به گزارش سرويس بينالملل باشگاه خبرنگاران، در این گزارش که "نانسی گالاگر" نوشته شده نویسنده بر اساس نظرسنجی های انجام شده در ایران در خصوص برنامه هسته ای به این نتیجه رسیده است که اگرچه مردم ایران با محدود شدن برنامه هسته ای و نظارت سازمان های بین المللی بر این برنامه صلحآمیز مشکلی ندارند اما آنها با برچیده شدن برنامه هسته ای کشورشان مخالف هستند.
از طرف دیگر اکثر ایرانیان به آمریکا بیاعتمادند و معتقدند حتی اگر کشورشان محدودیتهای شدید بر برنامه هستهای خود را بپذیرد بازهم امریکا تحریمها را لغو نخواهد کرد.
در ابتدای این گزارش آمده است:
برای اولین بار در بیش از یک دهه گذشته، ایالات متحده و ایران هر دو برای حل و فصل اختلافات دیرینه خود در مورد برنامه هسته ای تهران سخت در تلاش هستند.
مدت کوتاهی پس از آن که رئیس جمهور حسن روحانی به ریاست جمهوری انتخاب شد، مذاکره کنندگان ایران و شش قدرت جهانی (1+5) بر سرعناصر یک راه حل "برای اطمینان از این که برنامه هسته ای ایران منحصرا صلح آمیز خواهد بود ،"- همانطور که طرح اقدام مشترک می گوید- به توافق رسیدند. اما درحالی که روز 24نوامبر آخرین مهلت برای رسیدن به یک توافق جامع نزدیکتر می شود، اختلافات بزرگی بین طرفین در مورد دامنه، زمان بندی و مدت توافق همچنان وجود دارد. ما نمی توانیم نقش افکار عمومی را در حل این شکاف ها نادیده بگیریم.
در ایران تا جایی که افکار عمومی بر تصمیمات سیاسی تاثیر می گذارد ، افکار عمومی از انواع اقدامات شفافیت و اعتماد سازی که تهران در حال حاضر اتخاذ کرده است، حمایت می کند.
با این حال، ایرانیان از محدودیتهای بسیار سختتر در توانمندیهای هستهای که مد نظر برخی از کارشناسان ایالات متحده است، پشتیبانی نمیکنند.
مرکز افکار عمومی دانشگاه تهران و مرکز مطالعات بین المللی و امنیت دانشگاه مریلند تابستان امسال 1037 ایرانی را از سراسر کشور مورد بررسی قراردادند تا ببینند مردم تا چه حد مایل به انعقاد توافقنامه هسته ای هستند. اکثریت پاسخ دهندگان تمایل داشتند تعهد برای عدم تولید سلاح های هسته ای (79 درصد)، ادامه نظارت و بازرسی بین المللی فعلی (76 درصد)، اقدامات شفاف سازی اضافی (62 درصد) و عدم غنی سازی اورانیوم تنها 5 درصد در طول مدت زمان را بپذیرند.
اما اکثریت مردم قاطعانه با برچیدن نیمی از سانتریفیوژ هایی که ایران در حال حاضر به کارگرفته(70 درصد) و پذیرش محدودیت فعالیت های تحقیقات هسته ای ایران (75 درصد) مخالف هستند- امتیازاتی که با خواسته های مطرح شده از سوی مقامات سابق دولت اوباما که نزدیک به مذاکرات هستند، مطابقت دارد.
بسیاری از ایرانیان می گویند تحریم ها به اقتصاد ایران (85 درصد) و ایرانیان عادی (91 درصد) لطمه زده است. با این حال، تنها تعداد معدودی(19 درصد) بر این باورند که حتی اگر ایران آن خواسته های سختگیرانه را بپذیرد، ایالات متحده تحریم های مربوط به هسته ای را متوقف می کند.
عقل متعارف می گوید حتی اگر معیارهای برک آوت (فرار هسته ای)رعایت شود، او برای گرفتن تایید کنگره جهت لغو تحریم ها علیه ایران سخت تحت فشار خواهد بود ، به ویژه پس از آن که حزب جمهوری خواه کنترل مجلس سنا را در انتخابات میان دوره ای اخیر به دست آورد. اگر چه کاخ سفید در ابتدا می تواند به وسیله فرمان اجرایی برخی از تحریم ها را تعلیق کند و درخواست از کنگره برای حذف تحریم های قانونی را تا زمانی که ایران به طور کامل به مرحله بعدی فرایند عمل کند به تاخیر اندازد، کنگره تهدید کرده است که اگر ایران برنامه هسته ای خود را از بین نبرد تحریم های جدیدی علیه تهران اعمال خواهد کرد. اما در اینجا هم ، تحقیقات ما نشان می دهد که عقل متعارف در مورد چگونگی پاسخ کنگره به توافق ممکن است اشتباه کند.
در ماه ژوئیه، مرکز مطالعات بین المللی و امنیت و برنامه برای مشاوره عمومی یک برنامه شبیه سازی تصمیم گیری را اجرا کرد که در آن 748 آمریکایی به صورت تصادفی انتخاب شدند و در مورد مذاکرات با ایران به دقت اطلاعاتی به آنها داده شد. سپس به آنها از میان بحث های کنگره مباحثی داد شد که به آنها دو گزینه می داد: پاسخ دهندگان می توانستند تصمیم بگیرند به پیگیری توافقی که در ازای کاهش برخی از تحریم ها، محدودیت های جزئی را بر برنامه هسته ای ایران اعمال کند و شفافیت را افزایش دهد ،ادامه دهند ، و یا می توانستند تصمیم بگیرند که مذاکرات را پایان دهند و در تلاش جدید برای متوقف کردن کل غنی سازی ایران تحریمهای بیشتری را علیه این کشور تحمیل کنند.
اکثر شرکت کنندگان تمام مباحث مخالفان و موافقان هر دو گزینه را تا حدودی قانع کننده یافتند. اما هنگامی که از آنها پرسیده که کدام گزینه را توصیه می کنند، 61 درصد (از جمله 62 درصد از جمهوری خواهان) توافقنامه مصالحه را انتخاب کردند ، در حالی که تنها 35 درصد خواستار پایان دادن مذاکرات و تحمیل تحریم های جدید از طریق اعمال فشار برکشورهای دیگر برای کاهش روابط اقتصادی خود با ایران بودند.
در حالی که اعضای کنگره در حال حاضر در مورد اعمال تحریم بیشتر یا اقدام نظامی صحبت می کنند، این مطالعه نشان می دهد که اگر گروه1+5 و ایران موفق شوند توافقنامه ای منعقد کنند، ممکن است محاسبات سیاسی آنها تغییر کند.
آیا کنگره تحت کنترل جمهوری خواهان واقعا میخواهد مسئولیت برهم زدن یک توافق با ایران را بر عهده بگیرد؟
گزینه دیگر جمهوری خواهان متقاعد کردن دیگر کشورهای حامی مصالحه برای مجازات ایران است، و شرط ببندد که تحمیل دور دیگری از تحریم ها تهران را مجبور خواهد کرد به طور کامل دست از برنامه غنی سازی خود بردارد. این یک قمار خطرناک است: ایران به دور قبلی تحریم ها، با افزایش فعالیت های هسته ای خود را واکنش نشان داد.
اگر 1+5 کمی معیارهای خود را برای موفقیت مذاکرات تغییر دهد ، احتمال توافق بر سر چنین مصالحه ای بسیار افزایش خواهد یافت.
هر چند، گاهی اوقات، مقامات ایالات متحده هدف خود را کمی متفاوت توصیف می کنند. به عنوان مثال وندی شرمن ، معاون امور خارجه در امور سیاسی ، گفت: هدف این است که هر گونه تلاش ایران برای استفاده از برنامه هسته ای خود برای اهداف غیر صلح آمیز " را چنان قابل مشاهده و وقت گیر کنیم که این تلاش ها هیچ شانسی برای موفقیت نداشته باشد."
در پایان این گزارش آمده است: تنها اقلیت کوچکی(15 درصد) از ایرانی ها حاضر به پذیرش بدون قید و شرط محدودیت در ذخایر اورانیوم غنی شده ایران و کمیت و کیفیت سانتریفیوژهای خود (به ترتیب 19 و 16 درصد) برای یک دوره مورد توافق هستند. اما زمانی که مسائل در چارچوب انطباق با یک توافق جامع مطرح شد پاسخ ها به طرز چشمگیری تغییر کرد: اکثر ایرانیان می گویند بسته به بقیه مفاد توافقنامه ، محدودیت در میزان ذخیره اورانیوم و تعداد سانتریفیوژ می تواند مورد قبول باشد(49 و 46 درصد، به ترتیب)، و درصد قابل توجهی از مردم (49 درصد) از توافقی که ایران در ازای لغو تحریم ها ، 10 سال فعالیت های غنی سازی خود را محدود کند و اجازه بازرسی گسترده را بدهد، حمایت کردند.
انتهای پیام./