755 یخچال طبیعی در منطقه کوردیرا بلانکا واقع در رشته کوه‌های آند، هستند که 87 درصد آنها، کمتر از یک کیلومتر مربع مساحت دارند و خطر نابودی تهدیدشان می‌کند.

«نلسون سانتیلانا»، کارشناس یخچال‌های طبیعی گفت: حدود 996 دریاچه جدید در چهل سال گذشته، خلق شده است؛ فهم این پدیده آسان و منطقی است. هنگامی که یخچالی از بین می‌رود، نخستین چیزی که برجای می گذارد، یک بستر عمیق است.

در پی وقوع زلزله در سال 1970 میلادی، یک یخچال طبیعی از جا کنده شد و مانند یک بهمن به سوی شهر یونگای واقع در شمال پرو حرکت کرد و بر اثر این حادثه 20 هزار نفر جان باختند.

دولت با همکاری دانشمندان، از آن زمان به بعد با نصب موانع و حسگرهایی سعی می‌کند تا با آگاه کردن ساکنان محلی از احتمال ریزش یخچال، از وقوع فجایع مشابه جلوگیری کند.

نلسون سانتیلانا گفت: نباید فراموش کنیم که کوه‌های پوشیده از برف و یخ ما، در منطقه گرمسیری واقع شده‌اند؛ توده‌های یخی روی دامنه‌های عمودی قرار دارند. نتیجه اینکه احتمال از هم گسستن و فرو ریزش مجدد این توده‌های یخ به سوی دریاچه‌هایی که همین یخچال‌ها ساخته‌اند، بسیار زیاد است.

در چنین حالتی این دریاچه‌ها نابود می‌شوند و جریان آبی همراه با رسوبات به راه خواهد افتاد که می‌تواند شهرها را بشوید و نابود کند.

کشور پرو، حدود دو هزار و هشتصد یخچال طبیعی در 19 کوه برف‌گیر دارد؛ آب حاصل از این یخچال‌ها، منبع اصلی تأمین آب شرب مردم این کشور است.

تغییرات آب و هوایی می‌تواند در سال‌های آینده، بحران کمبود آب را به مشکلات مردم فقیر این کشور اضافه کند.