پایگاه اینترنتی المانیتور در مقاله ای نوشت تهدید حمله نظامی اسرائیل به تاسیسات هسته ای ایران از نظر ایران اعتباری ندارد و غرب ایران را شریک بالقوه در منطقه می بیند.

به گزارش سرويس بين‌‌الملل باشگاه خبرنگاران، المانیتور در مقاله ای به قلم سرتیپ" مایکل هرزوگ  " از مقامات سابق به بررسی تمدید مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 و واکنش اسرائیل به این مسئله پرداخت.

این تحلیلگر با اشاره به این که غرب مایل است از ایران در مهار گروه تروریستی داعش کمک بگیرد نوشت" غرب ایران را شریک بالقوه منطقه ای می داند."

در این مقاله آمده است: در راستای تصمیم روز 24 نوامبر ایران و گروه 1+5 برای تمدید مذاکرات بر سر دستیابی به توافق نهایی در مورد برنامه هسته ایران،اسرائیل رسما سر در لاک خود فرو برده و سروصدایی نمی کند. نگرش اسرائیل مبنی بر این که عدم توافق را به توافق بد ترجیح می دهد باعث شد از تاثیرگذاری مستقیم در این مرحله از مذاکرات محروم شود، هرچند که بعضی از نگرانی هایش با کنگره مشترک بود.

با این وجود ،اسرائیل پنهان نمی کند که این تمدید را به امضای شروط  توافقنامه ای که مورد بحث طرفین بود ترجیح می دهد.نتانیاهو گفته بود:" ما همیشه گفته ایم ما عدم توافق را به توافق بد ترجیح می دهیم."در هر صورت تا جایی که به اسرائیل مربوط است، تمدید مذاکرات چیزی بیش از "شر ممکن" نیست. "

با این حال این "گناه" ، با چند ضعف دیگر، که کابینه اسرائیل درتوافق دائمی در حال ظهور شناسایی کرده ،همراه شد. بسیاری از این از ضعف ها توسط یووال اشتاینیتز وزیر اطلاعات و امور راهبردی اسرائیل در مصاحبه ای با روزنامه اسرائیل هیوم  در 21نوامبر اشاره شد  . اول این که، اسرائیل   در مورد تعریف هدف توافقنامه مبنی بر"به تاخیرانداختن حداقل یک ساله توان ایران در به اصطلاح " گریز هسته ای" " کاملا نگران و مضطرب است. بنا به گفته اشتاینیتز ، اسرائیل مایل است این مدت زمان به سه سال افزایش یابد.

دوم، اسرائیل نگران آن است که این توافقنامه به ایران اجازه تحقیق و توسعه مربوط به سانتریفیوژهای پیشرفته را می دهد، و این که این توافقنامه پادمان  و محافظت کافی در مورد ظرفیت هسته ای برنامه موشک های بالستیک ایران ارائه نمی دهد. سوم، به نظر می رسد توافقنامه مورد بحث ،از جمله مزایایی که برای ایران تضمین می دهد(به خصوص کاهش تحریم ها) بیش از حد از همکاری لازم ایران با آژانس مستقل است.

علاوه بر این، اسرائیل معتقد است که ایران  با بازرسی سرزده از تمام سایت های خود  موافقت نخواهد کرد.  اشتاینیتز در مصاحبه 24نوامبر با روزنامه معاریو، همچنین به ادعای همکاری احتمالی بین ایران و کره شمالی برای دور زدن محدودیت هایی که توافقنامه نهایی بر برنامه هسته‌ای اش تحمیل کرده است، اشاره کرد. 

این مقام سابق صهیونیستی در ادامه مقاله می افزاید: علاوه بر این، قدس (تل آویو) تحولات را به دقت زیر نظر دارد تا اطمینان حاصل کند که تحریم ها علیه ایران زود هنگام برداشته نشود.(  23نوامبر نتانیاهو به شبکه خبری ABC  گفت "قبل از برچیدن توان هسته ای ایران ، تحریم ها را از بین نبرید "). به همین ترتیب اسرائیل، می خواهد اطمینان حاصل کند که تغییرات در راکتور اراک برگشت پذیر نباشد، و این که دوره تحت پوشش توافقنامه دائمی  خیلی کوتاه نباشد.

مقامات اسرائیلی اغلب از مقامات ارشد ایالات متحده که می گویند، "توافق نکردن بهتر ازتوافق بد است." نقل قول می کنند. خود اسرائیل برای یک "توافق خوب" تعریفی دارد . اسرائیل توافق خوب را توافقی می داند که به ایران اجازه حفظ سانتریفیوژ و یا هر ماده غنی شده ، و یا ادامه برنامه غنی سازی در خاک خود را نمی دهد. با انجام این کار، اسرائیل تلویحا می گوید  هرچیزی کمتر از این،"توافقی بد " خواهد بود. اما این نگرش، فضای اسرائیل را برای تاثیرگذاری مستقیم برجزئیات خاص مذاکرات محدود کرد، رویکردی که حتی در درون اسرائیل  هم مورد انتقاد قرار گرفت. از سوی دیگر، منبع این نگرش، این اعتقاد ریشه دار در اسرائیل  است که غرب فاقد عزم لازم برای مواجهه با ایران است. در واقع، این مهمترین منبع و زمینه اختلاف معنی دار دیدگاه اسرائیل با ایالات متحده در مسئله هسته ای است.

اسرائیل مانند بسیاری از همسایگان خود درخاورمیانه، معتقد است که بازدارندگی ایالات متحده آمریکا در مواجهه با چنین سناریویی ، به دلیل فقدان اراده سیاسی برای مقابله با ایران تا حد زیادی تحلیل رفته است. دلیل این ضعف و تحلیل، حذف عملی گزینه نظامی از روی میز از سوی آمریکا است. جفری گلدبرگ 28 اکتبر در مقاله ای درنشریه آتلانتیک، به نقل از مقامات ارشد ایالات متحده اسرائیل را  بخاطر شکست در اجرای گزینه نظامی دو سال پیش مسخره کرده، و می بالد که از آن زمان به بعد گزینه اسرائیل از روی میز برداشته شده است.

 این مقام سابق وزارت جنگ اسرائیل در پایان مقاله خود به مواردی اذعان می کند، او مینویسد: از منظر منطقه ای، به نظر می رسد غرب برای رسیدن به توافق به مراتب مشتاق تر از ایران است، و در نتیجه حاضر است برای رسیدن به این هدف فراتر هم برود. علاوه بر این، حس رو به رشدی وجود دارد که غرب به طور فزاینده ای ایران به عنوان یک شریک بالقوه منطقه ای می بیند، به خصوص با درنظر گرفتن منافع مشترک در شکست داعش. اسرائیل عمیقا نگران این نگرش است. اسرائیل با وجود آگاهی از تهدید داعش علیه ثبات منطقه ای،عملا محور تحت رهبری ایران را به عنوان جدی ترین و فوری ترین تهدید می بیند. بر خلاف داعش، این محور توسط یک قدرت منطقه ای رهبری می شود، و از طریق قوی ترین نیروی غیر ملی در منطقه، یعنی حزب الله، که دارای زرادخانه ای حاوی 100 هزار راکت است در امتداد مرز اسرائیل(سرزمین های اشغالی) مستقر است. اسرائیل  با اندیشیدن به مشارکت منطقه ای بین غرب و ایران روزگار سختی را تصور می‌کند. 

حقیقت این است که توانایی اسرائیل برای نفوذ در رابطه بین ایران و غرب ، بطور قابل توجهی کاهش یافته است. اعتبار گزینه نظامی اسرائیل (که هنوز هم وجود دارد) در چشم ایالات متحده و ایران به شدت کاهش یافته، و رابطه تیره اسرائیل با دولت، رئیس جمهور آمریکا باراک اوباما کار را برای شرکت در گفت و گوهای باز بین مقامات ارشد دو کشور مشکل می سازد. در این مقطع، تنها کار باقیمانده که اسرائیل بتواند انجام دهد این است که همچنان امیدوار باشد که کنگره آمریکا به بازی خشن خود ادامه دهد.



انتهای پیام./
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار