به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران اهمیت دادن به عدالت سیاسی در روابط بین دولتها یکی از اهداف سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در روابط خود با سایر کشورهای نظام بینالملل است، عدالتی که حضور آن را در رابطه ایران با تمامی کشورهای دنیا فارغ از سطح توانمندی و قدرت مادی آنها شاهد هستیم.
عدالتی که از سوی این مدافعین حقوق بشر غربی در هیچ نقطهای از دنیا رعایت نشده و نمیشود، با نگاهی اجمالی به کشورهای منطقه غرب آسیا که در همسایگی کشورمان ایران قرار دارند و انواع جنایات حقوق بشری را انجام می دهند به خوبی گویای این امر است.
کشورهای ثروتمند حاشیه جنوبی خلیج فارس و پدر خوانده آنها عربستان سعودی که در قرن بیست و یکم هنوز با نظام سلطانی و پادشاهی بر مردم کشورش حکومت میکند و صدای هیچ گونه اعتراضی را نمیشنود.
سعودی ها شیعیانی را در کشور خود نادیده میگیرند که در کنار منابع طلای سیاه این کشور زندگی می کنند اما از ابتداییترین امکانات محروم میباشند آیا این ها به چشم کشورهای مدافع حقوق بشر ناچیز به نظر می رسد ؟
در نزدیکی جمهوری اسلامی ایران رژیم کودک کش صهیونیستی سالهاست که در انجام جنایات خود بر علیه مردم مظلوم فلسطین تردیدی روا نداشته است و علی رغم این کشتارهای هولناک از تسلیحاتهستهای نیز برخوردارند و هیچ گاه این برنامهها مورد ظن غربیها قرار نگرفته است.
در مقایسه وضعیت برنامه هستهای ایران با چنین کشورهایی است که جهت نگاههای مغرضانه دشمنان جمهوری اسلامی ایران را بار دیگر درمییابیم همانهایی که با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران جزیره ثبات خود را در این منطقه از دست دادند و با تلاشهای پیدر پی در جهت خاموش کردن شعلههای توانمندی مردم مسلمان ایران در دفاع از حریم آب وخاک خود گام برداشتهاند .
ابعاد تهدیدات امنیتی علیه جمهوری اسلامی ایران از سوی کشورهای مداخلهگر و قدرتمند غربی نه تنها در طی گذشت سالها از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی کمرنگ نشده است، بلکه همچنان و از هرجهت پیشرفتهای ایرانیان، در جهت سازندگی کشور خود را نشانه گرفتهاند.
در سالهای اخیر، حجم انبوه ادبیات تولید شده بر ضد جمهوری اسلامی به ویژه در حوزهی انرژی هستهای به گونهای بوده كه بسیاری از مردم و حتی كارشناسان مسائل سیاسی بر این گمانند كه مشكل آمریكا و دنیای غرب با ایران تنها به برنامهی هستهای جمهوری اسلامی بازمیگردد.
این در حالی است كه نگاهی مبنایی به ایدئولوژی حاكم بر دستگاه سیاست خارجی آمریكا نشان میدهد كه خصومتورزی غربیها با تهران ریشههایی عمیقتر از بهانههای طرحشده در گفتمان ایرانستیزی اندیشمندان غربی دارد .
برخورد غربیها علی الخصوص آمریکا از ابتدای شکل گیری جمهوری اسلامی ایران تاکنون تغییری نکرده است، گرچه اسامی روسای جمهوری این کشور از ریگان به بوش پدر ،کلینتون ،بوش پسرو باراک اوباما تغییر کرده است، اما در نفس عمل، موضع گیری ها چندان تغییری نداشته است.
روزنامه گاردین در گزارشی با پرداختن به علل پافشاری ایران بر حفظ برنامه هستهای، می نویسد: ایران با غرب توافق خواهد کرد اما تنها به شرطی که شان و منزلت خود را از دست ندهد.
نکته ای که در اینجا مطرح می شود این است که عزت ملتی که برای به دست آوردن آن ایثارها و از خودگذشتگیها شده است وعزیزانی از دست رفته اند که حضورشان گوهری شگرف برای این مرز و بوم بوده است به هیچ قیمتی از دست نخواهد رفت.
جمهوری اسلامی ایران همواره به دنبال تعامل و مذاکره بوده، در این راه هیچگاه میز مذاکره را رها نکرده و همواره سعی داشته است با شفاف سازی برنامههای خود، به طور واضح به نگرانیهای مشروع غربیها پاسخ داده و به حل و فصل آن بپردازد و گام های ارزنده ای را در مسیر دستیابی به توافق و اثبات حسن نیت خود برداشته است .
اما روی دیگر این سکه اراده سیاسی غربیها برای نزدیک شدن نظرات و اتخاذ تصمیمات عملی در این رابطه است، بدون شک اراده سیاسی جمهوری اسلامی ایران و هم چنین شرایط برای رسیدن به یک تفاهم چند جانبه فراهم است، اما آیا کشورهای غربی با کاستن از زیاده خواهیهای خود خواهند توانست گشایشی دراین فرایند تا سوم آذر ماه ایجاد کنند.
در یک جمع بندی کلی همان طور که می دانیم فرآیند مذاکرات برای رسیدن به توافق جامع سومین روز خود را سپری می کند، اما با یک مسیر کاملاً متفاوت از سوی طرفین، غرب از تقاضای خود مبنی بر تعلیق تمام فعالیتهای حساس هستهای قبل از ورود به فرآیند مذاکرات اساسی، کوتاه خواهد آمد.
زیاده خواهی غربیها در مطالبات خود موردی است که بارها از طرف
مقامات و مسئولان ایرانی مورد اشاره قرار گرفته است که آخرین مورد آن به
اظهار نظر ظریف در فرودگاه وین برمی گردد.شاید تاکید صحبتهای ظریف در اولین روز کاری مذاکرات
وین و تاکید بر این نکته که ایران به دنبال تفاهم وتعامل سازنده است نشان می دهد که در هفته منتهی به سوم آذر ماه آنچه که لازم است مورد اهمیت قرار گیرد این
است که با اعتماد به نفس، همه گروهها و افراد کاری کنند که با نشان دادن
همدلی و وحدت ملی نتیجه هر چه باشد چه توافق و چه ایستادگی در برابر
زیاده خواهی، روز سوم آذر ان شاالله پیروزی ملی در رسیدن به اهدافی باشد که
از این مذاکرات به دنبال آن بودیم.
انتهای پیام/