به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی و گردشگری باشگاه خبرنگاران؛ در بین آثار تاریخ و هنر دوران اسلامی کتابت قرآن کریم به جهت اهمیت و ارزش کلام خداوند به عنوان متعالی‌ترین و ارزنده‌ترین هنر شناخته شده است.  
 
کتابت قرآن‌ها در هر دوره تایخی دارای ویژگی‌های خاصی بوده است از میان دوره‌های اسلامی، قرآن‌ها متعلق به دوره ایلخانی به دلیل نوع آرایه‌های به کار رفته در آن در زمره، زیباترین قرآن‌ها در دوره اسلامی به شمار می‌آیند.  
 
در صفحه آرایی قرآن‌های دوره ایلخانی عناصر و تزیینات بسیاری چون خط و خوشنویسی، نقش و نگارهای گوناگون، تذهیب و رنگ به کار رفته است. یکی از خصوصیات برجسته قرآن‌ها دوران ایلخانی ساخت آن در قطعه‌های بزرگ است. برای نمونه قرآن شماره 13550 موزه ایران باستان به خط احمد سهروردی و تذهیب محمدبن آیبک با ابعاد ورق 37*50 در نوع خود بی‌نظیر است.
 
کاتبان دوران ایلخانی برای افزایش تاثیر نگارش‌ها و جذب بیشتر خوانندگان، با تذهیب و تصویرهای چشم نوازآرایش و زیباسازی نسخه‌های قرآن می‌پرداختند.  
 
علاوه بر این موضوع هدف مشترک استادان نقاش و مذهب دستیابی به زیبایی متعالی بود که فقط چشم‌ها را بنوازد بلکه دل‌ها را نیز روشن کند و حاصل این تلاش مخلصانه هنرمندان، به وجود آمدن هزاران نسخه خطی مصور و مذهب نفیسی است که در کتابخانه‌های معتبر جهان، معرف غنای فرهنگ بزرگ ایران اسلامی است.  
 
نوع تقسیم صفحات قرآن‌های دوره ایلخانی براساس سنت‌های گذشته اما با شکوه و جلال بیشتری انجام گرفته است.
 
عناصر به کار رفته در صفحه آرایی قرآن‌های دوره ایلخانی شامل خطوط متنوع شامل خط نسخ و ثلث است کتابت قرآن با خط محقق و ریحان از شاخصه‌های این دوره بوده است.  
 
تذهیب و تزیین صفحات بااستفاده از انواع نقوش هندسی و رنگ است. انواع نقوش هندسی و گیاهی که به صورت شبکه‌های در هم تنیده و یا به شکل اشکال کاملا مجدد به تناسب کاربرد و جایگاه آن‌ها ترسیم شده است.
 
این نقوش درترکیب با رنگ‌های چون قرمز شگرف لاجوردی و طلایی صفحات بی‌همتایی را از کلام خداوند را به یادگار گذاشته‌اند.  
 
صلابت و زیبایی خاصی که در قرآن‌های دوره ایلخانی به چشم می‌خورد به دلیل اعتدال در شیوه‌های تزیینات بصری آن‌ها صورت گرفته و در راه کمال قدم برداشته‌اند.



انتهای پیام/