محبوبه فتاحی روانشناس در گفتگو با  خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران گفت:چسبیدن کودک به والدین و ترس او از جدایی، زندگی پدر و مادرهایی است که فرزند یک تا سه ساله دارند، زیرا یکی از مراحل طبیعی رشد کودکان در این سن است.
 
وی ادامه داد: ترس ناشی از جدا شدن کودکان از والدین معمولا در هجده ماهگی به وجود می آید و واکنش طبیعی است که بعد از راه رفتن کودک بروز می کند.
 
وی اظهار داشت: کودکان در سن یک سالگی میل به استقلال دارند، اما این روند گاهی اینقدر ترسناک به نظر می رسد که کودک به والدین خود پناه می برد تا اضطرابش کم شود.
 
 وی با اشاره به اینکه اضطراب جدایی از والدین باید به شیوه صحیحی مدیریت شود، افزود: معمولا مشکل از آنجایی آغاز می شود که والدین راه درست برخورد کردن با این موضوع را ندانند  و اضطراب طبیعی کودک تبدیل به یک اختلال در کودک می شود.
 
این روان شناس بیان کرد: زمانی که کودک به سن مدرسه یا مهدکودک رسیده باشد، به هیچ روشی حاضر به رها کردن دست پدر و مادر نیست.
 
فتاحی با بیان اینکه اگر فرزندانتان بیش از حد  به شما می چسبد بهتر است او در جریان اینکه قرار است در خانه یا در بین جمع تنها بگذارید قرار دهید، افزود:شنیدن صدای گریه کود منظره خوشایندی نیست ولی یادتان باشد که دارید او را برای یک زندگی مستقل در دوران بزرگسالی آماده می کنید.
 
وی اظهار داشت: اضطراب جدایی کودک از والدین زنانی که طولانی شد باعث به وجود آمدن اختلال در کودک می شود و ممکن است با علائم  کلامی و جسمانی ظاهر شود.
 
این روان شناس اظهار داشت: کودکانی که دچار اختلال شده باشد هنگام جدا شدن از والدین حالت تهوع پیدا کرده و گاهی اضطراب خود را با فریاد زدن، التماس کردن و پا به زمین کوبیدن نشان می دهد.
 
وی با اشاره به اینکه اگر کودک در مهمانی، اتوبوس و یا حتی منزل به شما چسبیده سعی نکنید با دادن وعده اسباب بازی و شکلات او را از این کار دور کنید، افزود: بازی های ساده ای مثل قایم موشک می تواند فرزند شما را به رفت آمدها و نبودنتان  عادت دهد و این اطمینان در کودک به وجود می آید، فردی را که دوستش دارد دوباره خواهد دید.
 
وی خاطر نشان کرد: اگر علائم جسمانی ناشی از جدایی در دختر  یا پسر کوچک شما شدید است باید از یک مشاوره کمک بگیرید.
 
انتهای پیام/