمبود یا نبود برخی خدمات و نیازها سبب شده تا افراد بومی، بافت تاریخی را ترک کنند و در عوض افراد غیربومی به این بافت هجوم بیاورند.
وی همچنین یادآور شد: به رغم اینکه تقریبا همه گردشگران، بافت تاریخی یکی از مقاصد گردشگری آنهاست، اما ساکنان بومی منطقه از منافع گردشگری محروم هستند.
شرافت، مجموعه این شرایط، نقایص و کمبودها را سبب بروز معضلات متعدد در بافت تاریخی یزد خواند و گفت: لازم است با همکاری دستگاههای مرتبط از جمله شهرداری، میراث فرهنگی، استانداری، فرمانداری و ... شرایط و کیفیت زندگی در بافت تاریخی یزد بهبود یابد.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان یزد خاطرنشان کرد: بافت تاریخی یزد را بافتی زنده و پویا میشناسند زیرا علاوه بر بهرهمندی از بناهای با ارزش تاریخی، هنوز هم افراد بومی در آن زندگی میکنند اما اگر شرایط به همین منوال پیش رود، همین تعداد محدود افراد بومی نیز بافت تاریخی را ترک خواهند کرد.
وی تصریح کرد: روند رو به رشد جمعیت غیربومی سبب شده تا مردم بومی بافت تاریخی به لحاظ خدمات و امنیت دچار مشکل شوند و اگر به این امر توجه نشود، شاهد ویرانی بافت تاریخی خواهیم بود.
شرافت با اشاره به برخی اقداماتی که به طور مقطعی برای بافت تاریخی یزد انجام شده است، عنوان کرد: پروژهها و برنامهریزیهایی که برای بافت تاریخی شده، پراکنده و مقطعی بوده و اغلب نگاه کلان نداشته است در حالی که نجات بافت تاریخی نیازمند نگاهی کلان با همکاری همه ارگانهای مرتبط و اجرای پروژهها و برنامههایی در درازمدت است.
انتهای پیام/ا