به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، در این باره ازاحمد پسر داود روایت شده است که همسايه اى داشتم به نام على پسر محمد که نقل می نمود ماهى يك مرتبه از كوفه به زيارت قبر امام حسين (عليه السلام) مى رفتم. چون پير شدم و جسمم ناتوان شد، نتوانستم به زيارت امام بروم.

يك بار پاى پياده به راه افتادم، پس از چند روز به زيارت قبر مطهر امام مشرف شدم و سلام كردم و دو ركعت نماز زيارت خواندم و خوابيدم. در عالم رؤ يا ديدم امام حسين (عليه السلام) از قبر بيرون آمده و فرمودند:اى على! چرا در حق من جفا كردى؟ در صورتى كه تو به من مهربان بودى؟

عرض كردم :سرورم؛ جسمم ضعيف شده و پاهايم توان راه رفتن ندارد و احساس مى كنم عمرم به پايان رسيده است و اكنون كه آمده ام چند روز در راه بودم و با سختى بسيار به زيارتتان مشرف شدم و حال دوست دارم روايتى را كه نقل كرده اند از خود شما بشنوم .

حضرت فرمود: بگو كدام است؟

عرض كردم :روايت كرده اند؛ كه فرموده ايد: هر كس در حال حياتش مرا زيارت كند، من او را پس از وفاتش زيارت خواهم كرد؟

پس امام حسين (عليه السلام) فرمودند: آری من گفته ام. (افزون بر اين) هرگاه ببينم زوار من گرفتار آتش جهنم است، او را از آتش جهنم بيرون آورده و نجاتش خواهم داد.

 

منابع:

1- علامه مجلسی. بحارالانوار، ج101: 16.

2-ناصري، محمود. داستانهاي بحار الانوار، ج4: 161.